Эчтәлеккә күчү

HD129174

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD129174 latin yazuında])
HD129174
Каталог коды HR 5475[1], IRAS 14383+1637[1], HD 129174[1], SAO 101138[1], HIP 71762[1], π Boo, WDS J14407+1625A[1], uvby98 100129174 A[1], CCDM J14407+1625A[1], BD+17 2768A[1], ADS 9338 A[1], UCAC4 533-056212[1], TYC 1477-1336-1[1], IDS 14360+1651 A[1], uvby98 100129174[1], PLX 3316[1], BD+17 2768[1], GC 19769[1], GCRV 8533[1], HIC 71762[1], PPM 130766[1], ROT 2100[1], UBV 12795[1], JP11 2526[1], UBV 12796[1], WEB 12364[1], Gaia DR2 1234645287617291520[1], 29 Boo, Gaia DR3 1234645287617291520[1], AG+16 1437[1], ALS 17416[1], UBV M 20301[1] һәм Renson 36820[1]
Йолдызлык Үгезкөтүче йолдызлыгы
Компаньон HD129175[2]
Җирдән ераклык 96,752 ± 1,1224 парсек[3]
Скорость вращения звезды 25 km/s[4]
Параллакс 10,3357 ± 0,1199 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 15,566 ± 0,12 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 13,922 ± 0,127 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −1,1 ± 0,8 km/s[5]
Спектраль сыйныф B9IIIpHgMnSi[6]
Күренмә йолдызча зурлык 4,893 ± 0,009[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,39
Металличность 0,18[8]
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 220,18149546562 °[3]
Авышлык 16,41832665586 °[3]
Нәтиҗәле температура 12 052 K[8]
Өслек гравитациясе 9800 сантиметр на секунду в квадрате[8]

HD129174 — Үгезкөтүче йолдызлыгында урнашкан B9IIIpHgMnSi[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,893 ± 0,009[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 pi.01 Boo SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ Abt H. A., Levato H., Grosso M. Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/340590
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Abt H. A., O. Cardona The nature of the visual companions of AP and AM stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 1984. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/161610
  7. ↑ 7,0 7,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Ph. Prugniel, I. Vauglin, M. Koleva The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201116769 — arXiv:1104.4952
  9. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD129174&oldid=2931604