İçeriğe atla

Manchester Müzesi

Koordinatlar: 53°27′59″K 2°14′04″B / 53.46639°K 2.23444°B / 53.46639; -2.23444
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Manchester Müzesi
Harita
Açılış1888
KonumManchester Ünviersitesi, Oxford Road, Manchester, İngiltere
Koordinatlar53°27′59″K 2°14′04″B / 53.46639°K 2.23444°B / 53.46639; -2.23444
TürÜniversite Müzesi, arkeoloji, doğa tarihi ve antropoloji
Koleksiyon boyutu4,5 milyon
Ziyaretçi430.000
YöneticiEsme Ward[1]
Resmî sitemuseum.manchester.ac.uk

Manchester Müzesi, Manchester Üniversitesi'ne ait olan arkeoloji, antropoloji ve doğa tarihî eserlerinin sergilendiği, İngiltere'deki bir müzedir. Üniversitenin neo-Gotik bina grubunun kalbinde, Oxford Yolu (A34) üzerinde yer alan bina, her kıtadan yaklaşık 4,5 milyon nesne bulunduran bir müzedir. Birleşik Krallık'ın en büyük üniversite müzesinin olmasının yanı sıra hem önemli sayıda ziyaretçi çeken hem de akademik araştırma ve öğretim için bir kaynak olarak hizmet vermektedir. Her yıl yaklaşık 430.000 kişi müzeyi ziyaret etmektedir.[2]

Manchester Müzesi'nin eski ana girişi
Eski diş hastanesi

Müzenin ilk koleksiyonları, 1821'de John Leigh Philips'in koleksiyonunun satın alınmasıyla kurulan Manchester Doğa Tarihi Derneği tarafından bir araya getirildi.[3] Dernek, ilk olarak Manchester, Peter Caddesi'nde, daha sonra[4] ise Genç Erkekler Hristiyan Derneği tarafından işgal edilen bir salonda müze kurdu. 1850 yılında, Manchester Jeoloji Derneği'nin (1838'de kurulmuştur) koleksiyonları müzeye eklendi. 1860'lara gelindiğinde ise her iki dernek de mali zorluklarla karşılaştı ve evrimci biyolog Thomas Huxley'in tavsiyesi üzerine Owens College (şimdiki Manchester Üniversitesi), 1867'de koleksiyonların sorumluluğunu kendi üzerine aldı. Peter Street'teki eski müze, Owens College Oxford Street'teki yeni binalara taşındıktan sonra 1875'te satılmıştır.[5]

Kolej, Londra Doğa Tarihi Müzesi'nin mimarı Alfred Waterhouse'u Oxford Road'daki (o zamanki ismiyle Oxford Street) bir mekanda öğrencilerin ve halkın yararına koleksiyonları barındıracak bir müze tasarlaması için görevlendirdi. Manchester Müzesi 1888'de halka açıldı. O zamanlar kolejin bilimsel bölümleri hemen yan yanaydılar ve öğrenciler galerilere Beyer Binası'ndaki öğretim odalarından girmekteydi.[3]

Müze, Whitworth Sanat Galerisi, John Rylands Kütüphanesi, Jodrell Bank ziyaretçi merkezi ve diğer alanlarıyla birlikte Manchester Üniversitesi'nin kültürel varlıklarından birisidir.

