Saltar ao contido

Caspase: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Miguelferig (conversa | contribucións)
248.183 edicións
m Bot: Cambio o modelo: Cite journal; cambios estética
Liña 4: Liña 4:
| imaxe = PDB 1ice EBI.jpg
| imaxe = PDB 1ice EBI.jpg
| width =
| width =
| lenda = Estrutura do encima convertidor da interleucina-1 beta.<ref name="pmid8035875">{{cite journal |author=Wilson KP, Black JA, Thomson JA, ''et al.'' |title=Structure and mechanism of interleukin-1 beta converting enzyme |journal=Nature |volume=370 |issue=6487 |pages=270–5 |year=1994 |month=July |pmid=8035875 |doi=10.1038/370270a0 |url=}}</ref>
| lenda = Estrutura do encima convertidor da interleucina-1 beta.<ref name="pmid8035875">{{Cita publicación periódica |author=Wilson KP, Black JA, Thomson JA, ''et al.'' |title=Structure and mechanism of interleukin-1 beta converting enzyme |journal=Nature |volume=370 |issue=6487 |pages=270–5 |year=1994 |month=July |pmid=8035875 |doi=10.1038/370270a0 |url=}}</ref>
| Pfam = PF00656
| Pfam = PF00656
| Pfam_clan = CL0093
| Pfam_clan = CL0093
Liña 18: Liña 18:
}}
}}


As '''caspases''' ('''c'''isteína-'''asp'''ártico prote'''ases''') son unha familia de [[protease]]s do grupo das [[cisteína protease]]s que xogan papeis esenciais na [[apoptose]] (morte celular programada), [[necrose]], e [[inflamación]]. <ref name="Alnemri ES">{{cite journal|last=Alnemri ES|coauthors=et al.|title=Human ICE/CED-3 Protease Nomenclature|journal=Cell|year=1996|volume=87|issue=2|pages=171|url=http://www.sciencedirect.com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B6WSN-41BD859-4&_user=10&_coverDate=10%2F18%2F1996&_rdoc=1&_fmt=high&_orig=gateway&_origin=gateway&_sort=d&_docanchor=&view=c&_acct=C000050221&_version=1&_urlVersion=0&_userid=10&md5=beeef156f574bed0997645c4d7ead055&searchtype=a|accessdate=6 March 2011|doi=10.1016/S0092-8674(00)81334-3|pmid=8861900|first1=Emad S}}</ref> As caspases presentan un residuo de [[cisteína]] que media o corte [[proteólise|proteolítico]] doutras [[proteína]]s, o cal se produce nun residuo de [[aspartato]].
As '''caspases''' ('''c'''isteína-'''asp'''ártico prote'''ases''') son unha familia de [[protease]]s do grupo das [[cisteína protease]]s que xogan papeis esenciais na [[apoptose]] (morte celular programada), [[necrose]], e [[inflamación]]. <ref name="Alnemri ES">{{Cita publicación periódica|last=Alnemri ES|coauthors=et al.|title=Human ICE/CED-3 Protease Nomenclature|journal=Cell|year=1996|volume=87|issue=2|pages=171|url=http://www.sciencedirect.com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B6WSN-41BD859-4&_user=10&_coverDate=10%2F18%2F1996&_rdoc=1&_fmt=high&_orig=gateway&_origin=gateway&_sort=d&_docanchor=&view=c&_acct=C000050221&_version=1&_urlVersion=0&_userid=10&md5=beeef156f574bed0997645c4d7ead055&searchtype=a|accessdate=6 March 2011|doi=10.1016/S0092-8674(00)81334-3|pmid=8861900|first1=Emad S}}</ref> As caspases presentan un residuo de [[cisteína]] que media o corte [[proteólise|proteolítico]] doutras [[proteína]]s, o cal se produce nun residuo de [[aspartato]].


