Унгарска илустрирана хроника

Илустрирана хроника е средновековна илустрирана хроника од Кралството Унгарија од втората половина на XIV век. Тој го претставува меѓународниот уметнички стил на кралскиот двор на Лајош I Анжујски.

Првата страница на Илустрирана хроника

Неговото полно име е: Chronicon pictum, Marci de Kalt, Chronica de gestis Hungarorum односно Илустрирана хроника, Марк Калтовска хроника за делата на Унгарците.

Историја на хрониката

уреди

Хрониката ја напишал Марк Калти кратко време по 1358 година, а последните илустрации биле завршени помеѓу 1370 и 1373 година. Хрониката ја дал унгарскиот крал Лајош I на францускиот крал Шарло V, кога ќерката на Лајош, била верена со синот на шарло, Луј I, војводата од Орлеан.[1]

Хрониката потоа му била дадена на Ѓорѓе Бранковиќ во 1456 година, каде што била копирана, а подоцна изгубена, можеби поминала извесно време во турска сопственост.[1]

Оваа хроника повторно се појавила во првата половина на 17 век во кралските архиви во Виена, поради што се нарекува и Винеска илустрирана хроника. Ракописот сега се чува во Националната библиотека на Унгарија, во Будимпешта.[1]

Прикажана историја

уреди

Илустрациите кои се 147 на број се одличен извор на информации за средновековната унгарска културна историја, костимите и дворскиот живот во 14 век. Многу од минијатурите што се гледаат во оваа хроника се насликани со злато. Уметничката вредност на минијатурите е доста висока, ако ги споредиме сличните минијатури од другите делови на Западна Европа од истото време. Ликовите се нацртани со детали и со познавање на анатомијата. Дури и очното јаболко е насликано, што може да се провери само преку микроскоп.

Сите минијатури кои го прикажуваат Атила се нарушени или дури и избришани, особено последната што ја покажува смртта на Атила. Ова не може да биде поради времето, бидејќи сите други минијатури и текст се зачувани добро. Минијатурите користат симболика, односно на сликата што го претставува првото доаѓање има камила, а за второто доаѓање има бел коњ, што веројатно значи дека влегувањето во Панонската Низина првиот пат не било успешно, како што камилата е „пренасочен“ коњ, а белиот коњ е „чист квалитет“. Текстот на латинскиот е без грешка и со висок квалитет.

Галерија

уреди

Надворешни врски

уреди
  • Архивирано на 4 март 2012 г.
  • Podhradczky József (1838) [1365]. Chronicon Budense (латински). Buda. - Повеќе читлив латински текст, со белешки на латински
  • Geréb László (1993). Képes Krónika (унгарски). Magyar Hírlap and Maecenas. ISBN 963 8164 07 7. Geréb László (1993). Képes Krónika (унгарски). Magyar Hírlap and Maecenas. ISBN 963 8164 07 7. Geréb László (1993). Képes Krónika (унгарски). Magyar Hírlap and Maecenas. ISBN 963 8164 07 7. Geréb László (1993). Képes Krónika (унгарски). Magyar Hírlap and Maecenas. ISBN 963 8164 07 7. - Унгарски превод на унгарската електронска библиотека

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 1,2 Pražák, Nechutová, Bartoňková (1988). Legendy a kroniky koruny Uherské (Legends and chronicles of Hungarian crown). Prague: Nakladatelství Vyšehrad. стр. 340–346.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)