Historia de Katowice: Diferenzas entre revisións
m left -> esquerda |
m Bot: Substitución automática de texto (-|thumb| +|miniatura| & -|thumbnail| +|miniatura|) |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Katowiceosady.svg| |
[[Ficheiro:Katowiceosady.svg|miniatura|right|asentamentos históricos na área de Katowice]] |
||
A '''historia de Katowice''' comeza con esta ententida como un conglomerado de aldeas agrícolas e comunidades mineiras e industriais (ata 70) que dende o [[século XII]]-XIII (a máis antiga Domb ou Dab) existían no que hoxe son os límites do concello. De 1360 data a primeira referencia de cinco máis (Bogucice ou Bogucka fundada no s.XIII, Rozdzienia, Szopienice Ligoty, Ottonowi Pilczy e Zaleze). |
A '''historia de Katowice''' comeza con esta ententida como un conglomerado de aldeas agrícolas e comunidades mineiras e industriais (ata 70) que dende o [[século XII]]-XIII (a máis antiga Domb ou Dab) existían no que hoxe son os límites do concello. De 1360 data a primeira referencia de cinco máis (Bogucice ou Bogucka fundada no s.XIII, Rozdzienia, Szopienice Ligoty, Ottonowi Pilczy e Zaleze). |
||
Liña 7: | Liña 7: | ||
==Revolución industrial== |
==Revolución industrial== |
||
[[Imaxe:Katowice l. 30 XIX w..jpg| |
[[Imaxe:Katowice l. 30 XIX w..jpg|miniatura|esquerda|250px|Bogucice (coa fundición) e Katowice en 1830]] |
||
Na metade do [[século XVIII]] produciuse a anexión de [[Silesia]] por [[Prusia]] o que levou en adiante unha continua inmigración de alemáns a rexión. Dende 1788 a industria mineira inicia a súa andaina como tal coa apertura da primeira mina de carbón en Beategrube (1801) e Walanowice. Da súa man as fundicións; as primeiras, de cinc, ''Fanny'' e ''Franz'', en 1822 en Bogucice. |
Na metade do [[século XVIII]] produciuse a anexión de [[Silesia]] por [[Prusia]] o que levou en adiante unha continua inmigración de alemáns a rexión. Dende 1788 a industria mineira inicia a súa andaina como tal coa apertura da primeira mina de carbón en Beategrube (1801) e Walanowice. Da súa man as fundicións; as primeiras, de cinc, ''Fanny'' e ''Franz'', en 1822 en Bogucice. |
||
Revisión como estaba o 16 de xuño de 2012 ás 15:27
A historia de Katowice comeza con esta ententida como un conglomerado de aldeas agrícolas e comunidades mineiras e industriais (ata 70) que dende o século XII-XIII (a máis antiga Domb ou Dab) existían no que hoxe son os límites do concello. De 1360 data a primeira referencia de cinco máis (Bogucice ou Bogucka fundada no s.XIII, Rozdzienia, Szopienice Ligoty, Ottonowi Pilczy e Zaleze).
A riqueza da rexión en mineral de ferro (kuznice) vai marcar o seu destino. De 1397 data a mención máis antiga dunha primitiva explotación en Bogucice (Kuznica Bogucka), e en Zaleze (orixe no século XIII), seica no século XV desenrólase alí tamén unha explotación cunha embrionaria siderurxia. Xa en 1612 e vinculado ao asentamento antedito de Rozdzienia aparece un poema "Officina ferraria: taller da fundición e innovación da nobre labor do ferro".
De 1598 data a primeira mención de Katowice propiamente coma unha villa nova en paralelo a beira do río Rawa en Bogucice.
Revolución industrial
Na metade do século XVIII produciuse a anexión de Silesia por Prusia o que levou en adiante unha continua inmigración de alemáns a rexión. Dende 1788 a industria mineira inicia a súa andaina como tal coa apertura da primeira mina de carbón en Beategrube (1801) e Walanowice. Da súa man as fundicións; as primeiras, de cinc, Fanny e Franz, en 1822 en Bogucice.
Pero o momento decisivo para Katowice foi 1845, cando o ferrocarril de Silesia situou alí unha das súas estacións e despois as autoridades alemás a elexiron coma centro da xermanización da Alta Silesia (Kattowitz). En 1856 foi preparado un primeiro plan para a futura cidade que terminou o século coma centro administrativo e económico da industria mineira e do aceiro da Alta Silesia. Así, en 1865 Katowice establécese coma concello independente, en 1873 capital de distrito e no 1897 adquire o status de cidade capital.
O plan de 1856 (promovido polo empresario F. W. Grundmann e a cargo do arquitecto M. Nottebohn) establecía o que son as directrices básicas da cidade moderna: un eixo lonxitudinal leste-oeste entre o ferrocarril polo sur e o río Rawa ao norte. A praza central (Rynek co teatro da ópera) e unha praza oval-hexagonal ao oeste, centro dun primeiro ensanche. O eixo transversal norte-sur que atravesa as vías conduciría o desenrolo meridional da cidade no século XX [1].
A Primeira Guerra Mundial favoreceu a expansión industrial da urbe especialmente do aceiro coa construción de novas plantas (huta) ao longo da beira norte do río [2][3]. O crecemento no período de entreguerras, xa nunha Polonia independente, foi enorme e de resultas converteuse na primeira cidade polaca en incorporar os concellos suburbanos.
Con todo trala Segunda Guerra Mundial houbo un estancamento pola ausencia de inversións, inda que axiña recuperou o pulo de principal centro industrial polaco do que hoxe pretende afastarse co traslado da industria pesada e o asentamento de novas actividades.