Fara í innihald

Þvertala

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Þvertölur eru í stærðfræði hlutmengi talna í tvinntölumenginu sem hafa neikvæða ferningstölu. Hugtakið var mótað af stærðfræðingnum René Descartes árið 1637 en hann kallaði það „nombre imaginaire pur“ (sem þýðir á frönsku „algjörlega ímyndaðar tölur“) og var því ætlað að vera lítillækkandi þar sem slíkar tölur væru augljóslega ekki til.

Skilgreining

[breyta | breyta frumkóða]

Allar tvinntölur má skrifa á forminu þar sem og eru rauntölur og þvereining með eftirfarandi eiginleika:

Talan er raunhluti tvinntölunar og er þverhlutinn.