Прејди на содржината

Боте Боцевски: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с додадена Категорија:Македонски мемоаристи користејќи го HotCat
Нема опис на уредувањето
 
Ред 1: Ред 1:
{{Инфокутија за личност|име=Боте Боцевски|портрет=Bote Bocevski.jpg|роден-дата=[[21 јануари]], [[1921]] година|роден-место=[[Скопје]], [[Македонија]] под окупација на [[Кралство Југославија]]|починал-дата=[[3 април]], [[1943]] година|починал-место=[[Катланово]], [[Скопско]], [[Македонија]] под фашистичка окупација|националност=[[Македонец]]}}
{{Инфокутија за личност|име=Боте Боцевски|портрет=Bote Bocevski.jpg|роден-дата=[[21 јануари]], [[1921]] година|роден-место=[[Скопје]], [[Македонија]] под окупација на [[Кралство Југославија]]|починал-дата=[[3 април]], [[1943]] година|починал-место=Каталинец, Врањско|националност=[[Македонец]]}}


'''Боте Боров Боцевски''' ({{роден|21|јануари|1921}} во {{Роден во|Скопје||}} — {{починат|3|април|1943}} во {{Починат во|Катланово|Скопско|}}) — [[Македонија|македонски]] партизан, учесник во [[Македонија во Втората светска војна|НОВ]].<ref>{{Наведена книга|title=Беа, загинаа, останаа|first=Боро Кралевски и други|publisher=Историски Архив|year=1969|isbn=|location=Скопје|pages=36-37}}</ref>
'''Боте Боров Боцевски''' ({{роден|21|јануари|1921}} во {{Роден во|Скопје||}} — {{починат|3|април|1943}} во {{Починат во|Каталинец|Врање}}) — [[Македонија|македонски]] партизан, учесник во [[Македонија во Втората светска војна|НОВ]].<ref>{{Наведена книга|title=Беа, загинаа, останаа|first=Боро Кралевски и други|publisher=Историски Архив|year=1969|isbn=|location=Скопје|pages=36-37}}</ref>


== Животопис ==
== Животопис ==
Ред 7: Ред 7:
Произлегува од градско семејство. Завршил IV одделение- основно и III класа вечерно занаетско училиште. Бил металски работник - бравар.
Произлегува од градско семејство. Завршил IV одделение- основно и III класа вечерно занаетско училиште. Бил металски работник - бравар.


Во членство на [[СКОЈ]] бил примен во [[1939]] година, а во [[Сојуз на комунистите на Југославија|КПЈ]] во август [[1940]] година. Во бивша Југославија како прогресивен работник бил активен учесник и член на УРСовите синдикати.
Во членство на [[СКОЈ]] бил примен во [[1939]] година, а во [[Сојуз на комунистите на Југославија|КПЈ]] во август [[1940]] година. Во бивша Југославија како прогресивен работник бил активен учесник и член на УРСовите синдикати. Во [[1940]] година бил еден од организаторите и раководител на штрајкот на металските работници во фабриката на Папатеодоси. Уште тогаш се истакнувал со својата храброст во судирите со полицијата. Во еден судир со коњичката жандармерија, тој ја соблекол кошулата и покажувајќи ги голите гради, извикал:

Во [[1940]] година бил еден од организаторите и раководител на штрајкот на металските работници во фабриката на Папатеодоси. Уште тогаш се истакнувал со својата храброст во судирите со полицијата. Во еден судир со коњичката жандармерија, тој ја соблекол кошулата и покажувајќи ги голите гради, извикал:


'''''"Пукајте, земето го овој гол живот, друго ништо не можете да земете!".'''''
'''''"Пукајте, земето го овој гол живот, друго ништо не можете да земете!".'''''


Тој бил свесен дека во таа борба не е сам и затоа често знаел да повторува: '''''"Не можат сите да не убијат".'''''
Тој бил свесен дека во таа борба не е сам и затоа често знаел да повторува: '''''"Не можат сите да не' убијат".'''''


Истата година станал член на Покраинскиот комитет на [[СКОЈ]] и всушност тој и ја пречекал окупацијата како член на Месниот комитет на СКОЈ-Скопје. Меѓу младинците бил сакан и популарен, пореди неговите енергични и борбени настапи во својата активност. По капитулацијата на бивша Југославија ја проширил организационата работа меѓу напредната младина. Заедно со нив земал активно учество во сите демонстрации во Скопје.
Истата година станал член на Покраинскиот комитет на [[СКОЈ]] и и ја дочекал окупацијата како член на Месниот комитет на СКОЈ-Скопје. Меѓу младинците бил сакан и популарен, пореди неговите енергични и борбени настапи во својата активност. По капитулацијата на бивша Југославија ја проширил организационата работа меѓу напредната младина. Заедно со нив земал активно учество во сите демонстрации во Скопје.