As caspases son esenciais nas células para a [[apoptose]], ou morte celular programada, no desenvolvemento e na maioría dos outros estados da vida adulta, e foron denominadas proteínas "executoras" ("verdugo") pola súa función. Algunhas caspases requírense tamén no [[sistema inmunitario]] para a maduración dos [[linfocito]]s. Os fallos na apoptose son un dos feitos principais que contribúen ao desenvolvemento dun [[tumor]] e ás [[enfermidade autoinmune|enfermidades autoinmunes]]. Isto, xunto coas apoptoses non desexadas que ocorren coa [[isquemia]] ou a [[enfermidade de Alzheimer]], estimularon o interese nas caspases como dianas terapéuticas potenciais desde que se descubriron a mediados da década de 1990.
As caspases son esenciais nas células para a [[apoptose]], ou morte celular programada, no desenvolvemento e na maioría dos outros estados da vida adulta, e foron denominadas proteínas "executoras" ("verdugo") pola súa función. Algunhas caspases requírense tamén no [[sistema inmunitario]] para a maduración dos [[linfocito]]s. Os fallos na apoptose son un dos feitos principais que contribúen ao desenvolvemento dun [[tumor]] e ás [[enfermidade autoinmune|enfermidades autoinmunes]]. Isto, xunto coas apoptoses non desexadas que ocorren coa [[isquemia]] ou a [[enfermidade de Alzheimer]], estimularon o interese nas caspases como dianas terapéuticas potenciais desde que se descubriron a mediados da década de 1990.


==Tipos de proteínas caspases==
== Tipos de proteínas caspases ==
En 2009 identificáranse doce caspases nos humanos. <ref>[http://www.genenames.org/ HUGO Gene Nomenclature Committee]</ref> Hai dous tipos de caspases apoptóticas: '''caspases iniciadoras (apicais)''' e '''caspases efectoras (executoras)'''. As caspases iniciadoras (por exemplo, [[CASP2]], [[CASP8]], [[CASP9]], e [[CASP10]]) clivan (cortan) proformas inactivas de caspases efectoras, o que causa a súa activación. As caspases efectoras (por exemplo, [[CASP3]], [[CASP6]], [[CASP7]]) á súa vez clivan outros [[substrato encimático|substratos]] proteicos na célula, para desencadear o proceso apoptótico. A iniciación desta reacción en cascada está regulada por [[inhibidor encimático|inhibidores]] das caspases.
En 2009 identificáranse doce caspases nos humanos. <ref>[http://www.genenames.org/ HUGO Gene Nomenclature Committee]</ref> Hai dous tipos de caspases apoptóticas: '''caspases iniciadoras (apicais)''' e '''caspases efectoras (executoras)'''. As caspases iniciadoras (por exemplo, [[CASP2]], [[CASP8]], [[CASP9]], e [[CASP10]]) clivan (cortan) proformas inactivas de caspases efectoras, o que causa a súa activación. As caspases efectoras (por exemplo, [[CASP3]], [[CASP6]], [[CASP7]]) á súa vez clivan outros [[substrato encimático|substratos]] proteicos na célula, para desencadear o proceso apoptótico. A iniciación desta reacción en cascada está regulada por [[inhibidor encimático|inhibidores]] das caspases.


