Garanîk: Cudahiya di navbera guhartoyan de

Garanîk
Rewşa parastinê
	; Kêmtirîn metirsî (IUCN 2.3)
Dabeşandina zanistî
Cîhan:	Animalia
Filûm:	Chordata
Çîn:	Aves
Kom:	Ciconiiformes
Famîle:	Ardeidae
Cins:	Bubulcus; Bonaparte, 1855
Cure:	B. ibis
Navê zanistî yê latînî
	Bubulcus ibis; (Linnaeus, 1758)
Bincureyên garanîkan
	B. i. ibis (Linnaeus, 1758); B. i. coromandus (Boddaert, 1783); B. i. seychellarum (Salomonsen, 1934);
	Belavbûna garanîkan li cîhanê; Cihên ku tê de têjikên xwe tînin derê. Tevahiya salê. Cihên ku tê de garanîk hene lê hêlîn çênakin.
Hevwate
	Ardea ibis Linnaeus, 1758; Ardeola ibis; Bubulcus bubulcus; Buphus coromandus; Cancroma coromanda; Egretta ibis (Linnaeus, 1758); Lepterodatis ibis (Linnaeus, 1758);

Bi înteraktîvî li dîroka rûpelê bigere

← Cudahiya kevntir Cudahiya nûtir →

Content deleted Content added

DîtbarîWîkînivîs

Inline

Guhartoya 10:28, 1 tîrmeh 2013

Garanîk an jî garranîk (bi soranî: Şawerrixne; bi latînî: Bubulcus ibis) cureyekî famîleya şaqaviyan e.

50 cm dirêj e. Ji dûr ve spî diyar dike (zivistanan bi xwe spî spî dibe). Pê sor in. Çend perekên bavzer ên dirêj li singê wî ne. Çav zer in bi ser sorî ve. Nikul zer e û pê qehwayiyekî bi ser reşî ve ne.

Hindek caran li ser pişta çêl û gamêşan dadide, wan mêş û moran dixwe yên taloqî wan dibin. Wekî şaqaviyên din hind naçe di avê de xwarina wî xişoke û beqên biçûk in.

Komkome di nav qeramî û levenan û darûbarên berlêvên robaran hêlînan çêdikin; 4-5 hêkên rengesmanî dike.

Li Kurdistanê behra pitir payîzan û biharan dihê dîtin. Li bakurê û nîveka Afrîkayê û li Portûgalê û başûrê Spanyayê û li Sûriyê û başûrê Îraqê û li Erebistanê û devera Deryaya Qezwîn û bakurê Îranê û Deryaya Reş têjikan tîne derê.

Bubulcus ibis
Garanîk li pişta gamêşan.
Garanîk ji Kurdistanê

Çavkanî

Îsmaîl Taha Şahîn (2006). Balindeyên Kurdistanê. Spîrêz, Dihok. (Bi tîpên erebî ye, ji bo tîpguhêziya latînî û wîkîpedyandina nivîsê, bikarhêner MikaelF).
Zana Farqînî. Ferhenga kurdî-tirkî. Enstîtuya Kurdî, Stenbol.
H. Heinzel, R. Fitter û J. Parslow (1995). Türkiye ve Avrupa'nın Kuşları (Kuzey Afrika ve Orta doğu dahil). Türkiye Doğal Hayatı Kuruma Derneği, Stenbol. ISBN 975 94098 28
D. îzolî (2007). Ferhenga kurdî-tirkî-kurdî. Deng, Amed.
R.F. Porter, S. Christensen, P. Schiermacker-Hansen (1996). Field Guide to the birds of the Middle East. T & A D Poyser, London.

@@ Rêz 34: / Rêz 34: @@
 | range_map_caption = '''Belavbûna garanîkan li cîhanê'''<br />
 <div style="text-align:left; ">
-{{legend2|#FFFF00|Cihên ku tê de têjikên xwe tînin derê.|border=1px solid #aaa}}<br />
+{{legend|#FFFF00|Cihên ku tê de têjikên xwe tînin derê.|border=1px solid #aaa}}
-{{legend2|#008000|Tevahiya salê.|border=1px solid #aaa}}<br />
+{{legend|#008000|Tevahiya salê.|border=1px solid #aaa}}
-{{legend2|#0000FF|Cihên ku tê de garanîk hene lê hêlîn çênakin.|border=1px solid #aaa}}
+{{legend|#0000FF|Cihên ku tê de garanîk hene lê hêlîn çênakin.|border=1px solid #aaa}}
 </div>
 }}