== Учество во НОВ ==
== Учество во НОВ ==
[[Податотека:Skopje X149.JPG|мини|Спомен-плоча на местото каде што живеел Боцевски (денес на Градскиот трговски центар во Скопје)]]
На [[2 август (настани)|2 август]] [[1941]] година бил откриен од полицијата, поради што морал да се повлече во илегала. Во овој период тој дејствувал заедно со [[Дучо Кранго]], [[Дане Крапчев]], [[Благој Давков|Благоја Давков]] и [[Мито Матевски]].<ref name=":0">{{Наведена книга|title=Бугарскиот терор и отпорот во скопскиот затвор|first=Дучо Кранго|publisher=Архив на Скопје|year=1986|isbn=86-80009-01-6|location=Скопје|pages=68;103;253.}}</ref> Бил успешен во учеството во организираните диверзантски акции на ударните тројки, кои имале задача да пронаоѓаат оружје, муниција, динамит и слични потребни работи. Полициските ограничувања на движењето ноќе и другите безбедносни мерки на фашистите не можеле да го попречат во работата. На [[22 август]] [[1941]] година од диверзанските тројки бил формиран првиот скопски партизански одред, а '''Боте Боцевски''' без колебање стапил во неговите редови. Како борец учествувал во сите акции и борби што ги водел одредот и се истакнувал со својата храброст и пожртвуваност.
На [[2 август (настани)|2 август]] [[1941]] година бил откриен од полицијата, поради што морал да се повлече во илегала. Во овој период тој дејствувал заедно со [[Дучо Кранго]], [[Дане Крапчев]], [[Благој Давков]] и [[Мито Матевски]].<ref name=":0">{{Наведена книга|title=Бугарскиот терор и отпорот во скопскиот затвор|first=Дучо Кранго|publisher=Архив на Скопје|year=1986|isbn=86-80009-01-6|location=Скопје|pages=68;103;253.}}</ref> Бил успешен во учеството во организираните диверзантски акции на ударните тројки, кои имале задача да пронаоѓаат оружје, муниција, динамит и слични потребни работи. Полициските ограничувања на движењето ноќе и другите безбедносни мерки на фашистите не можеле да го попречат во работата. На [[22 август]] [[1941]] година од диверзанските тројки бил формиран [[скопски партизански одред|Првиот скопски партизански одред]], а Боцевски стапил во неговите редови. Како борец учествувал во сите акции и борби што ги водел одредот и се истакнувал со својата храброст и пожртвуваност.


Во ноември [[1941]] година, по расформирањето на одредот заминал во [[Велес]] и се приклучил во тамошниот одред каде останал до пролетта [[1942]] година.
Во ноември [[1941]] година, по расформирањето на одредот заминал во [[Велес]] и се приклучил во тамошниот одред каде останал до пролетта [[1942]] година.


Неговата активност и работа потоа ја продолжил во [[Струмица]],<ref>{{Наведена книга|title=Личности од Македонија|first=Јован Павловски и други|publisher=МИ-АН|year=2002|isbn=9989-613-28-1|location=Скопје|pages=47}}</ref> каде работел илегално околу осум месеци. Во судската пресуда број 133 од [[9 мај]] [[1942]] година, од името на негово величество [[Борис III]], цар на Буrарија, по кривичниот предмет број 164, за кривични дела, покрај многуте осудени, се среќава и името на Боте. Тој заедно со [[Благој Давков|Благоја Давков]] и [[Трајко Стојковски|Трајко Стојков]], во отсуство биле осудени на 15 години строг темничен затвор.<ref name=":0" />
Неговата активност и работа потоа ја продолжил во [[Струмица]],<ref>{{Наведена книга|title=Личности од Македонија|first=Јован Павловски и други|publisher=МИ-АН|year=2002|isbn=9989-613-28-1|location=Скопје|pages=47}}</ref> каде работел илегално околу осум месеци. Во судската пресуда број 133 од [[9 мај]] [[1942]] година, од името на негово величество [[Борис III]], цар на Буrарија, по кривичниот предмет број 164, за кривични дела, покрај многуте осудени, се среќава и името на Боте. Тој заедно со [[Благој Давков]] и [[Трајко Стојковски|Трајко Стојков]], во отсуство биле осудени на 15 години строг темничен затвор.<ref name=":0" />


