Ducado de Suabia: Diferenzas entre revisións

Despois dunha loita de séculos coa casa de Zähringen, o margraviato de Baden desvinculouse do ducado Suabo no [[século XII]]. O ducado restante persistiu até [[1268]], rematando coa execución do último duque Hohenstaufen [[Conradino]]. O conde [[Rodolfo I de Habsburgo]], elixido [[rei dos romanos]] en [[1273]], intentou revivir o título ducal suabo, outorgándollo ao seu fillo menormáis novo, o posterior duque [[Rodolfo II de Austria]], que o pasou ao seu fillo [[Xoán de Suabia]], duque de [[Austria]] e [[Estiria]], xoñecido como ''Xoán o Parricida''. Xoán morreu sen herdeiro en [[1312]] ou [[1313]], marcando o final do título "revivido".

A familia máis notábel que tivo Suabia foron os [[Hohenstaufen]], que aaa mantiveron, cunha breve interrupción, desde [[1079]] até [[1268]]. Durante gran parte deste período, os Hohenstaufen tamén foron emperadores do [[Sacro Imperio Romano Xermánico]]. Á morte sen herdeiros do duque [[Conradino de Hohenstaufen|Conrado IV de Suabia]], Conradino, en [[1268]], a liña dos Hohenstaufen extinguiuse, e o ducado de Suabia desintegrouse en varios [[condado]]s, [[cidade]]s e [[abadía]]s libres, estados que, na súa maior parte, existiron até a [[mediatización e secularización]] de [[1803]].

A Burcardo II sucedeuno [[Herman I de Suabia|Herman I]], que casou coa súa viúva, e [[Liudolfo de Suabia]], fillo do rei [[Otón I do Sacro Imperio Romano Xermánico|Otón]], e xenro de Herman. Este rebélase contra seu pai, e é substituído por [[Burcardo III de Suabia|Burcardo III]], que morre sen descendencia. [[Otón II do Sacro Imperio Romano Xermánico|Otón II]] entrega o ducado de Suabia ao fillo de Ludolfo, [[Otón I, duque de Suabia e Baviera|Otón I]], que morre en [[982]]. A continuación sucedeuno [[Conrado I de Suabia|Conrado I]], primo do emperador, e [[Herman II de Suabia|Herman II]], seu sobriño, que tamén gobernaba Alsacia. O fillo deste, [[Herman III de Suabia|Herman III]] ten por herdeira á súa irmá Xisela, esposa do margrave de Austria, a cal exerce a [[rexencia]] en nome de seu fillo menormáis novo [[Ernesto I de Suabia|Ernesto I]] en [[1015]], e logo casa con [[Conrado II]], máis tarde [[Sacro Imperio|emperador]]. [[Ernesto II de Suabia|Ernesto II]], rebelado contra seu sogro, perde Suabia, que Conrado II entrega en [[1030]] ao segundo fillo de Xisela, [[Herman IV de Suabia|Herman IV]], morto sen descendencia, e despois ao seu propio fillo, [[Henrique III o Negro]], futuro emperador, quen enfeuda Suabia ao conde palatino do Rin, [[Otón II de Suabia|Otón II]] en [[1045]], e despois da súa morte, ao margrave Otón de Schweinfurt, en [[1048]]. Ao desaparecer este tamén sen herdeiros, o ducado pasa ao conde [[Rodolfo de Rheinfelden]] en [[1057]]. Esta foi unha elección desafortunada, porque Rodolfo disputou o imperio a [[Henrique IV do Sacro Imperio Romano Xermánico|Henrique IV]], pero foi derrotado e morto.<ref name=EB1911/>