A [[CASP4]] e a [[CASP5]], que se sobreexpresan nalgúns casos de [[vitilixe]] e [[enfermidade autoinmune|enfermidades autoinmunes]] asociadas causadas por variantes NALP1,<ref>{{cite journal | last = Gregersen | first = P.K. | title = Modern genetics, ancient defenses, and potential therapies | journal = N Engl J Med. | volume = 356 | year = 2007 | month = March 22 | pages = 1263–6 | pmid = 17377166 | doi = 10.1056/NEJMe078017 | issue = 12 }}[PMID 17377166]</ref> non se clasifican actualmente como iniciadoras ou efectoras no [http://www.nlm.nih.gov/cgi/mesh/2007/MB_cgi?mode=&term=Caspases MeSH],<ref>[http://www.nlm.nih.gov/mesh/meshhome.html NIH Medical Subject Headings]</ref> porque son [[encima]]s ''inflamatorios'' que, en concerto con [[CASP1]], están implicadas na maduración de [[célula T|células T]]. A [[CASP14]] non está implicada na apoptose ou inflamación, pero si no desenvolvemento das células da pel.
A [[CASP4]] e a [[CASP5]], que se sobreexpresan nalgúns casos de [[vitilixe]] e [[enfermidade autoinmune|enfermidades autoinmunes]] asociadas causadas por variantes NALP1,<ref>{{Cita publicación periódica | last = Gregersen | first = P.K. | title = Modern genetics, ancient defenses, and potential therapies | journal = N Engl J Med. | volume = 356 | year = 2007 | month = March 22 | pages = 1263–6 | pmid = 17377166 | doi = 10.1056/NEJMe078017 | issue = 12}}[PMID 17377166]</ref> non se clasifican actualmente como iniciadoras ou efectoras no [http://www.nlm.nih.gov/cgi/mesh/2007/MB_cgi?mode=&term=Caspases MeSH],<ref>[http://www.nlm.nih.gov/mesh/meshhome.html NIH Medical Subject Headings]</ref> porque son [[encima]]s ''inflamatorios'' que, en concerto con [[CASP1]], están implicadas na maduración de [[célula T|células T]]. A [[CASP14]] non está implicada na apoptose ou inflamación, pero si no desenvolvemento das células da pel.


==Fervenza das caspases==
== Fervenza das caspases ==
As caspases son reguladas a nivel postraducional, asegurando que poden ser rapidamente activadas. Son sintetizadas primeiro como ''procaspases'' inactivas, que constan dun prodominio, unha pequena subunidade e unha subunidade grande. As caspases iniciadoras posúen un prodominio máis longo ca as caspases efectoras, que teñen prodominios moi pequenos. O prodominio das caspases iniciadoras contén dominios como o [[dominio CARD]] (por exemplo, as caspases 2 e 9) ou un [[dominio efector de morte]] (DED) (nas caspases 8 e 10) que permite que as caspases interaccionen con outras moléculas que regulan a súa activación. Estas moléculas responden aos estímulos que causan o agrupamento das caspases iniciadoras. Este agrupamento permítelles activarse automaticamente, para que poidan proceder á activación das caspases efectoras.
As caspases son reguladas a nivel postraducional, asegurando que poden ser rapidamente activadas. Son sintetizadas primeiro como ''procaspases'' inactivas, que constan dun prodominio, unha pequena subunidade e unha subunidade grande. As caspases iniciadoras posúen un prodominio máis longo ca as caspases efectoras, que teñen prodominios moi pequenos. O prodominio das caspases iniciadoras contén dominios como o [[dominio CARD]] (por exemplo, as caspases 2 e 9) ou un [[dominio efector de morte]] (DED) (nas caspases 8 e 10) que permite que as caspases interaccionen con outras moléculas que regulan a súa activación. Estas moléculas responden aos estímulos que causan o agrupamento das caspases iniciadoras. Este agrupamento permítelles activarse automaticamente, para que poidan proceder á activación das caspases efectoras.


Liña 48: Liña 48:
En 2009, anunciouse que a [[caspase 1]] e a 3 dos [[macrófago]]s están reguladas por p202 (unha proteína de unión ao ADN de dobre cadea) reducindo a resposta das caspases, e que a AIM2 (outra proteína de unión ao ADN de dobre cadea) incrementaba a activación das caspases.[http://www.sciencemag.org/cgi/content/short/323/5917/1057]
En 2009, anunciouse que a [[caspase 1]] e a 3 dos [[macrófago]]s están reguladas por p202 (unha proteína de unión ao ADN de dobre cadea) reducindo a resposta das caspases, e que a AIM2 (outra proteína de unión ao ADN de dobre cadea) incrementaba a activación das caspases.[http://www.sciencemag.org/cgi/content/short/323/5917/1057]