Од [[1943]], се префрла на теренот во [[Куманово]], па и во [[Врање]]. Во [[Врање]] тој им се придружил на една група [[партизан]]и, што тргнале кон [[Скопска Црна Гора]]. Меѓутоа на [[3 април]] [[1943]], нивната група била поткажана од некои предавници во [[Катланово|Катлановско]]. Групата во која бил и Боте, навлегла во фашистичка заседа и блиска борба со окупаторот. Во неа надмоќниот непријател ги ликвидирал сите седум партизани меѓу кои и Боте. Во борбата ги бодрел своите соборци, херојски да издржат и живи да не се предадат на непријателот. Неговиот лик и карактер останал во сеќавањата на неговите современици и останал запомнет како примерен револуционер и верен син на својот македонски народ. Според друг извор нападот и убиството на оваа група се случил во самата околина на Врање,<ref name=":0" /> кај селото Каталинец.<ref name=":02">{{Наведена книга|title=Македонски историски речник|first=|last2=д-р Стојан Киселиновски и др.|first2=|publisher=ИНИ|year=2000|isbn=9989-624-46-1|location=Скопје|pages=87}}</ref>
Од [[1943]], се префрла на теренот во [[Куманово]], па и во [[Врање]]. Во [[Врање]] тој им се придружил на една група [[партизан]]и, што тргнале кон [[Скопска Црна Гора]]. Меѓутоа на [[3 април]] [[1943]], нивната група била поткажана од некои предавници во [[Катланово|Катлановско]]. Групата во која бил и Боте, навлегла во фашистичка заседа и блиска борба со окупаторот. Во неа надмоќниот непријател ги ликвидирал сите седум партизани меѓу кои и Боте. Во борбата ги бодрел своите соборци, херојски да издржат и живи да не се предадат на непријателот. Неговиот лик и карактер останал во сеќавањата на неговите современици и останал запомнет како примерен револуционер и верен син на својот македонски народ. Според друг извор нападот и убиството на оваа група се случил во самата околина на Врање,<ref name=":0" /> кај селото Каталинец.<ref name=":02">{{Наведена книга|title=Македонски историски речник|first=|last2=д-р Стојан Киселиновски и др.|first2=|publisher=ИНИ|year=2000|isbn=9989-624-46-1|location=Скопје|pages=87}}</ref>


Во населбата [[Кисела Вода (населба)|Кисела Вода]], во близина на студентскиот дом Пелагонија, една улица го носи токму неговото име.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://wikimapia.org/38513669/mk/%D0%91%D0%BE%D1%80%D0%BE-%D0%91%D0%BE%D1%86%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8-%D0%91%D0%BE%D1%82%D0%B5-4|title=улица "Боте Боцевски" - Кисела Вода|last=|first=|date=|work=|archive-url=|archive-date=|dead-url=|accessdate=}}</ref>
Во населбата [[Кисела Вода (населба)|Кисела Вода]], во близина на студентскиот дом Пелагонија, една улица го носи токму неговото име.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://wikimapia.org/38513669/mk/%D0%91%D0%BE%D1%80%D0%BE-%D0%91%D0%BE%D1%86%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8-%D0%91%D0%BE%D1%82%D0%B5-4|title=улица "Боте Боцевски" - Кисела Вода|last=|first=|date=|work=|archive-url=|archive-date=|dead-url=|accessdate=}}</ref>

== Литература ==
* Стојан Илиќ – Каталенец, „Боте Боцевски“, Архив на Скопје, 1988.


== Наводи ==
== Наводи ==
Ред 34: Ред 36:
[[Категорија:Македонски партизани]]
[[Категорија:Македонски партизани]]
[[Категорија:Учесници во НОБ]]
[[Категорија:Учесници во НОБ]]
[[Категорија:Македонски мемоаристи]]
[[Категорија:Македонски комунисти]]

Последна преработка од 07:30, 30 јуни 2024

Боте Боцевски
Роден 21 јануари, 1921 година
Скопје, Македонија под окупација на Кралство Југославија
Починал 3 април, 1943 година
Каталинец, Врањско
Националност Македонец

Боте Боров Боцевски (21 јануари 1921 во Скопје3 април 1943 во Каталинец, Врање) — македонски партизан, учесник во НОВ.[1]

Животопис

[уреди | уреди извор]

Произлегува од градско семејство. Завршил IV одделение- основно и III класа вечерно занаетско училиште. Бил металски работник - бравар.