2020'lerdeki genişleme

[değiştir | kaynağı değiştir]

Manchester Müzesi, yeniden yapılanma ve genişleme inşaaatı nedeniyle 29 Ağustos 2021'de geçici olarak kapatılmıştır. Bu süre zarfında müze, 13,5 milyon sterlinlik bir yeniden inşa programının son aşamasından geçmekteydi. Yenilenen müzeye, iki katlı bir uzantı le büyük bir Sergi Salonu, Aidiyet Galerisi, Lee Kai Hung Çin Kültür Galerisi ve Güney Asya Galerisi gibi yeni galeriler eklendi. South Asia Gallery, British Museum ile ortak kurulmuş ve Birleşik Krallık'ta Güney Asya topluluklarının hikâyelerine, deneyimlerine ve katkılarına adanmış ilk kalıcı sergi alanı olmuştur.[6] Müze, 18 Şubat 2023'te yeniden açılmış ve açıldıktan sonraki ilk haftasında 52.000 kişi müzeyi ziyaret etmiştir.[7]

Galeriler ve genişleme

[değiştir | kaynağı değiştir]
1903 yılında müzenin birinci katı

1997'de Miras Piyango Fonu'ndan ve Avrupa Bölgesel Kalkınma Fonu, Manchester Üniversitesi, Wellcome Trust, Wolfson Vakfı ve diğer sponsorların finansmanıyla 12,5 £ bağış toplanarak müze yenilenerek 2003 yılında yeniden açılmıştır. Bu genişleme çalışmasıyla Fosiller Galerisi ve Yaşayan Kültürler Galerileri geliştirilerek 1885 binasının ikinci katında Vivarium kurulmuştur.

Manchester Galerisi, Manchester ve dünyanın geri kalanı arasındaki değişen ilişkiyle birlikte koleksiyonların nereden geldiğini ve bunların sömürgecilik ve imparatorlukla nasıl ilişkili olduğunu araştırmaktadır.

Yaşayan Dünyalar, ziyaretçileri doğaya karşı tutumları üzerine düşünmeye teşvik etmek için Nisan 2011'de yeni bir tür doğal tarih galerisi olarak açıldı. Galeri, Brüksel merkezli tasarım firması Villa Eugenie tarafından tasarlandı. Sergilenenler arasında Hiroşima'daki atom bombası patlamasından kalan bir moloz parçasıyla monte edilmiş bir telli vinç ve yüzlerce origami vinci yer alıyor. Temalı sergiler, doğaya ve çevre sorunlarına karşı tutumları araştırır. Galerinin 'Yaşayan Dünyalar' adlı bir akıllı telefon uygulaması mevcuttur. Bu galeri, müzenin önündeki avluda, gönüllülerin meyve ve sebze yetiştirdiği ve ziyaretçilere bitkilerin nasıl yetiştirilip bakılacağını gösterdiği bir alana da sahiptir.

Antik Dünyalar sergisi 1912 binasının ana galerileri dönüştürülerek Ekim 2012'de açıldı. Arkeolojiyi Keşfetmek, insanların nesneleri kullanarak geçmişi nasıl anlamlandırdıklarını araştırıyor ve yüz rekonstrüksiyonu ve William Flinders Petrie ile William Boyd Dawkins gibi arkeoloji ve müzenin gelişimine dahil olan bazı karakterler hakkında sergiler içeriyor. Mısır Dünyaları, ziyaretçileri Eski Mısırlıların manzarası, gelenekleri ve uygulamaları arasında bir yolculuğa çıkarıyor. Exploring Objects, 'görünür depolama' yoluyla arkeoloji koleksiyonlarını farklı bir tarzla ortaya koyuyor. Galeri dokunsal bir etkileşim içermektedir.

Stan, 2004 yılında müze tarafından satın alınan fosilleşmiş bir Tyrannosaurus rex'in üreme kalıbı.

Müzede Ağustos 2007'de geçici bir Irk Mitleri sergisi açıldı.[8] Sergide pek çok Victoria dönemi kurumu artık köleliği meşrulaştıran ırkçı düşünceye katkıda bulunmuş olarak görülüyor. Tarihleri Açığa Çıkarma: Köleliği Hatırlama projesinin bir parçası olarak, zor ve hassas konular bu sergiyle birlikte araştırılmıştır.

