Прејди на содржината

Јосиф Ковачев: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
с →‎Дејноста во Бугарија: Правописна исправка, replaced: средно- → средно (2)
 
(Не се прикажани 20 меѓувремени преработки од 4 корисници)
Ред 3: Ред 3:
| портрет=Yosif Kovachev Shtip.jpg
| портрет=Yosif Kovachev Shtip.jpg
| опис=Македонски педагог, реформатор, револуционер, политичар и научник во Бугарија
| опис=Македонски педагог, реформатор, револуционер, политичар и научник во Бугарија
| роден-дата={{роден на|14|јануари|1839}}
| роден-дата= 14 јануари 1839
| роден-место={{роден во|Штип|}}, денес [[Македонија]]
| роден-место={{роден во|Штип|}}, денес [[Македонија]]
| починал-дата={{починал на|31|октомври|1898}}
| починал-дата= {{починал на и возраст|df=yes|1898|10|31|1839|01|14}}
| починал-место={{починал во|Софија|}}, [[Бугарија]]
| починал-место={{починал во|Софија|}}, [[Бугарија]]
}}
}}
'''Јосиф Антонов Ковачев''' е Македонски педагог, реформатор, револуционер, политичар и научник во Бугарија
'''Јосиф Антонов Ковачев''' македонски педагог, реформатор, револуционер, политичар и научник во Бугарија.


== Образование ==
== Образование ==


Јосиф Антонов Ковачев своето образование најпрво го започнал кај својот татко Антон Ковачев, а го завршил кај учителот Павел Златанов, каде се здобил со името наусничар. Tака се нарекувале сите кои имале завршено во келијните училишта.
Јосиф Антонов Ковачев своето образование најпрво го започнал кај својот татко Антон Ковачев, а го завршил кај учителот Павел Златанов, каде се здобил со името наусничар. Tака се нарекувале сите кои имале завршено во келијните училишта.


Ковачев потоа се запишал на богословија во [[Белград]] каде завршил во 1861 година. Јосиф Ковачев на 24 години, во 1863 година подготвил ракопис за педагошка пракса и заминал за [[Виена]] каде сакал да го отпечати.
Ковачев потоа се запишал на богословија во [[Белград]] каде завршил во 1861 година. Јосиф Ковачев на 24 години, во 1863 година подготвил ракопис за педагошка пракса и заминал за [[Виена]] каде сакал да го отпечати.


Таму имал средба со со издавачот Д. В. Манчев и неговото дело под наслов ''Школска педагогија или методическо раководство за учителите на народните школи'' било испечатено во 1863 година.
Таму имал средба со со издавачот Д. В. Манчев и неговото дело под наслов ''Школска педагогија или методическо раководство за учителите на народните школи'' било испечатено во 1863 година.


Во 1864 година заминал за [[Киев]], каде се запишал на Богословскиот факултет. Неговото школување траело 4 години, при што се запознал со делата на најголемите руски педагози и со делото на основачот на руската педагогија Константин Димитриевич Ушински.
Во 1864 година заминал за [[Киев]], каде се запишал на Богословскиот факултет. Неговото школување траело 4 години, при што се запознал со делата на најголемите руски педагози и со делото на основачот на руската педагогија Константин Димитриевич Ушински.


Особено кај Ковачев влијаела идејата за поделба на учениците по возраст и во посебни оделенија. Ковачев како одличен студент добил стипендија од фондацијата на познатиот Васил Евстатиев Априлов, позната како ''Фонд Априлов''. Јосиф ковачев покрај Богословскиот факултет во Киев, студирал и завршил Педагогија со психологија.
Особено кај Ковачев влијаела идејата за поделба на учениците по возраст и во посебни одделенија. Ковачев како одличен студент добил стипендија од фондацијата на познатиот Васил Евстатиев Априлов, позната како ''Фонд Априлов''. Јосиф ковачев покрај Богословскиот факултет во Киев, студирал и завршил Педагогија со психологија.


