Jump to content

Берниcе Рубенс

From Vikipediya
Берниcе Рубенс
Файл:Берниcе Рубенс.жпг
Таваллуд санаси (1923-07-26)26-июл 1923-йил

Сплотт, Cардифф, Уэлс
Вафот санаси 13-октабр 2004-йил(2004-10-13) (81 ёш)
Фаолият Ёзувчи
Тил Инглиз тили
Бошланғич таълим Cардифф қизлар мактаби
Олий таълим Cардифф Университети
Жанр Роман
Мукофотлари Боокер Призе
Турмуш ўртоғи Руди Нассбауэр

Берниcа Рубенс (1923-йил 26-июл – 2004-йил 13-октабр) — уэлслик романнавис[1]. У 1970-йилда "Тҳе Элеcтед Мембер" асари учун Букер мукофотини қўлга киритган биринчи аёл ёзувчи ҳисобланади.

Шахсий ҳаёти

[edit | edit source]

Берниcе Рутҳ Реубен 1923-йил 26-июлда Кардиффнинг Сплотт шаҳрида туғилган. Тўрт фарзанднинг учинчиси бўлган Берниcе Эли Реубен ва унинг рафиқаси Доротҳйнинг фарзанди бўлиб, унинг қизлик фамиляси Cоҳен. Унинг отаси литвалик яҳудий эди ва 16 ёшида, 1900-йил Ню-Ёрк шаҳрида янги ҳаёт бошлаш умидида Европани тарк этди. Соҳта чипта сотувчи фирибгарларга алданганлиги учун у ҳеч қачон Қўшма Штатларга этиб бормаган, унинг сафари Кардиффдан нарёғига ўтмаган[1]. Шундан кейин у Уэлсда қолишга қарор қилади ва у ерда Кардиффга кўчиб келган полшалик Доротҳй Cоҳенни учратади ва у билан турмуш қуради. Берниcе оилада тўрт фарзанднинг бири бўлган ва уларнинг оиласи мусиқанавис оила бўлган. Унинг укалари Ҳаролд ва Cйрил таниқли классик мусиқачилар бўлиб етишган. Ҳаролд касаллиги туфайли мусиқа билан шуғулланишни тўхтатишга мажбур бўлди, аммо Cйрил Лондон симфоник оркестрида скрипкачи сифатида фаолият юритган[1]. Берниcе кейинчалик виолангел чалишни ўрганса ҳам, оиласининг мусиқий анъаналарига амал қилмади. У Қизлар учун Кардифф ўрта мактабида ва кейинчалик Кардиффдаги Уэлс университетида инглиз тили бўйича таҳсил олган ва 1947-йилда ўша ерда бакалавр дипломини олган[2].

Берниcе вино сотувчиси Рудолф Нассауэрга турмушга чиқди, Рудолф шу билан бирга шеър ва фантастик асарлар ҳам ёзган[1]. Уларнинг Ребеccа ва Шарон исмли икки қизи бор эди. Рубенс ҳужжатли филмлар ва кино суратга олиш билан шуғулланишдан олдин,1950-йилдан 1955-йилгача Бирмингҳамдаги гимназияда дарс берди. 1960-йилда шоир Жон Силкин Лондондаги уйининг чордоқ қисмини ва ертўлани Девид Мерсерга ижарага берган. Кейинчалик Wест Энд ва телвидения драматурги, тарихий романлар ёзувчи Малcолм Росс-Маcдоналдга ижарага берган.

Ёзувчи сифатида профессионал фаолият

[edit | edit source]

Рубенснинг биринчи романи „Сет Он Эдге“ 1960-йилда нашр этилган. 1970-йилда у "Тҳе Элеcтед Мембер" романи учун Букер мукофотини қўлга киритган биринчи аёл ёзувчи ҳисобланади (мукофот таъсис этилганлигининг иккинчи йили)[3]. 2021-йил ҳолатига кўра, Рубенс ҳамон Букер мукофотини қўлга киритган ягона уэлслик муаллифдир[4].

Мослашув

[edit | edit source]

Унинг 1962-йилги романи „Мадаме Соусатзка“ асосида 1988-йилда актрисалар Шабана Азми ва Ширлей МаcЛаине иштирокида филм суратга олинган. Ушбу китоб унинг акаси Ҳаролд Рубенс, болаларнинг истеъдодли пианиночиси ва унинг ўқитувчиси Мариа Левинскаянинг тажрибаларига асосланган бўлиб, у Мадам Соусатзка характерини илҳомлантирган. Ҳаролд Рубенс 1918-йилда Кардиффда туғилган ва етти ёшидан Левинская билан бирга ўқиган.

Унинг 1975-йилда ёзган “И Сент а Леттер То Мй Лове” романи асосида 1980-йилда Моше Мизраки томонидан филм (Чèре инcоннуэ) суратга олинган ва филм юлдузлари Симоне Сигнорет ва Жеан Рочефорт.

Унинг 1985-йилда чоп этилган “Мр Wакефиэлд'с Cрусаде” романи асосида 1992-йилда ББC томонидан филм суратга олинган ва бош ролларниПетер Cапалди ва Мичаэл Малоней ўйнаган.

Ишлари

[edit | edit source]
  • Сет он Эдге (1960)
  • "Мадаме Соусатзка" (1962)
  • "Мате ин Тҳреэ" (1966)
  • „Чосен Пеопле“ (1969)
  • "Тҳе Элеcтед Мембер" (1969) (Фантастик асар учун Букер мукофоти 1970)
  • "Сундай Бест" (1971)
  • "Го Телл тҳе Лемминг" (1973)
  • "И Сент а Леттер То Мй Лове" (1975)
  • "Тҳе Понсонбй Пост" (1977)
  • "А Фиве-Еар Сентенcе" (1978)
  • "Спринг Соната" (1979)
  • "Бирдс оф Пассаге" (1981)
  • „Бротҳерс“ (1983)
  • "Мр Wакефиэлд'с Cрусаде" (1985)
  • "Оур Фатҳер" (1987)
  • „Кингдом Cоме“ (1990)
  • "А Солитарй Гриэф" (1991)
  • „Мотҳер Руссиа“ (1992)
  • "Аутобиопсй" (1993)
  • "Ҳижаcк" (1993)
  • "Естердай ин тҳе Баcк Лане" (1995)
  • "Тҳе Wаитинг Гаме" (1997)
  • "И, Дрейфус" (1999)
  • "Милwаукеэ" (2001)
  • "Нине Ливес" (2002)
  • "Тҳе Сергеанц' Тале" (2003)
  • "Wҳен И Гроw Уп" (2005)

Манбалар

[edit | edit source]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Wатц. „Берниcе Рубенс: Боокер-wиннинг новелист wҳосе wорк фоcусед он тҳе море дистурбинг аспеcц оф ҳуман беҳавиоур“. Гуардиан.cо.ук (14-октабр 2004-йил). Қаралди: 1-декабр 2012-йил. Cите эррор: Инвалид <ref> таг; наме "обит" дефинед мултипле тимес wитҳ дифферент cонтент
  2. Андерсон. „Берниcе Рубенс“. Жwа.орг. Қаралди: 1-декабр 2012-йил.
  3. Жамес Кидд. „А Бриэф Ҳисторй оф Тҳе Ман Боокер Призе | Соутҳ Чина Морнинг Пост“. Сcмп.cом (24-январ 2014-йил). Қаралди: 9-феврал 2014-йил.
  4. „Боокс | Тҳе Боокер Призес“ (эн). тҳебоокерпризес.cом.

Ҳаволалар

[edit | edit source]