Lindow Man, British Museum'dan ödünç alınarak Nisan 2008'den itibaren bir yıl süreyle sergilendi.[9]

Koleksiyon, neredeyse yarısı Afrika'dan olmak üzere yaklaşık 16.000 eserden oluşmaktadır. Okyanusya'dan gelen eserler koleksiyonun sadece dörtte birini oluşturmaktadır ve geri kalanın çoğu Asya ve Amerika'dan gelmiştir. İlk büyük bağış, 1904/05'ten başlayarak Robert Dukinfield Darbishire'den (1826–1908) tarafından yapılmıştır. Darbishire, Peru'dan seramikler ve Eskimo oymaları da dahil olmak üzere yaklaşık 700 eseri müzeye bağışlamıştır. 1922'de Charles Heape, yaklaşık 1500 parçalık Okyanusya ve Amerika koleksiyonunu müzeye bağışladı. Koleksiyon Pasifik adalarından misyonerler ve diğerleri tarafından toplanan bir silah ve kürek koleksiyonunu içermekteydi. Avustralya, Victoria'daki Aborijin Avustralyalılardan bazı öğeler satın alındı. Japon metal işleri, oymaları ve seramiklerinden oluşan Lloyd koleksiyonu, RW Lloyd'un mirasıydı. Profesyonel antropologlar tarafından sahada elde edilen iki koleksiyon vardır. Frank Willett, 1956'da Nijerya'da çanak çömlek, maske ve ritüel kıyafeti topladı ve Peter Worsley, 1952'de Avustralya'nın Groote Eylandt kentindeki Wanindiljaugwa halkından sepetçilik ve diğer eşyaları topladı[10]

Sekmem (skmm, Şekem olduğu sanılan) dahil olmak üzere Retjenu'daki bilinen en eski Mısır askeri seferini kaydeden Sebek-khu Steli.
Müzenin Egyptolojik koleksiyonunun bir parçası olan Qift'teki Menes ve Isis tapınağından Pepi II kabartması

Arkeolojideki başlıca toplama alanları Batı Avrupa, Akdeniz, Mısır ve Batı Asya olmuştur. Sir Flinders Petrie'nin kazılarından Mısır ve Batı Asya'dan büyük miktarda malzeme gelmiş ve daha sonra üniversiteden arkeologlar Batı Asya'ya keşif gezilerine katıllara daha fazla buluntu getirmişlerdir. Egyptolojik koleksiyonlar, 1890'da Jesse Haworth ve Martyn Kennard tarafından sunulan Kahun ve Gurob'dan buluntuları içerir. 1912'ye gelindiğinde, bu bölgenin büyümesi o kadar büyüktü ki, Jesse Haworth'un büyük bir fon bağışında bulunduğu Mısır malzemesi için müzeye yeni bir kanat eklendi.[11]

1973 yılında Rosalie David'in yönetiminde başlayan Mısır Mumya Araştırma Projesi, eski Mısır'daki sağlık ve sosyal koşullar hakkında birçok bilgi sağladı ve radyoloji ve endoskopi yoğun bir şekilde kullanıldı. İncelenen mumyalardan biri, 1908'den beri Britanya'da sargısından tamamen çıkarılan ilk mumyaydı.[12] 1975'te 1770 numarası mumyanın ilk numarasıdır.[13] 1979'dan itibaren araştırmacılar, radyoloji ve endoskopinin bir kombinasyonu ile tahribatsız teknikler geliştirdiler. Sonuçlar, üniversite bilgisayarında saklanan Uluslararası Mumya Veri Tabanında tutulmaktadır.[10] 1984/85'te galerilerin yeniden tasarımı, daha iyi görsel deneyimle sonuçlandı.[14] 18 Şubat 2023 - 31 Aralık 2023 tarihleri arasında ABD ve Sudan'da sergilendikten sonra 100'den fazla nesne ve sekiz mumya içeren bir sergi açılmıştır.[15]

