High Energy Astronomy Observatory 2: Diferenzas entre revisións
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.2 |
Sen resumo de edición Etiquetas: Edición visual Hiperligações de desambiguação |
||
(Non se amosan 2 revisións feitas por 2 usuarios.) | |||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{Satélite |
{{Outros homónimos|Einstein (homónimos)}}{{Satélite |
||
| nome = HEAO 2 / High Energy Astronomy Observatory 2 / Observatorio Einstein |
| nome = HEAO 2 / High Energy Astronomy Observatory 2 / Observatorio Einstein |
||
| imaxe = Imaxe:Heao b.jpg |
| imaxe = Imaxe:Heao b.jpg |
||
Liña 17: | Liña 17: | ||
| foguete portador = [[Atlas-Centaur]]<ref name=NSSDC/><ref name=gunter>{{Cita web|url= http://space.skyrocket.de/doc_sdat/heao-2.htm|título= HEAO 2 (Einstein)|dataacceso=13 de abril de 2013|autor= Gunter Dirk Krebs|apelidos= |nome= |ligazónautor= |coautores= |data= |ano= 2013|mes= |formato= |obra= |editor= Gunter's Space Page|páxinas= |lingua= inglés|doi= |urlarquivo= |dataarquivo= }}</ref> |
| foguete portador = [[Atlas-Centaur]]<ref name=NSSDC/><ref name=gunter>{{Cita web|url= http://space.skyrocket.de/doc_sdat/heao-2.htm|título= HEAO 2 (Einstein)|dataacceso=13 de abril de 2013|autor= Gunter Dirk Krebs|apelidos= |nome= |ligazónautor= |coautores= |data= |ano= 2013|mes= |formato= |obra= |editor= Gunter's Space Page|páxinas= |lingua= inglés|doi= |urlarquivo= |dataarquivo= }}</ref> |
||
| número de voo = |
| número de voo = |
||
| sitio de lanzamento = [[Centro Espacial de Cabo Cañaveral]], rampla 36B<ref name=NSSDC>{{Cita web|url= |
| sitio de lanzamento = [[Centro Espacial de Cabo Cañaveral]], rampla 36B<ref name=NSSDC>{{Cita web|url=https://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraft/display.action?id=1978-103A|título=HEAO 2|dataacceso=13 de abril de 2013|autor=NASA|apelidos=|nome=|ligazónautor=|coautores=|data=27 de marzo de 2013|ano=|mes=|formato=|obra=|editor=|páxinas=|lingua=inglés|doi=|urlarquivo=|dataarquivo=|urlmorta=}}</ref><ref name=astronautix/> |
||
| duración da misión = |
| duración da misión = |
||
| obxectivo da misión = Observación astronómica no rango dos [[raios X]] e dos [[raios gamma]].<ref name=NSSDC/><ref name=astronautix>{{Cita web|url= http://www.astronautix.com/craft/heao.htm|título= HEAO|dataacceso=13 de abril de 2013|autor= Mark Wade|apelidos= |nome= |ligazónautor= |coautores= |data=|ano= 2011|mes= |formato= |obra= |editor= |páxinas= |lingua= inglés|doi= |urlarquivo= |dataarquivo= }}</ref> |
| obxectivo da misión = Observación astronómica no rango dos [[raios X]] e dos [[raios gamma]].<ref name=NSSDC/><ref name=astronautix>{{Cita web|url= http://www.astronautix.com/craft/heao.htm|título= HEAO|dataacceso=13 de abril de 2013|autor= Mark Wade|apelidos= |nome= |ligazónautor= |coautores= |data=|ano= 2011|mes= |formato= |obra= |editor= |páxinas= |lingua= inglés|doi= |urlarquivo= |dataarquivo= }}</ref> |
||
Liña 52: | Liña 52: | ||
A misión de HEAO 2 era estudar fontes de raios X específicas e o [[fondo cósmico de raios X]], localizar con precisión fontes no rango de enerxías entre 0,2 e 4,0 [[Electrón-volt|keV]], facer medicións espectrais de alta sensibilidade e facer medidas de alta precisión de fontes transitorias de raios X.<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/> |
A misión de HEAO 2 era estudar fontes de raios X específicas e o [[fondo cósmico de raios X]], localizar con precisión fontes no rango de enerxías entre 0,2 e 4,0 [[Electrón-volt|keV]], facer medicións espectrais de alta sensibilidade e facer medidas de alta precisión de fontes transitorias de raios X.<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/> |
||
HEAO 2 era idéntico a HEAO 1, coa diferenza de levar [[Volante de inercia|volantes de inercia]] para permitir un apuntado cunha precisión de 1 [[minuto de arco]]. Estaba composto por un módulo de equipo (SEM, ''spacecraft equipment module''), onde |
HEAO 2 era idéntico a HEAO 1, coa diferenza de levar [[Volante de inercia|volantes de inercia]] para permitir un apuntado cunha precisión de 1 [[minuto de arco]]. Estaba composto por un módulo de equipo (SEM, ''spacecraft equipment module''), onde ía aloxado o equipo de control do satélite, e un módulo de experimentos (EM, ''experiment module'') aloxando parte do sistema eléctrico e catro [[experimento]]s.<ref name=NSSDC/><ref name=gunter/> |
||
HEAO 2 tiña forma de [[poliedro]] de seis caras de 5,68 m de longo e 2,67 m de [[diámetro]], cun peso duns 3130 kg, incluíndo 1450 kg dos experimentos. A taxa de transmisión de datos era de 6,5 [[kb/s]] para transmisión en tempo real e de ata 128 kb/s para transmisións desde calquera das dúas cintas de almacenamento de datos de a bordo. Reentrou na [[atmosfera]] o 25 de marzo de 1982.<ref name=n2yo/><ref name=NSSDC/><ref name=gunter/> |