==Descubrimento das caspases e das súas funcións ==
== Descubrimento das caspases e das súas funcións ==
[[Robert Horvitz]] estableceu inicialmente a importancia das caspases na apoptose e encontrou que se requiría o [[xene]] ''ced-3'' para a morte celular que ten lugar durante o desenvolvemento do [[nematodo]] ''[[Caenorhabditis elegans|C. elegans]]''. Horvitz e os seu colega Junying Yuan descubriron en 1993 que a proteína codificada polo xene ced-3 é unha cisteína protease con propiedades similares ás do encima convertidor de interleucina-1 beta de [[mamífero]] (ICE, hoxe coñecido como caspase 1), que naquel tempo era a única caspase coñecida. <ref name="ced-3">{{cite journal | author=Yuan, J et al.| title=The C. elegans cell death gene ced-3 encodes a protein similar to mammalian interleukin-1 beta-converting enzyme| journal=Cell| year=1993| volume=75| pages=641–652 | doi=10.1016/0092-8674(93)90485-9 | pmid=8242740 | issue=4}}</ref> Despois identificáronse outras caspases de mamífero, ademais das caspases de organismos como a mosca da froita ''[[Drosophila melanogaster]]''.
[[Robert Horvitz]] estableceu inicialmente a importancia das caspases na apoptose e encontrou que se requiría o [[xene]] ''ced-3'' para a morte celular que ten lugar durante o desenvolvemento do [[nematodo]] ''[[Caenorhabditis elegans|C. elegans]]''. Horvitz e os seu colega Junying Yuan descubriron en 1993 que a proteína codificada polo xene ced-3 é unha cisteína protease con propiedades similares ás do encima convertidor de interleucina-1 beta de [[mamífero]] (ICE, hoxe coñecido como caspase 1), que naquel tempo era a única caspase coñecida. <ref name="ced-3">{{Cita publicación periódica | author=Yuan, J et al.| title=The C. elegans cell death gene ced-3 encodes a protein similar to mammalian interleukin-1 beta-converting enzyme| journal=Cell| year=1993| volume=75| pages=641–652 | doi=10.1016/0092-8674(93)90485-9 | pmid=8242740 | issue=4}}</ref> Despois identificáronse outras caspases de mamífero, ademais das caspases de organismos como a mosca da froita ''[[Drosophila melanogaster]]''.


Os investigadores tomaron decisións sobre a nomenclatura aplicable ás caspases en 1996. En moitos casos, unha determinada caspase fora identificada simultaneamente por máis dun laboratorio, o que deu lugar a que se lle pouxesen diferentes nomes. Por exemplo, a caspase 3 foi coñecida como CPP32, apopaína e Yama. Por esa razón, as caspases foron numeradas na orde na cal foron identificadas. <ref name="Alnemri ES"/> Así, o ICE foi renomeado como caspase 1. O ICE foi a primeira caspase de mamífero que foi caracterizada debido á súa semellanza co produto do xene de morte ced-3 de nematodo, pero parece ser que o papel principal deste encima é mediar na inflamación máis que na morte celular.
Os investigadores tomaron decisións sobre a nomenclatura aplicable ás caspases en 1996. En moitos casos, unha determinada caspase fora identificada simultaneamente por máis dun laboratorio, o que deu lugar a que se lle pouxesen diferentes nomes. Por exemplo, a caspase 3 foi coñecida como CPP32, apopaína e Yama. Por esa razón, as caspases foron numeradas na orde na cal foron identificadas. <ref name="Alnemri ES"/> Así, o ICE foi renomeado como caspase 1. O ICE foi a primeira caspase de mamífero que foi caracterizada debido á súa semellanza co produto do xene de morte ced-3 de nematodo, pero parece ser que o papel principal deste encima é mediar na inflamación máis que na morte celular.
Liña 55: Liña 55:
Para o descubrimento das caspases e outros aspectos da apoptose poden consultarse os artigos de Danial e Korsmeyer,<ref>.
Para o descubrimento das caspases e outros aspectos da apoptose poden consultarse os artigos de Danial e Korsmeyer,<ref>.


