Gao Xingjian: Diferenzas entre revisións
m r2.7.1) (Bot: Engado: da:Gao Xingjian |
m r2.7.1) (Bot: Engado: lv:Gao Sjindzjaņs |
||
Liña 87: | Liña 87: | ||
[[la:Gao Xingjian]] |
[[la:Gao Xingjian]] |
||
[[lt:Gao Xingjian]] |
[[lt:Gao Xingjian]] |
||
[[lv:Gao Sjindzjaņs]] |
|||
[[mn:Гао Шинжиэнь]] |
[[mn:Гао Шинжиэнь]] |
||
[[nl:Gao Xingjian]] |
[[nl:Gao Xingjian]] |
Revisión como estaba o 20 de maio de 2012 ás 11:25
Gao Xingjian (Ganzhou, China, 4 de xaneiro de 1940) é un escritor en chinés. Nado en China, na actualidade reside en Francia e é cidadán francés. No ano 2000 obtivo o Premio Nobel de Literatura.
É dramaturgo e novelista. A súa obra máis importante é a novela A Montaña da alma.
Biografía
Nado na localidade de Ganzhou, na provincia de Jiangxi, estudou francés na Universidade de Pequín. Tras licenciarse, traballou como tradutor de francés en China.
A súa obra reflexa influencias do modernismo e o teatro do absurdo. Foi contratado como guionista do Teatro Popular das Artes de Pequín, onde en 1982 se representou a súa primeira obra, O Sinal de Alarma, escrita en colaboración con Liu Huiyuan. A súa segunda obra, A Estación de Autobuses estreouse en 1983, dirixida, do mesmo xeito que O Sinal de Alarma por Lin Zhaohua. Na representación, esta obra seguía a unha peza curta de Lu Xun, na que o seu protagonista acababa poñéndose na cola dunha parada de autobuses. Así, enlazábanse o final da obra de Lu Xun co comezo de A Estación de Autobuses. Esta obra, a máis famosa das súas composicións para teatro, ten certas similitudes con Esperando a Godot, cun toque de darwinismo social. Na obra empréganse numerosas expresións locais, cunha linguaxe moi pequinesa, ao estilo da famosa obra de teatro O Salón de Té de Lao She.
A "Campaña contra a Contaminación Intelectual" emprendida polo Goberno chinés a mediados dos anos 1980, causoulle problemas coa censura, e a estrea da súa terceira obra, O Home Salvaxe pospúxose ata 1985. A partir de 1986 prohibiuse a representación das súas obras novas.
En 1987 viaxa a París e queda vivindo alí. Xa non volverá a China. En Francia acaba a súa obra mestra, a novela A Montaña da alma.
No ano 2000, concedéuselle o Premio Nobel de Literatura. A noticia foi recibida con indignación por parte das autoridades chinesas, e os medios de comunicación da China continental non informaron sobre a concesión do premio.
A concesión do premio Nobel deulle fama mundial. As súas obras empezaron a traducirse ao español e outros moitos idiomas a partir dese momento.
Obra
A continuación listanse algunhas das súas obras máis representativas.
Novela
- A Montaña da Alma (Língshān 靈山 / 灵山).
- O libro dun home só (Yige ren de shenjing 一個人的神經 / 一个人的神经).
- En torno á literatura (Wenxue de liyou deng wenzhang 文學的理由等文章 / 文学的理由等文章).
- Unha cana de pescar para o avó (Gei wo laoye mai yugan 給我老爺買魚杆 / 给我老爷买鱼杆).
Obras de Teatro
- O sinal de Alarma (Juéduì xìnhào 絕對信號 / 绝对信号 ), 1981.
- A Estación de Autobuses (Chēzhàn 車站 / 车站 ), 1983.
- O Salvaxe (Yěrén 野人 ), 1984.
Notas
- Bonnie S. McDougall y Kam Louie, The Literature of China in the Twentieth Century, Columbia University Press, 1999.