Manchester Müzesi'ndeki bir cenaze dikilitaşındaki hiyeroglifler

Yaklaşık 2.000 eserden oluşan okçuluk koleksiyonunun çekirdeği Ingo Simon tarafından oluşturuldu ve müzeye 1946'da bağışlandı. Simon, İngiltere, Brezilya, Avrupa, Hindistan, Pakistan, Japonya, Orta Asya, Afrika ve Pasifik adaları tarihini ve yayların gelişimini araştırmak için uzun yıllar harcayan başarılı bir okçuydu. 1914'ten 1933'e kadar 462 yarda uçuş atışında dünya rekoruna sahipti. 1964'te öldü ve dul eşi Erna (1937 bayan dünya şampiyonu, 1973'te öldü).[10] 1961'den 1977'ye kadar Fédération Internationale de Tir à l'Arc'ın Başkanı olan Inger K. Frith, koleksiyonun küratörlüğü ve kurulumunda yer aldı.[16]

Manchester Herbaryumu, 18., 19. ve 20. yüzyıllarda toplanan 950.000'den fazla örnek içerir ve çoğu ülke temsil edilir. Hala katılımlar yapılıyor ve birçok uzman görüşü alınıyor. Koleksiyonun sadece küçük bir kısmı sergilenmektedir. Charles Bailey ve James Cosmo Melvill önemli katkılar yapmıştır ve koleksiyonda Carolus Linnæus'tan bazı örnekler, Charles Darwin ve Amiral Sir John Franklin'in keşif gezilerinden örnekler yer almaktadır. Leopold H. Grindon tarafından yapılan ve birçok kültür bitkisini içeren küçük koleksiyon da önemli koleksiyonlardandır.[10][17]

Yorkshire'dan bir ağaç kökü fosili

Jeolojik koleksiyonlar yerel öneme sahiptir ve 9.000'den fazla mineralojik örnek ve birkaç yüz bin fosilden oluşmaktadır. Koleksiyonun yaklaşık yirmide biri sergilenmektedir ve geri kalanı depoda tutulmakta, ancak ilgili kişiler tarafından incelenebilmektedir. Koleksiyonun çoğu 19. yüzyılın ikinci yarısında toplandı ve koleksiyonlar arasında West Midlands ve Old Red Sandstone'dan Galler'in Kambriyen ve Ordovisiyen tabakalarından David Homfray koleksiyonu ve Dudley bölgesinin Silüriyenden George H. Hickling ve DMS Watson koleksiyonları yer almaktadır.. Diğer örnekler arasında Coal Measures'ın fosilleşmiş bitkileri, SS Buckman ammonit koleksiyonu, Whitby'den bir ichthyosaur ve Creswell Crags, Derbyshire'daki bir kazıdan elde edilen 40.000 memeli kemiği ve David Forbes Dünya Mineral Koleksiyonu yer alıyor. 1920'lerden bu yana, müze ve müzenin sert kaya petrolojisi konusunda uzmanlaştığı üniversitenin Jeoloji Bölümü tarafından tamamlayıcı bir toplama politikası vardır.[10] Müzenin zeolit grubu mineral koleksiyonu, 1894 yılında Caroline Birley tarafından yapılan bir bağışla oluşturulmuştur.[18]

Müzenin koleksiyonu yaklaşık üç milyon örneğe karşılık geliyor. 10.500 tip örneğine (2.300 türden) sahiptir ve buna sık sık eklemeler yapılarak bu sayı sürekli artmaktadır. Coleoptera, toplam örnek sayısının yaklaşık yarısını temsil eder. İngiliz koleksiyonları yaklaşık 1.250.000 örnek oluşturuyor ve bilinen türlerin yalnızca küçük bir kısmı temsil edilmiyor. Müze sorumlusu yardımcısı Harry Britten, 1918–1938, koleksiyonun geliştirilmesinde başrol oynamıştır. Coleoptera, Diptera ve Hymenoptera örnekleri toplamda 1.100.000 civarındadır. 1829'da Kersal Moor'da yakalanan Manchester güvesinin var olduğu bilinen üç örneğinden biri burada bulunmaktadır. Koleksiyonun geri kalanı yabancı kökenlidir ve WD Hincks ve John R. Dibb, özellikle Coleoptera olmak üzere çok sayıda örnekle katkıda bulunmuştur. Coleoptera sayısı yaklaşık 1.750.000 örnekten yaklaşık 900.000 örnektir. Franz Spaeth'in Chrysomedinae-Cassidinae koleksiyonu, kaplumbağa böceklerinin en iyi koleksiyonları arasındadır.[10]