{{cite journal | last = Danial | first = N. N. | coauthors = Korsmeyer, S. J. | title = Cell Death: Critical Control Points | journal = Cell | volume = 116 | year = 2004 | month = January | pages = 205–219 | url = http://www.cell.com/retrieve/pii/S0092867404000467 | accessdate = 2006-11-06 | doi = 10.1016/S0092-8674(04)00046-7 | pmid = 14744432 | issue = 2 }}
{{Cita publicación periódica | last = Danial | first = N. N. | coauthors = Korsmeyer, S. J. | title = Cell Death: Critical Control Points | journal = Cell | volume = 116 | year = 2004 | month = January | pages = 205–219 | url = http://www.cell.com/retrieve/pii/S0092867404000467 | accessdate = 2006-11-06 | doi = 10.1016/S0092-8674(04)00046-7 | pmid = 14744432 | issue = 2}}


</ref> Yuan e Horvitz,<ref>
</ref> Yuan e Horvitz,<ref>


{{cite journal | last = Yuan | first = J. | coauthors = Horvitz, H. R. | title = A First Insight into the Molecular Mechanisms of Apoptosis | journal = Cell | volume = 116 | year = 2004 | month = January | pages = 53–56 | url = http://www.cell.com/retrieve/pii/S0092867404000285 | accessdate = 2006-11-06 | doi = 10.1016/S0092-8674(04)00028-5 | pmid=15055582 | issue = 2 Suppl}}
{{Cita publicación periódica | last = Yuan | first = J. | coauthors = Horvitz, H. R. | title = A First Insight into the Molecular Mechanisms of Apoptosis | journal = Cell | volume = 116 | year = 2004 | month = January | pages = 53–56 | url = http://www.cell.com/retrieve/pii/S0092867404000285 | accessdate = 2006-11-06 | doi = 10.1016/S0092-8674(04)00028-5 | pmid=15055582 | issue = 2 Suppl}}


</ref> e Li et al.<ref>
</ref> e Li et al.<ref>


{{cite journal | last = Li | first = P. | coauthors = ''et al.'' | title = Mitochondrial Activation of Apoptosis | journal = Cell | volume = 116 | year = 2004 | month = January | pages = 57–59 | url = http://www.cell.com/retrieve/pii/S0092867404000315 | accessdate = 2006-11-06 | doi = 10.1016/S0092-8674(04)00031-5 | pmid=15055583 | issue = 2 Suppl}}
{{Cita publicación periódica | last = Li | first = P. | coauthors = ''et al.'' | title = Mitochondrial Activation of Apoptosis | journal = Cell | volume = 116 | year = 2004 | month = January | pages = 57–59 | url = http://www.cell.com/retrieve/pii/S0092867404000315 | accessdate = 2006-11-06 | doi = 10.1016/S0092-8674(04)00031-5 | pmid=15055583 | issue = 2 Suppl}}


</ref> do número do 23 de xaneiro de 2004 da revista ''[[Cell]]''.
</ref> do número do 23 de xaneiro de 2004 da revista ''[[Cell]]''.


Estudos recentes demostraron que as caspase [[protease]]s son tamén regulatorias de funcións non relacionadas coa morte celular, a máis notable das cales é a implicada na maduración dunha ampla variedade de células como os [[glóbulo vermello|glóbulos vermellos]] do sangue e os [[mioblasto]]s do [[músculo esquelético]]. <ref>{{cite journal | last = Lamkanfi | first = M. | coauthors = ''et al.'' | title = Caspases in cell survival, proliferation and differentiation | journal = Cell Death and Differentiation | volume = 14 | year = 2007 | month = January | pages = 44–55 | url = http://www.nature.com/cdd/journal/v14/n1/full/4402047a.html | accessdate = 2011-02-28 | doi = 10.1038/sj.cdd.4402047 | pmid=17053807 | issue=1}}</ref>
Estudos recentes demostraron que as caspase [[protease]]s son tamén regulatorias de funcións non relacionadas coa morte celular, a máis notable das cales é a implicada na maduración dunha ampla variedade de células como os [[glóbulo vermello|glóbulos vermellos]] do sangue e os [[mioblasto]]s do [[músculo esquelético]]. <ref>{{Cita publicación periódica | last = Lamkanfi | first = M. | coauthors = ''et al.'' | title = Caspases in cell survival, proliferation and differentiation | journal = Cell Death and Differentiation | volume = 14 | year = 2007 | month = January | pages = 44–55 | url = http://www.nature.com/cdd/journal/v14/n1/full/4402047a.html | accessdate = 2011-02-28 | doi = 10.1038/sj.cdd.4402047 | pmid=17053807 | issue=1}}</ref>