== Дејноста и реформите во Македонија ==
== Дејноста и реформите во Македонија ==


Во учебната 1869-1870 година се вработил во Основното училиште во [[Штип]]. Таму Ковачев започнал со своите училишни реформи, притоа формираал посебана институција за подготовка на учители со два класа, каде го вовел класниот и предметниот систем на настава, вклучувајќи ги и световните предмети покрај богословските.
Во учебната 1869-1870 година се вработил во Основното училиште во [[Штип]]. Таму Ковачев започнал со своите училишни реформи, притоа формираал посебна институција за подготовка на учители со два класа, каде го вовел класниот и предметниот систем на настава, вклучувајќи ги и световните предмети покрај богословските.
На 18 јули 1874 година се вработил како директор на народното училиште во [[Прилеп]], каде останал три години од 1874 до 1877 година. Ковачев го вовел и пеењето како световна содржина, напоредно со црковното пеење (''псалтикија'') во училиштата. Црковното пеење го предавал според руската (киевската) црковна традиција. Најголема новина е основањето на црковниот хор составен од учениците кои вежбале редовно во црквата ''Св. Блаовештение'' во Прилеп.
На 18 јули 1874 година се вработил како директор на народното училиште во [[Прилеп]], каде останал три години од 1874 до 1877 година. Ковачев го вовел и пеењето како световна содржина, напоредно со црковното пеење (''псалтикија'') во училиштата. Црковното пеење го предавал според руската (киевската) црковна традиција. Најголема новина е основањето на црковниот хор составен од учениците кои вежбале редовно во црквата ''Св. Блаовештение'' во Прилеп.


Ред 31: Ред 31:
[[Податотека:Kovachev-Balgarski-Bukvar.jpg|мини|100п|лево|<small>''Бугарски буквар'' </small>]]
[[Податотека:Kovachev-Balgarski-Bukvar.jpg|мини|100п|лево|<small>''Бугарски буквар'' </small>]]


По создавањето на Бугарската држава е поставена за началник на народното Просветителство во [[Пловдив]], а потоа е училишен инспектор во Софиската околија. Избран е за претставник во Народното собрание во 1879 година потоа е избран за претседател на општинскиот совет во [[Софија]]. Од 1880 година до 1887 година ја извршува функцијата главен секретар на Министерството за внатрешни работи, член на Државниот совет и градоначалник на Софија (1886 - 1887). Јосиф Ковачев во [[Бугарија]] заземал многу значајни позиции, но секако најпрестижната, е кога при основањето на Универзитетот во Софија во 1888 година, бил назначен за доцент на Катедрата по педагогија, на Историско - Филозофскиот факултет. Таму ги предавал предметите: социологија, педагогија, историја на педагогија и педагошка психологија.
По создавањето на бугарската држава е поставен за началник на народното просветителство во [[Пловдив]], а потоа е училиштен инспектор во Софиската околија. Избран е за претставник во Народното Собрание во 1879 година потоа е избран за претседател на општинскиот совет во [[Софија]]. Од 1880 година до 1887 година ја извршува функцијата главен секретар на Министерството за внатрешни работи, член на Државниот совет и градоначалник на Софија (1886 - 1887). Јосиф Ковачев во [[Бугарија]] заземал многу значајни позиции, но секако најпрестижната, е кога при основањето на Универзитетот во Софија во 1888 година, бил назначен за доцент на Катедрата по педагогија, на Историско - Филозофскиот факултет. Таму ги предавал предметите: социологија, педагогија, историја на педагогија и педагошка психологија.