Nümizmatik koleksiyon

[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk madeni paralar 1895'te işadamı Reuben Spencer tarafından bağışlanmış ve çeşitli metallerden Avrupa paraları ve hatıra madalyalarından oluşan koleksiyonunun geri kalanı farklı zamanlarda bağışlamaya devam etmiştir. Alfred Güterbock, bazı Roma sikkeleriyle birlikte 380 Yunan altını, gümüş ve bakır sikke koleksiyonunu emanet etti, ardından ise miras olarak müzeye bağışladı. Sonraki kırk yılda dört bağış yapıldı: 1912'de William Smith Churchill'den (17., 18. ve 19. yüzyıl Avrupa paraları); 1925'te William Smith Ogden'in Yunan ve Roma sikkeleri de dahil olmak üzere antika koleksiyonu; 1939'da madeni para odasının fahri bekçisi Egbert Steinthal, İngiliz bakır paralarından oluşan koleksiyonunu sundu ve 1958'de Harold Raby'nin Yunan ve Roma sikkeleri mirası da bu koleksiyona eklendi. Harold Raby, onursal bekçi olarak Steinthal'ın yerini aldı ve madeni paraların düzenlenmesi ve tanımlanması konusundaki çalışmalardan sorumluydular.[10] Müze ayrıca, 1890'larda bir noktada Chester Road ve Great Jackson Street kavşağının yakınında Manchester'da bulunan 26 Roma sikkesinden oluşan Great Jackson Street Hoard'ı da elinde tutmaktadır.[19] Madeni paraların 19'u üçüncü yüzyılda İskenderiye'de basıldığı için, hazine İngiliz hazineleri için alışılmadık bir durumdur.[19]

Müzenin Vivarium'da bulunan canlı amfibi koleksiyonu, dünyadaki en kritik derecede tehlike altındaki neotropik türlerden bazılarını içerir. Vivarium'un sergileri, doğal sergilerde Madagaskar, Güney ve Orta Amerika ve Avustralasya'dan çok çeşitli türlerin davranışlarını gözlemleme fırsatı sunmaktadır. Müzenin canlı hayvanlarının bakımı, sağlık ve bakımlarının optimize edilmesini sağlamak için en yüksek Hayvanat Bahçesi Ruhsatı standartlarına göre yürütülür. Nadir neotropik kurbağalardan oluşan bir koruma araştırma koleksiyonu mevut olmasına rağmen sergilenmemektedir. Bunlar, ilgili türlerin yerinde ve yerinde korunmasını desteklemek için istilacı olmayan araştırma projelerinin ve esir yetiştirme programlarının bir parçasını oluşturur. Bunlara Lemur Yaprak Kurbağası, Sarı Gözlü Yaprak Kurbağası ve Görkemli Yaprak Kurbağası dahildir. Müzedeki canlı koleksiyon, önemli bir eğitim kaynağı olarak kullanılmakta ve ilgili katılım çalışmaları, Kosta Rika ve Panama'da geliştirilen çevre eğitimi programlarına kadar uzanmaktadır.

