Fluído corporal

Os fluídos corporais ou biofluídos son líquidos orixinados no interior do corpo das persoas vivas. Comprenden os fluídos que son excretados ou segregados do corpo e a auga corporal.

O compoñente predominante nos fluídos corporais é a auga. Aproximadamente do 60 ao 65% do corpo é auga, que está contida dentro das células (fluído intracelular) e o outro 35 a 40% está fóra das células (fluído extracelular), e este último comprende o fluído que está nos tecidos entre as células (fluído intersticial), a linfa e o sangue. Hai aproximadamente de 6 a 10 litros de linfa no corpo, e de 3,5 a 5 litros de sangue.

Lista de fluídos corporais

• Ácido gástrico, é ácido clorhídrico segregado polas células oxínticas ou parietais da parede do estómago
• Bágoas, segregadas polas glándulas lacrimais para protexer o ollo
• Bile, segregada polo fígado, almacenada na vesícula biliar e vertida ao duodeno, que axuda a dixerir as graxas
• Cerume ou cera dos oídos
• Endolinfa e perilinfa do oído interno
• Esmegma, segregado na parte externa do pene entre glande e prepucio.
• Esputo, moco procedente das vías aéreas inferiores
• Exsudados, segregados por poros ou feridas
• Exaculado feminino, líquido expulsado durante o orgasmo das mulleres en certas ocasións
• Feces, que poden ser moi líquidas en caso de diarrea
• Humor acuoso e humor vítreo do ollo
• Leite, líquido con que alimentan as crías os mamíferos
• Linfa circula dentro dos vasos do sistema linfático
• Líquido amniótico, que rodea o feto
• Líquido cefalorraquídeo que rodea o sistema nervioso central
• Líquido pericárdico, que rodea ao corazón e está dentro do pericardio
• Líquido peritoneal, líquido formado na cavidade abdominal para lubricar a superfice dos tecidos que tapizan as paredes abdominal e pélvica e cobren a maioría dos órganos do abdome.
• Líquido pleural dos pulmóns
• Líquido sinovial nas articulacións
• Moco (inclúe a drenaxe nasal e as flegmas)
• Plasma sanguíneo, é a parte líquida do sangue (sen células), e se non contén a proteína coagulante fibrina chámase soro sanguíneo
• Pus, líquido con residuos resultantes de infeccións
• Quilo, alimento totalmente dixerido na parte final do intestino delgado
• Quimo, alimento parcialmente dixerido que pasa do estómago ao duodeno
• Remelas ou lagañas dos ollos, formadas nas comisuras das pálpebras por secreción glandular
• Saliva, formada no caso humano por un 98% de auga, pero tamén contén sales, electrólitos, encimas e outras proteínas con función lubricante e encimática
• Sebo, graxa da pel producida polas glándulas sebáceas
• Seme, formado principalmente polas secrecións das glándulas prostática e seminais; só unha pequena fracción do volume do seme está ocupado polos espermatozoides
• Secreción vaxinal, serve de lubricación
• Suor segregado polas glándula sudorípara sobre a pel
• Urina, eliminada polos riles e formada por auga, sales, urea e outros residuos
• Vómito, é o líquido estomacal expulsado
• Zume gástrico, fluído dixestivo formado no estómago

Clasificándoos por tipos distinguimos os seguintes:

• Fluído intracelular
• Fluído extracelular
  • Fluído intravascular (plasma sanguíneo)
  • Fluído intersticial
  • Fluído linfático (ás veces incluído dentro do fluído intersticial)
  • Fluído transcelular

En plantas: Dentro das plantas circulan os zumes bruto e elaborado dentro dos vasos do xilema e floema, respectivamente. Os fluídos que expulsan denomínanse exsudados.

Saúde

En medicina os fluídos corporais poden servir para transmitir moitas doenzas. Ademais, as análises de mostras de fluídos corporais son moi importantes para o diagnóstico. As prácticas médicas, sanitarias e de hixiene modernas tratan os fluídos corporais como potencialmente contaminados.

As mostras de fluídos corporais obtéñense xeralmente por algúns destes métodos:

• Mostras de sangue para análise de sangue, que pode ser:
  • Sangue arterial, como as extraccións da arteria radial do brazo
  • Sangue venoso
• Punción lumbar para extraer unha mostra de líquido cefaalorraquídeo
• Toracocentese para extraer fluído pleural
• Amniocentese para tomar mostras de fluído aminiótico.

Teoría humoral

Artigo principal: Patoloxía humoral.

Na ciencia médica anterior aos tempos modernos consideraba, xa desde a medicina hipocrática grega da Antigüidade, que os desequilibrios entre os fluídos corporais eran a causa das enfermidades e tamén orixinaban os catro temperamentos, que segundo o romano Galeno eran: colérico, flemático, sanguíneo e melancólico. Estes fluídos, chamados humores, eran: bile (bile amarela), atrabile (bile negra), flegma e sangue. A medicina ayurvédica india tamén fala de humores corporais.

Notas

• Paul Spinrad. (1999) The RE/Search Guide to Bodily Fluids. Juno Books. ISBN 1-890451-04-5
• John Bourke. (1891) [sic] Rites of All Nations. Washington, D.C.: W.H. Lowdermilk.