==Notas==
== Notas ==
{{Listaref}}
{{Listaref}}


==Véxase tamén==
== Véxase tamén ==
===Outros artigos===
=== Outros artigos ===
*[[Apoptose]]
* [[Apoptose]]
*[[Apoptosoma]]
* [[Apoptosoma]]


===Ligazóns externas===
=== Ligazóns externas ===
*[http://users.rcn.com/jkimball.ma.ultranet/BiologyPages/A/Apoptosis.html#The_Mechanisms_of_Apoptosis Mecanismo da apoptose] Kimball's Biology Pages. Explicación simple do mecanismo da apoptose desencadeado por sinais internos (bcl-2), ao longo da vía da caspase 9, caspase 3 e caspase 7; e por sinais externos (FAS e [[TNF]]), ao longo da vía da caspase 8. Acceso 07 novembro 2012.
* [http://users.rcn.com/jkimball.ma.ultranet/BiologyPages/A/Apoptosis.html#The_Mechanisms_of_Apoptosis Mecanismo da apoptose] Kimball's Biology Pages. Explicación simple do mecanismo da apoptose desencadeado por sinais internos (bcl-2), ao longo da vía da caspase 9, caspase 3 e caspase 7; e por sinais externos (FAS e [[TNF]]), ao longo da vía da caspase 8. Acceso 07 novembro 2012.
*[http://www.youtube.com/watch?v=4YYboqiol_w Apoptose & Caspase 7], animación PMAP
* [http://www.youtube.com/watch?v=4YYboqiol_w Apoptose & Caspase 7], animación PMAP
* [http://beaker.sanfordburnham.org/?p=1592 Tumores] (Blog)
* [http://beaker.sanfordburnham.org/?p=1592 Tumores] (Blog)



[[Categoría:Hidrolases]]
[[Categoría:Hidrolases]]

Revisión como estaba o 2 de xuño de 2015 ás 19:13

Dominio caspase
Estrutura do encima convertidor da interleucina-1 beta.[1]
Identificadores
SímboloPeptidase_C14
PfamPF00656
Pfam clanCL0093
InterProIPR002398
PROSITEPS50208
MEROPSC14
SCOPe1ice / SUPFAM

As caspases (cisteína-aspártico proteases) son unha familia de proteases do grupo das cisteína proteases que xogan papeis esenciais na apoptose (morte celular programada), necrose, e inflamación. [2] As caspases presentan un residuo de cisteína que media o corte proteolítico doutras proteínas, o cal se produce nun residuo de aspartato.

As caspases son esenciais nas células para a apoptose, ou morte celular programada, no desenvolvemento e na maioría dos outros estados da vida adulta, e foron denominadas proteínas "executoras" ("verdugo") pola súa función. Algunhas caspases requírense tamén no sistema inmunitario para a maduración dos linfocitos. Os fallos na apoptose son un dos feitos principais que contribúen ao desenvolvemento dun tumor e ás enfermidades autoinmunes. Isto, xunto coas apoptoses non desexadas que ocorren coa isquemia ou a enfermidade de Alzheimer, estimularon o interese nas caspases como dianas terapéuticas potenciais desde que se descubriron a mediados da década de 1990.