Koleksiyon, birkaç bin memeli örneğini içermektedir. Monte edilmiş birçok örnek, orijinal Manchester Natural History Society koleksiyonundandır. Atlı memeliler arasında bir ova gorili, bir aye aye ve Brian Houghton Hodgson tarafından toplanan bir kırmızı panda bulunur. Çoğu memeli grubu temsil edilmektedir. Bay Potter'ın ineği, 1830'larda soyu tükenmiş Gisburne sürüsünden İngiliz Beyaz ırkının bir üyesidir. Müze, Maurice Egerton (Tatton Park'tan Lord Egerton) için Rowland Ward tarafından yapılmış bir dizi tahnitçilik örneğine sahiptir. Koleksiyon, çoğu ana grubu kapsayan çok çeşitli memelilerin kemiklerini ve kafataslarını içerir. Koleksiyonların birçoğu 1980'lerde Anatomi Bölümü'nden transfer edildi. Müze, Derek Yalden tarafından bir araya getirilen kemik koleksiyonunu barındırmaktadır.

Koleksiyon, çoğunlukla 1850'den 1950'ye kadar 2.000'den fazla türden yaklaşık 15.000 kuş araştırma derisi içerir. Charles Darwin tarafından 1835'te Galapagos'ta toplanan bir ötleğen ispinozu da dahil olmak üzere, 1895'te Doğa Tarihi Müzesi'nden bir kuş koleksiyonu transfer edildi. Henry Eeles Dresser'ın 1895 yılında edindiği kuş derisi koleksiyonu, Dresser'ın kitaplarının temelini oluşturan Palaearktik kuş türleri, arıkuşları ve merdaneleri içermektedir. Yaklaşık 7.500 örnekten oluşan kuş derisi koleksiyonu, John Gerrard Keulemans ve Joseph Wolf'un 'Avrupa Kuşlarının Tarihi' için çizimler hazırlamak için kullandıkları örnekleri içermektedir. Dresser, İngiliz Ornitologlar Birliği ve Londra Zooloji Derneği'nin bir üyesiydi. Koleksiyonunda Nikolai Prjevalsky, Robert Swinhoe, Henry Tristram, Alfred Wallace ve Henry Seebohm'dan örnekler yer alıyor. 1890'larda Royal Society'den Hawaii Adaları'ndan şu anda soyu tükenmiş türler de dahil olmak üzere bir kuş koleksiyonu alındı. Müze, Avrasya kaz türleri konusunda uzmanlaşmış Thomas Coward, Richard Spiers Standen ve Robert Coombes'un bu koleksiyonunu 1990'larda satın almıştır. Kemik koleksiyonu birçok kuş kafatası içerir. Derek Yalden'in oluşturduğu koleksiyon, cinsiyetleri belirlenmiş binlerce kuşun iskeletlerini içermektedir. Yumurta toplama yaklaşık 10.000 set yumurta içerir.

Dikkate değer örnekler arasında bir erkek ve dişi huia, dodo kemikleri, bir fil kuşu yumurtası, ince gagalı çulluğun bilinen tek yumurtası, iki çalışma derisi, bir binek ve yolcu güvercininin birkaç yumurtası, büyük auk kemikleri bulunur. Charles Darwin tarafından toplanan bir erkek ve dişi fildişi gagalı ağaçkakan, cennet papağanının üç örneği ve bir ötleğen ispinozu da başlıca diğer örneklerdendir.[20]

Müzede, Manchester Üniversitesi'nde mercanlar uzmanı ve bir zamanlar Zooloji Profesörü olan Sydney Hickson'dan gelen birçok mercan örneği bulunmaktadır. Bunlar, Hickson ve Stanley Gardiner dahil diğerleri tarafından yayınlanan bir dizi isim tipi örneğini içerir.

Müze, Manchester yakınlarında yaşayan bir doğa bilimci olan Arthur Waters'ın bryozoa koleksiyonuna sahiptir. Koleksiyon, yüzlerce tip numune dahil olmak üzere yaklaşık 10.000 numune içerir. Müze ayrıca 19. yüzyıldan kalma bir başka seçkin bryozoolog olan Eliza Jelly'nin bryozoa koleksiyonuna da sahiptir.