HEAO 2 tiña forma de [[poliedro]] de seis caras de 5,68 m de longo e 2,67 m de [[diámetro]], cun peso duns 3130 kg, incluíndo 1450 kg dos experimentos. A taxa de transmisión de datos era de 6,5 [[kb/s]] para transmisión en tempo real e de ata 128 kb/s para transmisións desde calquera das dúas cintas de almacenamento de datos de a bordo. Reentrou na [[atmosfera]] o 25 de marzo de 1982.<ref name=n2yo/><ref name=NSSDC/><ref name=gunter/> |
Revisión actual feita o 16 de marzo de 2024 ás 16:51
HEAO 2 / High Energy Astronomy Observatory 2 / Observatorio Einstein | |
---|---|
Representación artística de HEAO 2. | |
Tipo | Científico |
Organización | NASA |
Data de lanzamento | 13 de novembro de 1978, 5:24 GMT[1][2][3] |
Foguete portador | Atlas-Centaur[2][4] |
Sitio de lanzamento | Centro Espacial de Cabo Cañaveral, rampla 36B[2][5] |
Obxectivo da misión | Observación astronómica no rango dos raios X e dos raios gamma.[2][5] |
Decaemento | 25 de marzo de 1982[1] |
NSSDC ID | 1978-103A |
Masa | 3130,0 kg[2][4][5] |
Dimensións | Forma de poliedro de seis caras de 5,68 m de longo e 2,67 m de diámetro |
HEAO 2 (acrónimo de High-Energy Astronomy Observatory 2), renomeado máis tarde como observatorio Einstein, foi un observatorio espacial da NASA lanzado o 13 de novembro de 1978 mediante un foguete Atlas-Centaur desde o Centro Espacial de Cabo Cañaveral.[2][4][5]
Características
[editar | editar a fonte]HEAO 2 formou parte dunha serie de tres observatorios espaciais adicados á observación no rango dos raios X e raios gamma, continuando o traballo feito por satélites como o ANS, os satélites das series OSO e SAS e os satélites Vela.[2][4]
A misión de HEAO 2 era estudar fontes de raios X específicas e o fondo cósmico de raios X, localizar con precisión fontes no rango de enerxías entre 0,2 e 4,0 keV, facer medicións espectrais de alta sensibilidade e facer medidas de alta precisión de fontes transitorias de raios X.[2][4]
HEAO 2 era idéntico a HEAO 1, coa diferenza de levar volantes de inercia para permitir un apuntado cunha precisión de 1 minuto de arco. Estaba composto por un módulo de equipo (SEM, spacecraft equipment module), onde ía aloxado o equipo de control do satélite, e un módulo de experimentos (EM, experiment module) aloxando parte do sistema eléctrico e catro experimentos.[2][4]
HEAO 2 tiña forma de poliedro de seis caras de 5,68 m de longo e 2,67 m de diámetro, cun peso duns 3130 kg, incluíndo 1450 kg dos experimentos. A taxa de transmisión de datos era de 6,5 kb/s para transmisión en tempo real e de ata 128 kb/s para transmisións desde calquera das dúas cintas de almacenamento de datos de a bordo. Reentrou na atmosfera o 25 de marzo de 1982.[1][2][4]
Experimentos
[editar | editar a fonte]HEAO 2 levaba a bordo un telescopio de incidencia de raios X en cuxo plano focal podía colocarse un de varios experimentos posibles:[2][4]
- High Resolution Imaging (HRI): unha cámara dixital de raios X para o rango entre 0,15 e 3,0 keV.
- Imaging Proportional Counter (IPC): contador proporcional sensible á posición para o rango entre 0,4 e 4,0 keV.
- Solid State Spectrometer (SSS): detector de litio e silicio arrefriado crioxénicamente para o rango entre 0,4 e 4,5 keV.
- Bragg crystal spectrometer (FPCS): un espectrómetro de cristal de Bragg.
- Monitor Proportional Counter (MPC): monitor para o rango entre 1 e 20 keV.
- Un espectrómetro de banda larga, Broad Band Filter (BBFS).
- Objective Grating Spectrometer (OGS): un espectrómetro de incidencia.
Resultados
[editar | editar a fonte]HEAO 2 foi o primeiro observatorio en raios X en facer espectroscopía de alta resolución e estudos morfolóxicos de remanentes de supernovas. Ademais descubriu que as emisións das coroas de estrelas normais son máis intensas do esperado e resolveu varias fontes individuais na galaxia de Andrómeda e nas nubes de Magallanes. Tamén fixo o primeiro estudo de emisións de raios X por parte do gas galáctico e extragaláctico e detectou os chorros de raios X de Centauro A e de M87.[6]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "HEAO 2" (en inglés). Consultado o 13 de abril de 2013.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 NASA (27 de marzo de 2013). "HEAO 2" (en inglés). Consultado o 13 de abril de 2013.
- ↑ Claude Lafleur (2010). "HEAO 2 / Einstein Observatory" (en inglés). Consultado o 13 de abril de 2013.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Gunter Dirk Krebs (2013). Gunter's Space Page, ed. "HEAO 2 (Einstein)" (en inglés). Consultado o 13 de abril de 2013.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Mark Wade (2011). "HEAO" (en inglés). Consultado o 13 de abril de 2013.
- ↑ HEASARC, ed. (26 de xuño de 2003). "The Einstein Observatory (HEAO-2)" (en inglés). Consultado o 13 de abril de 2013.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: High Energy Astronomy Observatory 2 |