Tipos de proteínas caspases

En 2009 identificáranse doce caspases nos humanos. [3] Hai dous tipos de caspases apoptóticas: caspases iniciadoras (apicais) e caspases efectoras (executoras). As caspases iniciadoras (por exemplo, CASP2, CASP8, CASP9, e CASP10) clivan (cortan) proformas inactivas de caspases efectoras, o que causa a súa activación. As caspases efectoras (por exemplo, CASP3, CASP6, CASP7) á súa vez clivan outros substratos proteicos na célula, para desencadear o proceso apoptótico. A iniciación desta reacción en cascada está regulada por inhibidores das caspases.

A CASP4 e a CASP5, que se sobreexpresan nalgúns casos de vitilixe e enfermidades autoinmunes asociadas causadas por variantes NALP1,[4] non se clasifican actualmente como iniciadoras ou efectoras no MeSH,[5] porque son encimas inflamatorios que, en concerto con CASP1, están implicadas na maduración de células T. A CASP14 non está implicada na apoptose ou inflamación, pero si no desenvolvemento das células da pel.

Fervenza das caspases

As caspases son reguladas a nivel postraducional, asegurando que poden ser rapidamente activadas. Son sintetizadas primeiro como procaspases inactivas, que constan dun prodominio, unha pequena subunidade e unha subunidade grande. As caspases iniciadoras posúen un prodominio máis longo ca as caspases efectoras, que teñen prodominios moi pequenos. O prodominio das caspases iniciadoras contén dominios como o dominio CARD (por exemplo, as caspases 2 e 9) ou un dominio efector de morte (DED) (nas caspases 8 e 10) que permite que as caspases interaccionen con outras moléculas que regulan a súa activación. Estas moléculas responden aos estímulos que causan o agrupamento das caspases iniciadoras. Este agrupamento permítelles activarse automaticamente, para que poidan proceder á activación das caspases efectoras.

A cascada das caspases pode ser activada por:

Esquema das vías de transdución de sinais implicadas na apoptose.

Algunhas das dianas finais das caspases inclúen:

  • Proteínas laminas do núcleo celular.
  • ICAD/DFF45 (inhibidor da ADNase activada por caspases ou factor de fragmentación do ADN 45).
  • PARP (poli-ADP ribosa polimerase).
  • PAK2 (quinase 2 activada por P 21).

O papel da clivaxe do substrato polas caspases na apoptose non está claro. Porén, o ICAD/DFF45 actúa restrinxindo a CAD (ADNase activada por caspase). A clivaxe e inactivación do ICAD/DFF45 por unha caspase permite á CAD entrar no núcleo e fragmentar o ADN, causando a característica escada de ADN das células apoptóticas.

En 2009, anunciouse que a caspase 1 e a 3 dos macrófagos están reguladas por p202 (unha proteína de unión ao ADN de dobre cadea) reducindo a resposta das caspases, e que a AIM2 (outra proteína de unión ao ADN de dobre cadea) incrementaba a activación das caspases.[1]

Descubrimento das caspases e das súas funcións

Robert Horvitz estableceu inicialmente a importancia das caspases na apoptose e encontrou que se requiría o xene ced-3 para a morte celular que ten lugar durante o desenvolvemento do nematodo C. elegans. Horvitz e os seu colega Junying Yuan descubriron en 1993 que a proteína codificada polo xene ced-3 é unha cisteína protease con propiedades similares ás do encima convertidor de interleucina-1 beta de mamífero (ICE, hoxe coñecido como caspase 1), que naquel tempo era a única caspase coñecida. [6] Despois identificáronse outras caspases de mamífero, ademais das caspases de organismos como a mosca da froita Drosophila melanogaster.

Os investigadores tomaron decisións sobre a nomenclatura aplicable ás caspases en 1996. En moitos casos, unha determinada caspase fora identificada simultaneamente por máis dun laboratorio, o que deu lugar a que se lle pouxesen diferentes nomes. Por exemplo, a caspase 3 foi coñecida como CPP32, apopaína e Yama. Por esa razón, as caspases foron numeradas na orde na cal foron identificadas. [2] Así, o ICE foi renomeado como caspase 1. O ICE foi a primeira caspase de mamífero que foi caracterizada debido á súa semellanza co produto do xene de morte ced-3 de nematodo, pero parece ser que o papel principal deste encima é mediar na inflamación máis que na morte celular.