Müze, 166.000 parça ile İngiltere'deki dördüncü en büyük yumuşakça koleksiyonuna sahip olan müzedir.[21] Koleksiyon, 1825'te William Swainson'ın deniz kabuğu koleksiyonlarından birini satın alan ve Kaptan Thomas Brown'ın koleksiyonunu da içeren Manchester Doğa Tarihini Teşvik Derneği'ninki etrafında büyümüştür.[21] Tip örnekleri kataloğu 2008 yılında yayınlanmıştır.[21]

Ruh koleksiyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]

Koleksiyon, 19. ve 20. yüzyılın başlarından yaklaşık 5.000 ruh örneğini içerir, ancak daha yeni edinilenler arasında Yaşam Bilimleri Fakültesi'nden Profesör Mark Ferguson ve Renovo plc tarafından oluşturulan timsah koleksiyonu yer alır.

Mikroskop slaytları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Koleksiyon, Challenger Expedition'da görev yapan ve bir zamanlar müzede çalışan Frederick Pearcey'in foraminifer koleksiyonunu içeriyor. Diğer foram koleksiyonları Joseph Sidebotham ve E. Halkyard'dan gelmektedir.

Eserlerin ülkesine geri gönderilmesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekim 2019'un sonlarında, ABD müzelerinde tutulan Avustralya Yerlilerine ait birçok kutsal eserin ilk koleksiyonu, Illinois Eyalet Müzesi tarafından Avustralya'ya iade edildi. Bu , Kaptan James Cook'un 2020'de Avustralya'ya yaptığı ilk yolculuğunun 250. yıldönümüne denk gelen ve yabancı müzelerden çok sayıda eserin ülkelerine geri gönderilmesi için çalışan projenin ilk aşamasıydı. Projenin bir sonraki aşaması, "tüy, diş ve tahtadan yapılmış vücut süsleri, saç tokaları ve kemerler" de dahil olmak üzere Manchester Müzesi'nden kültürel açıdan önemli 40 nesneyi geri getirmekti. Bunlar Aranda, Yukulta / Ganggalidda, Garawa, Nyamal ve Yawuru halklarına iade edilmiştir.[22] Kasım 2019'da Müze, Aborijin ve Torres Boğazı Adalı topluluklarından 43 gizli kutsal ve törensel öğeyi Avustralya'ya geri gönderdi[23][24]

Müze, Yerli Halkların Haklarına İlişkin BM Bildirgesi'nin (UNDRIP) tavsiyelerine saygı duyduğunu ve bildirgeye uyacağını duyurmuştur.[25]

Personelin önemli üyeleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Tristram Besterman, yönetmen
  • Harry Ferris Brazenor (1863–1948), tahnitçi.[26]
  • Harry Britten, Entomology'nin koruyucu yardımcısı, 1918–38
  • Rosalie David, Mısırbilimci
  • William Boyd Dawkins, jeolog ve arkeolog
  • Michael Eagar, jeolog, müdür yardımcısı 1977–87[27]
  • William Evans Hoyle, Yönetmen 1889–1909
  • J. Wilfrid Jackson, konkolog, arkeolog ve jeolog.
  • Nick Merriman, yönetmen
  • David Elystan Owen, Yönetmen; kanallar hakkında kitapların yazarı
  • Barbara Pyrah, jeolojinin koruyucu yardımcısı 1965–1968
  • Christina Riggs, Egyptology 2004–2006 küratörü
  • Walter Medley Tattersall, zoolog, yönetmen 1909–22

Bu makale, referanstan CC -BY-3.0 metnini içermektedir.[21]

