فلات

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. فلاة

اسم

1. دشت بی آب و علف.
2. دشتی که ارتفاعش از دویست تا پنج هزار متر باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(فَ)

اسم

1. تار، تار پارچه. مقابل پود.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

tableland

• plateau
• shelf
• continental shelf
• prairie
• planosol
• rimrock
• fjeld