Во членство на СКОЈ бил примен во 1939 година, а во КПЈ во август 1940 година. Во бивша Југославија како прогресивен работник бил активен учесник и член на УРСовите синдикати. Во 1940 година бил еден од организаторите и раководител на штрајкот на металските работници во фабриката на Папатеодоси. Уште тогаш се истакнувал со својата храброст во судирите со полицијата. Во еден судир со коњичката жандармерија, тој ја соблекол кошулата и покажувајќи ги голите гради, извикал:

"Пукајте, земето го овој гол живот, друго ништо не можете да земете!".

Тој бил свесен дека во таа борба не е сам и затоа често знаел да повторува: "Не можат сите да не' убијат".

Истата година станал член на Покраинскиот комитет на СКОЈ и и ја дочекал окупацијата како член на Месниот комитет на СКОЈ-Скопје. Меѓу младинците бил сакан и популарен, пореди неговите енергични и борбени настапи во својата активност. По капитулацијата на бивша Југославија ја проширил организационата работа меѓу напредната младина. Заедно со нив земал активно учество во сите демонстрации во Скопје.

Учество во НОВ

[уреди | уреди извор]
Спомен-плоча на местото каде што живеел Боцевски (денес на Градскиот трговски центар во Скопје)

На 2 август 1941 година бил откриен од полицијата, поради што морал да се повлече во илегала. Во овој период тој дејствувал заедно со Дучо Кранго, Дане Крапчев, Благој Давков и Мито Матевски.[2] Бил успешен во учеството во организираните диверзантски акции на ударните тројки, кои имале задача да пронаоѓаат оружје, муниција, динамит и слични потребни работи. Полициските ограничувања на движењето ноќе и другите безбедносни мерки на фашистите не можеле да го попречат во работата. На 22 август 1941 година од диверзанските тројки бил формиран Првиот скопски партизански одред, а Боцевски стапил во неговите редови. Како борец учествувал во сите акции и борби што ги водел одредот и се истакнувал со својата храброст и пожртвуваност.

Во ноември 1941 година, по расформирањето на одредот заминал во Велес и се приклучил во тамошниот одред каде останал до пролетта 1942 година.

Неговата активност и работа потоа ја продолжил во Струмица,[3] каде работел илегално околу осум месеци. Во судската пресуда број 133 од 9 мај 1942 година, од името на негово величество Борис III, цар на Буrарија, по кривичниот предмет број 164, за кривични дела, покрај многуте осудени, се среќава и името на Боте. Тој заедно со Благој Давков и Трајко Стојков, во отсуство биле осудени на 15 години строг темничен затвор.[2]

Од 1943, се префрла на теренот во Куманово, па и во Врање. Во Врање тој им се придружил на една група партизани, што тргнале кон Скопска Црна Гора. Меѓутоа на 3 април 1943, нивната група била поткажана од некои предавници во Катлановско. Групата во која бил и Боте, навлегла во фашистичка заседа и блиска борба со окупаторот. Во неа надмоќниот непријател ги ликвидирал сите седум партизани меѓу кои и Боте. Во борбата ги бодрел своите соборци, херојски да издржат и живи да не се предадат на непријателот. Неговиот лик и карактер останал во сеќавањата на неговите современици и останал запомнет како примерен револуционер и верен син на својот македонски народ. Според друг извор нападот и убиството на оваа група се случил во самата околина на Врање,[2] кај селото Каталинец.[4]

Во населбата Кисела Вода, во близина на студентскиот дом Пелагонија, една улица го носи токму неговото име.[5]

Литература

[уреди | уреди извор]
  • Стојан Илиќ – Каталенец, „Боте Боцевски“, Архив на Скопје, 1988.
  1. Беа, загинаа, останаа. Скопје: Историски Архив. 1969. стр. 36–37. На |first= му недостасува |last= (help)
  2. 2,0 2,1 2,2 Бугарскиот терор и отпорот во скопскиот затвор. Скопје: Архив на Скопје. 1986. стр. 68, 103, 253. ISBN 86-80009-01-6. На |first= му недостасува |last= (help)
  3. Личности од Македонија. Скопје: МИ-АН. 2002. стр. 47. ISBN 9989-613-28-1. На |first= му недостасува |last= (help)
  4. д-р Стојан Киселиновски и др. (2000). Македонски историски речник. Скопје: ИНИ. стр. 87. ISBN 9989-624-46-1. Недостасува |author1= (help)
  5. „улица "Боте Боцевски" - Кисела Вода“.