  1. ^ "Manchester Museum appoints first female Director". manchester.ac.uk. 28 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2023. 
  2. ^ "REVEALED | Manchester's Most Popular Tourist Attractions". Confidentials. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2017. 
  3. ^ a b "The History of the Manchester Museum". 27 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2009. 
  4. ^ McKechnie, H. M., ed.
  5. ^ Thompson, Joseph (1886) The Owens College: its Foundation and Growth.
  6. ^ "Manchester Museum to close for final stage of transformation". 12 Ağustos 2021. 18 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2023. 
  7. ^ Sergeant, Emily (6 Mart 2023). "Manchester Museum saw a massive 52,000 people visit during its opening week". The Manc. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2023. 
  8. ^ "Myths About Race exhibition and Remembering Slavery Trail at The Manchester Museum | Revealing Histories". revealinghistories.org.uk. 28 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2023. 
  9. ^ Manchester Prepares for the Appearance of Lindow Man 18 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Culture24, February 2007, accessed 24 November 2009.
  10. ^ a b c d e f g The Manchester Museum.
  11. ^ Stevenson, Alice (2019). Scattered Finds: Archaeology, Egyptology and Museums (İngilizce). Londra: UCL Press. ss. 56, 162. ISBN 978-1-78735-141-7. 
  12. ^ Yates, Tim (1975) The University of Manchester.
  13. ^ Bradburn, Jean & John (2019) A--Z of Manchester.
  14. ^ The Manchester Museum (1985)
  15. ^ "Golden Mummies of Egypt". Manchester Museum (İngilizce). 14 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2023. 
  16. ^ Boehm (1981). "In Memoriam: Inger Kristine Frith, O.B.E." (PDF). FITA: Bulletin Officiel of the International Archery Federation. Milan. 30-31-32: 4-5. 17 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Eylül 2021. 
  17. ^ "The Herbarium". 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2009. 
  18. ^ "Other Major Collectors". Rocks and Minerals. Manchester Museum. 25 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2012. 
  19. ^ a b Sugden (1995). "An unrecorded Alexandrian coin hoard from Manchester" (PDF). Transactions of the Historic Society of Lancashire and Cheshire. 145. 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Haziran 2023. 
  20. ^ McGhie, HA 2005.
  21. ^ a b c d McGhie, Henry A. (17 Aralık 2008). "Catalogue of type specimens of molluscs in the collection of The Manchester Museum, The University of Manchester, UK". ZooKeys (4): 1-46. doi:10.3897/zookeys.4.32. 15 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2023. 
  22. ^ Beavan, Katrina. "Sacred Indigenous artefacts handed back to Aranda and Bardi Jawi elders after 100 years in US". ABC News. Australian Broadcasting Corporation. 8 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2019. 
  23. ^ "Manchester Museum makes moves towards repatriation and diversity". Manchester Museum. 8 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2022. 
  24. ^ Manchester. Something rich and strange. Manchester: Manchester University Press. 2020. s. 62-63. ISBN 978-1-5261-4414-0. 
  25. ^ "Future of Collections". Manchester Museum (İngilizce). 1 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2023. 
  26. ^ Museum Objects: experiencing the properties of things. Londra: Routledge. 2012. s. 91. ISBN 9780415581783. Erişim tarihi: 26 Eylül 2021. 
  27. ^ "Michael Eagar" (PDF). Coprolite (41): 2. June 2003. 13 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2011. 

Daha fazla okuma

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Manchester Müzesi. Derby: English Life, 1985 (24 s.; sütunlu resimler ve plan)0-85101-249-3
  • Manchester Müzesi. Manchester: The Museum, 1998 (22 s.; sütunlu resimler ve plan)
  • Manchester Müzesi: Dünyaya Açılan Pencere. 2012 (col. resimler)
  • Cook, LM ve Logunov, DV 2016. Joseph Sidebotham'ın Lepidoptera'sı. P. 9 – 16 The Linnean Newsletter and Proceedings of the Linnean Society of London

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]