پرش به محتوا

پرداخت

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]

صفت مرکب

[ویرایش]

پرداخت

  1. آرایش.
  2. جلا، صیقل.

زبان دیگر

[ویرایش]
کلاهخود پردار
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /پَر/تاخِت/

اسم مرکب

[ویرایش]
  1. پَر گذاشته، پر فرو کرده‌.
    نخستین‌بار چنین کلاهی منسوب به اسفندیار از طریق شاهنامه گزارش شده.


––––

برگردان‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین