María Casares: Diferenzas entre revisións

A partir de 1952, a pesar de que continuou aparecendo ocasionalmente en filmes, dedicouse especialmente ao teatro.<ref name=corunha/> Uniuse ao [[Festival de Aviñón]], áe entrou na [[Comédie-Française]]. eAntes ca ela, ningún actor ou actriz estranxeiro actuara na Comédie-Française, aínda que a abandonou en 1954 por desacordos coa dirección. Pasou entón ao [[Théâtre National Populaire]] baixo a dirección de [[Jean Vilar]].<ref Antes ca ela, ningún actor ou actriz estranxeiro actuara na Comédie-Française.name=corunha/>

Participou en xiras por todo o mundo, aparecendo en grandes clásicos do teatro francés. En [[1957]] realizou unha xira co TNP por Suramérica, durante a que foi homenaxeada polos exiliados galegos ([[Eduardo Blanco Amor]], [[Rafael Dieste]], [[Luis Seoane]], [[Laxeiro]],...) e se produciu o reencontro coa súa lingua.<ref name=corunha/> En 1958 interpretou as obras ''[[O Cid|Le Cid]]'', de [[Pierre Corneille|Corneille]], ''Marie Tudor'', de [[Victor Hugo]] e ''Le Triomphe de l'Amour'' (''The Triumph of Love''), de [[Pierre de Marivaux|Marivaux]] en [[Broadway]].

Trala morte de Albert Camus, nun intento de afastala da súa profunda tristeza, os amigos íntimos de María Casares, incluíndo a [[André Schlesser]], suxeríronlle que mercase unha casa. O 5 de agosto de 1961, ela e Schlesser compraron a mansión, as dependencias e as terras de la Vergne, situada no municipio de [[Alloue]].<ref>''Conservation des Hypothèques d'Angoulême''</ref> En 1963 volveu a [[Buenos Aires]] para estrear a obra ''[[Yerma]]'', de [[Federico García Lorca]], que foi o seu debut en castelán.<ref name=corunha/>