[[Податотека:Школска педагогија.jpg|мини|100п|лево|<small>''Школска педагогија'' </small>]]
[[Податотека:Школска педагогија.jpg|мини|100п|лево|<small>''Школска педагогија'' </small>]]


Јосиф Ковачев е автор на статии за македонското (јужно-бугарското), балканското (северно-бугарското) и шопското (средно-бугарското) наречје во [[бугарски јазик|бугарскиот јазик]], како е и еден од поддржувачите на идејата за основа на книжевниот бугарски јазик да се прифати шопското наречје. Во своите дела Ковачев зборува за македонското наречје како дел од бугарскиот јазик и се самоидентификува како припадник на [[Бугари|бугарскиот народ]].<ref>''Едно мнение за общия език и правописание у нас'', в. Ден, г. 1, бр. 16, 1875 г. (<small>Та всета е мъчнотия тука, че '''нашия народ''' еднакво не говоре на всякъде, отсем това нашите пасичи, както ги нарича почитаемият оценител не са познати надлежно на всите наречия, които живеят у народната уста. ... Защото в по-главните наречия, както северно-българското или '''балкансктото''', южно-българското или '''македонското''', и средно-българското или '''шопското''' няма никаква голяма разлика в коренето и значението на думите, която би могла да ни заплашува от тая страна.... В` '''нашият язик''' и найвише в` шопското наречие...</small>)</ref>
Јосиф Ковачев е автор на статии за македонското (јужно-бугарското), балканското (северно-бугарското) и шопското (среднобугарското) наречје во [[бугарски јазик|бугарскиот јазик]], како е и еден од поддржувачите на идејата за основа на книжевниот бугарски јазик да се прифати шопското наречје. Во своите дела Ковачев зборува за македонското наречје како дел од бугарскиот јазик и се самоидентификува како припадник на [[Бугари|бугарскиот народ]].<ref>''Едно мнение за общия език и правописание у нас'', в. Ден, г. 1, бр. 16, 1875 г. (Та всета е мъчнотия тука, че '''нашия народ''' еднакво не говоре на всякъде, отсем това нашите пасичи, както ги нарича почитаемият оценител не са познати надлежно на всите наречия, които живеят у народната уста. ... Защото в по-главните наречия, както северно-българското или '''балкансктото''', южно-българското или '''македонското''', и среднобългарското или '''шопското''' няма никаква голяма разлика в коренето и значението на думите, която би могла да ни заплашува от тая страна.... В` '''нашият язик''' и найвише в` шопското наречие...)</ref>


Јосиф Ковачев умира на 31 октомври 1898 година во Софија. Погребан е со почести на централните Софиски гробишта.
Јосиф Ковачев умира на 31 октомври 1898 година во Софија. Погребан е со почести на централните Софиски гробишта.


Оставил својот имот за поттикнување истражувањата на "бугарското отечественоведение", а во 1908 година е основан фонд "Екатерина - Јосиф", средствата од кој се користат ''"за награди за студентски научни студии по историја на бугарскиот јазик, бугарската етнографија и бугарската културна историја, како и двегодишна стипендија за странство на студент од Софискиот универзитет за развој по словенска филологија, бугарската историја, бугарската географија, философија и педагогија"''.
Оставил својот имот за поттикнување истражувањата на "бугарското отечественоведение", а во 1908 година е основан фонд "Екатерина - Јосиф", средствата од кој се користат ''"за награди за студентски научни студии по историја на бугарскиот јазик, бугарската етнографија и бугарската културна историја, како и двегодишна стипендија за странство на студент од Софискиот универзитет за развој по словенска филологија, бугарската историја, бугарската географија, филозофија и педагогија"''.
<ref>[http://www.uni-sofia.bg/index.php/bul/universitet_t/istoriya/dariteli ФОНД “ЕКАТЕРИНА – ЙОСИФ”]</ref>
<ref>[http://www.uni-sofia.bg/index.php/bul/universitet_t/istoriya/dariteli ФОНД “ЕКАТЕРИНА – ЙОСИФ”]</ref>


Ред 49: Ред 49:


== Историски погледи за делото на Јосиф Ковачев ==
== Историски погледи за делото на Јосиф Ковачев ==
За делото на Јосиф Ковачев постои подвоеност во историската наука. Имено, бугарската историографија го смета за буаграски општествени и деец.Од своја страна пак, македонската историографија го смета за прв автор од областа на педагогијата и реформатор на школскиот систем во историјата на Македонскиот народ и култура.
За делото на Јосиф Ковачев постои подвоеност во историската наука. Имено, бугарската историографија го смета за буаграски општествени и деец. Од своја страна пак, македонската историографија го смета за прв автор од областа на педагогијата и реформатор на школскиот систем во историјата на македонскиот народ и култура.