Para o descubrimento das caspases e outros aspectos da apoptose poden consultarse os artigos de Danial e Korsmeyer,[7] Yuan e Horvitz,[8] e Li et al.[9] do número do 23 de xaneiro de 2004 da revista Cell.

Estudos recentes demostraron que as caspase proteases son tamén regulatorias de funcións non relacionadas coa morte celular, a máis notable das cales é a implicada na maduración dunha ampla variedade de células como os glóbulos vermellos do sangue e os mioblastos do músculo esquelético. [10]

Notas

  1. ↑ Wilson KP, Black JA, Thomson JA; et al. (1994). "Structure and mechanism of interleukin-1 beta converting enzyme". Nature 370 (6487): 270–5. PMID 8035875. doi:10.1038/370270a0.  Parámetro descoñecido |month= ignorado (Axuda)
  2. ↑ 2,0 2,1 Alnemri ES, Emad S; et al. (1996). "Human ICE/CED-3 Protease Nomenclature". Cell 87 (2): 171. PMID 8861900. doi:10.1016/S0092-8674(00)81334-3. Consultado o 6 March 2011.  A referencia usa o parámetro obsoleto |coauthors= (Axuda)
  3. ↑ HUGO Gene Nomenclature Committee
  4. ↑ Gregersen, P.K. (2007). "Modern genetics, ancient defenses, and potential therapies". N Engl J Med. 356 (12): 1263–6. PMID 17377166. doi:10.1056/NEJMe078017.  Parámetro descoñecido |month= ignorado (Axuda)[PMID 17377166]
  5. ↑ NIH Medical Subject Headings
  6. ↑ Yuan, J; et al. (1993). "The C. elegans cell death gene ced-3 encodes a protein similar to mammalian interleukin-1 beta-converting enzyme". Cell 75 (4): 641–652. PMID 8242740. doi:10.1016/0092-8674(93)90485-9. 
  7. ↑ . Danial, N. N.; Korsmeyer, S. J. (2004). "Cell Death: Critical Control Points". Cell 116 (2): 205–219. PMID 14744432. doi:10.1016/S0092-8674(04)00046-7. Consultado o 2006-11-06.  A referencia usa o parámetro obsoleto |coauthors= (Axuda); Parámetro descoñecido |month= ignorado (Axuda)
  8. ↑ Yuan, J.; Horvitz, H. R. (2004). "A First Insight into the Molecular Mechanisms of Apoptosis". Cell 116 (2 Suppl): 53–56. PMID 15055582. doi:10.1016/S0092-8674(04)00028-5. Consultado o 2006-11-06.  A referencia usa o parámetro obsoleto |coauthors= (Axuda); Parámetro descoñecido |month= ignorado (Axuda)
  9. ↑ Li, P.; et al. (2004). "Mitochondrial Activation of Apoptosis". Cell 116 (2 Suppl): 57–59. PMID 15055583. doi:10.1016/S0092-8674(04)00031-5. Consultado o 2006-11-06.  A referencia usa o parámetro obsoleto |coauthors= (Axuda); Parámetro descoñecido |month= ignorado (Axuda)
  10. ↑ Lamkanfi, M.; et al. (2007). "Caspases in cell survival, proliferation and differentiation". Cell Death and Differentiation 14 (1): 44–55. PMID 17053807. doi:10.1038/sj.cdd.4402047. Consultado o 2011-02-28.  A referencia usa o parámetro obsoleto |coauthors= (Axuda); Parámetro descoñecido |month= ignorado (Axuda)

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

  • Mecanismo da apoptose Kimball's Biology Pages. Explicación simple do mecanismo da apoptose desencadeado por sinais internos (bcl-2), ao longo da vía da caspase 9, caspase 3 e caspase 7; e por sinais externos (FAS e TNF), ao longo da vía da caspase 8. Acceso 07 novembro 2012.
  • Apoptose & Caspase 7, animación PMAP
  • Tumores (Blog)
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Caspase&oldid=3564207»