Царот на Јапонија е шеф на државата и глава на царското семејство на Јапонија. Во Уставот на Јапонија, царот е дефиниран како „симболот на државата и на единството на народот“, а неговата титула е изведена од „волјата на народот, кој е суверен“. Наследувањето на престолот е регулирано согласно Законот за царскиот дом на Јапонија. Врховниот суд на Јапонија нема судска моќ над царот.[1] Царот на Јапонија се смета за поглавар на шинто религијата. Царот е нарекуван „Небесен суверен“ или „Божји цар“. Јапонската шинто религија го смета царот за директен потомок на божицата на сонцето Аматерасу.

Јапонскиот император Нарухито, во 2019 г

Царскиот дом на Јапонија е најстариот постојан монархиски дом во светот.[2] Историското потекло на јапонските цареви лежи во доцниот кофун период од 3 до 6 век од н.е., но според хрониките Коџики (завршени во 712 година) и Нихон шоки (завршени во 720 година), Јапонија е основана во 660 година п.н.е. од страна на царот Џинму, за кој се вели дека е директен потомок на Аматерасу.[3][4]

Нарухито е актуелен цар на Јапонија. Тој застанал на Хризантемовиот престол по абдикацијата на неговиот татко, царот Акихито, на 1 мај 2019 година.

Наводи

уреди
  1. „最高裁判所判例集 事件番号 平成1(行ツ)126“. Supreme Court of Japan. Посетено на August 10, 2020.
  2. „Japan desperate for male heir to oldest monarchy“. independent.co.uk. London. March 1, 1996. Посетено на June 5, 2010.
  3. Kinsley, David (1989). The goddesses' mirror : visions of the divine from East and West. Albany: State University of New York Press. стр. 80–90. ISBN 9780887068355.
  4. „Amaterasu“. Ancient History Encyclopedia. Посетено на 21 October 2017.