== Извори ==
== Извори ==
Ред 56: Ред 56:
== Надворешни врски ==
== Надворешни врски ==
[http://www.promacedonia.org/bugarash/prerodbenici/kovachev/kovachev.html Издвоени страници од педагошките книги на Јосиф Ковачев.]
[http://www.promacedonia.org/bugarash/prerodbenici/kovachev/kovachev.html Издвоени страници од педагошките книги на Јосиф Ковачев.]

{{Дејци на Македонскиот комитет}}


{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Ковачев}}
{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Ковачев}}
[[Категорија:Бугарски политичари од Македонија|Ковачев, Јосиф]]
[[Категорија:Бугарски политичари од Македонија|Ковачев, Јосиф]]
[[Категорија:Градоначалници на Софија|Ковачев, Јосиф]]
[[Категорија:Градоначалници на Софија|Ковачев, Јосиф]]
[[Категорија:Бугарски научници од Македонија|Ковачев, Јосиф]]
[[Категорија:Македонски научници во Бугарија|Ковачев, Јосиф]]
[[Категорија:Членови на БАН|Ковачев, Јосиф]]
[[Категорија:Членови на БАН|Ковачев, Јосиф]]
[[Категорија:Штипјани]]
[[Категорија:Луѓе од Штип]]
[[Категорија:Родени во Штип]]
[[Категорија:Починати во Софија]]
[[Категорија:Дејци на ВМОК]]
[[Категорија:Дејци на ВМОК]]
[[Категорија:Погреби на централните софиски гробишта]]
[[Категорија:Погребани на Централните софиски гробишта]]
[[Категорија:Предавачи на Софискиот универзитет]]
{{Дејци на Македонскиот комитет}}
[[Категорија:Македонски преселници во Софија]]

Последна преработка од 01:45, 5 октомври 2022

Јосиф Ковачев
Роден 14 јануари 1839
Штип, денес Македонија
Починал 31 октомври 1898(1898-10-31) (возр. 59)
Софија, Бугарија

Јосиф Антонов Ковачев — македонски педагог, реформатор, револуционер, политичар и научник во Бугарија.

Образование[уреди | уреди извор]

Јосиф Антонов Ковачев своето образование најпрво го започнал кај својот татко Антон Ковачев, а го завршил кај учителот Павел Златанов, каде се здобил со името наусничар. Tака се нарекувале сите кои имале завршено во келијните училишта.

Ковачев потоа се запишал на богословија во Белград каде завршил во 1861 година. Јосиф Ковачев на 24 години, во 1863 година подготвил ракопис за педагошка пракса и заминал за Виена каде сакал да го отпечати.

Таму имал средба со со издавачот Д. В. Манчев и неговото дело под наслов Школска педагогија или методическо раководство за учителите на народните школи било испечатено во 1863 година.

Во 1864 година заминал за Киев, каде се запишал на Богословскиот факултет. Неговото школување траело 4 години, при што се запознал со делата на најголемите руски педагози и со делото на основачот на руската педагогија Константин Димитриевич Ушински.

Особено кај Ковачев влијаела идејата за поделба на учениците по возраст и во посебни одделенија. Ковачев како одличен студент добил стипендија од фондацијата на познатиот Васил Евстатиев Априлов, позната како Фонд Априлов. Јосиф ковачев покрај Богословскиот факултет во Киев, студирал и завршил Педагогија со психологија.

