Palmyre Ros
Palmyre Ros Ramos, nada en Rennes en 1942, é unha profesora e feminista francesa, creadora dunha publicación feminista pioneira en Galicia.[1][2]
Traxectoria
Naceu en Rennes en 1942, durante a ocupación nazi de Francia, nunha familia de exiliados españois de orixe proletaria e laica.[1][3] A súa nai era republicana libertaria e o seu pai, Germinal Ros, un militante comunista.[3]
Militou nas Xuventudes Comunistas de España en París.[1] En 1963 foi enviada polo Partido Comunista a Vigo para loitar contra o franquismo.[1][4] Entre 1963 e 1966 foi profesora da Alianza francesa nesta cidade.[1][4] En Vigo, relacionouse coa educadora Antía Cal e o militante comunista Carlos Núñez, ademais de distribuír libros clandestinos e propaganda, ademais de propiciar ideas alí entón novas sobre a liberación da muller que divulgaba entre a mocidade estudante.[1][3] En 1966, creou xunto con outras mulleres a publicación clandestina Alborada, un proxecto pioneiro de prensa clandestina e feminista.[4]
Foi detida aos 24 anos pola policía franquista por posuír propaganda ilegal, entre a que se atopaban varios exemplares da revista comunista Mundo Obrero, así como tres copias do poema de Antonio Machado El crimen fue en Granada, sobre o asasinato de Federico García Lorca.[4] Isto fixo que só chegasen a se publicar dous números da revista Alborada.[5] Foi condenada a tres anos de prisión polo Tribunal de Orde Pública.[1]
Pasou tres días en prisión ata que lle foi concedida a liberdade provisional.[4] Mentres esta a espera do xuízo, conseguiu fuxir a París con axuda de amigos.[4] Foi declarada en rebeldía pola xustiza española.[4] En 1967, foi sentenciada a un ano de prisión menor e dez mil pesetas de multa, debendo asumir ademais costas procesuais.[4]
Recoñecementos
En 2020, o sindicato Comisións Obreiras outorgoulle en Santiago de Compostela a Palmyre Ros, Berta Trigo e Plácido Cal co Premio 10 de Marzo, que recoñece a traxectoria solidaria e polas liberdades democráticas de persoas traballadoras e sindicalistas.[1]
Ese mesmo ano, a súa vida foi recompilada no libro da ensaísta e profesora María Lopo Palmyre Ros e a revista Alborada (Vigo,1966) un proxecto pioneiro da prensa clandestina de mulleres, que foi presentado en Vigo pola autora e a propia Ros, xunto a Ramón Sarmiento, Amelia Pérez e Ricardo Gurriarán.[4]
Notas
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 SL, POMBAPRESS. "Palmyre Ros, Berta Trigo y Plácido Cal reciben los premios 10 de marzo como "un referente" para los jóvenes gallegos" (en castelán). Consultado o 2024-06-01.
- ↑ "Día da Clase Obreira con Alcoa, As Pontes y Ence amenazadas" (en castelán). Consultado o 2024-06-02.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Rodriguez Fer, Claudio (2021). "Palmyre Ros, unha filla de exiliados, pioneira en Galicia da prensa clandestina de mulleres baixo o franquismo" (PDF). PMID 60. Consultado o 1 de junio de 2024. Carácter salto de liña en
|título=na posición 61 (Axuda) - ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 "La doble vida de una pionera feminista en Vigo" (en castelán). 2020-03-24. Consultado o 2024-06-02.
- ↑ "Revista Alborada". Consultado o 1 de junio de 2024.
Bibliografía
- Rodríguez Fer, C. (2021). Palmyre Ros, unha filla de exiliados, pionera en Galicia da prensa clandestina de mulleres baixo o franquismo. Evohé: revista cultural do Campus de Lugo, 32, 60-67
- Redondo Aval, Fran. Arelas de liberdade na Galicia. Galegos perante o tribunal de orde público (TOP GAL, 1964-1976) (Laiovento).