Дејноста и реформите во Македонија[уреди | уреди извор]

Во учебната 1869-1870 година се вработил во Основното училиште во Штип. Таму Ковачев започнал со своите училишни реформи, притоа формираал посебна институција за подготовка на учители со два класа, каде го вовел класниот и предметниот систем на настава, вклучувајќи ги и световните предмети покрај богословските. На 18 јули 1874 година се вработил како директор на народното училиште во Прилеп, каде останал три години од 1874 до 1877 година. Ковачев го вовел и пеењето како световна содржина, напоредно со црковното пеење (псалтикија) во училиштата. Црковното пеење го предавал според руската (киевската) црковна традиција. Најголема новина е основањето на црковниот хор составен од учениците кои вежбале редовно во црквата Св. Блаовештение во Прилеп.

Дејноста во Бугарија[уреди | уреди извор]

Бугарски буквар

По создавањето на бугарската држава е поставен за началник на народното просветителство во Пловдив, а потоа е училиштен инспектор во Софиската околија. Избран е за претставник во Народното Собрание во 1879 година потоа е избран за претседател на општинскиот совет во Софија. Од 1880 година до 1887 година ја извршува функцијата главен секретар на Министерството за внатрешни работи, член на Државниот совет и градоначалник на Софија (1886 - 1887). Јосиф Ковачев во Бугарија заземал многу значајни позиции, но секако најпрестижната, е кога при основањето на Универзитетот во Софија во 1888 година, бил назначен за доцент на Катедрата по педагогија, на Историско - Филозофскиот факултет. Таму ги предавал предметите: социологија, педагогија, историја на педагогија и педагошка психологија.

Школска педагогија

Јосиф Ковачев е автор на статии за македонското (јужно-бугарското), балканското (северно-бугарското) и шопското (среднобугарското) наречје во бугарскиот јазик, како е и еден од поддржувачите на идејата за основа на книжевниот бугарски јазик да се прифати шопското наречје. Во своите дела Ковачев зборува за македонското наречје како дел од бугарскиот јазик и се самоидентификува како припадник на бугарскиот народ.[1]

Јосиф Ковачев умира на 31 октомври 1898 година во Софија. Погребан е со почести на централните Софиски гробишта.

Оставил својот имот за поттикнување истражувањата на "бугарското отечественоведение", а во 1908 година е основан фонд "Екатерина - Јосиф", средствата од кој се користат "за награди за студентски научни студии по историја на бугарскиот јазик, бугарската етнографија и бугарската културна историја, како и двегодишна стипендија за странство на студент од Софискиот универзитет за развој по словенска филологија, бугарската историја, бугарската географија, филозофија и педагогија". [2]

Дела[уреди | уреди извор]

  • Школска педагогија или методическо раководство за учителите на народните школи, објавува книжарницата на Д. В. Манчев во Пловдив, Свиштов и Солун, 1873 година (прво издание)
  • Буквар по нагледна и гласна метода - Виена, 1874 година
  • Бугарски буквар по гласна метода за народните школи, објавува книжарницата на Хр. Г. Данов, во Пловдив, Русе и Велес, 1875 година (прво издание)
  • Раководство за првоначално обучение в четечото и писането звучна метода - Пловдив и Софија, 1879 година

Историски погледи за делото на Јосиф Ковачев[уреди | уреди извор]

За делото на Јосиф Ковачев постои подвоеност во историската наука. Имено, бугарската историографија го смета за буаграски општествени и деец. Од своја страна пак, македонската историографија го смета за прв автор од областа на педагогијата и реформатор на школскиот систем во историјата на македонскиот народ и култура.

Извори[уреди | уреди извор]

  1. Едно мнение за общия език и правописание у нас, в. Ден, г. 1, бр. 16, 1875 г. (Та всета е мъчнотия тука, че нашия народ еднакво не говоре на всякъде, отсем това нашите пасичи, както ги нарича почитаемият оценител не са познати надлежно на всите наречия, които живеят у народната уста. ... Защото в по-главните наречия, както северно-българското или балкансктото, южно-българското или македонското, и среднобългарското или шопското няма никаква голяма разлика в коренето и значението на думите, която би могла да ни заплашува от тая страна.... В` нашият язик и найвише в` шопското наречие...)
  2. ФОНД “ЕКАТЕРИНА – ЙОСИФ”

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Издвоени страници од педагошките книги на Јосиф Ковачев.