Chiara Lubich: verschil tussen versies

Op 7 december 1943 legde Lubich haar persoonlijke geloften af voor God en noemde Hem het Ideaal, het “Alles” in haar leven. Hierbij nam ze ook de naam Chiara <ref> naar de heilige [[Clara]] naam die zij kreeg toen zij lid was geworden van de derde orde van Sint Franciscus </ref> aan in de plaats van haar doopnaam Silvia. Het aannemen van de geloften was in feite de oprichtingshandeling van ''Opera di Maria'' (Latijn: Opus Mariae, Nederlands: ''Werk van Maria''), een kerkelijke beweging die beter bekend is onder de naam Focolare.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd haar huis verwoest door het zware bombardement dat de stad Trente trof op 13 mei 1944. Bij een eerder bomalarm hadden zij en haar vriendinnen bij kaarslicht uit het evangelie van Johannes gelezen: "dat allen één mogen zijn" (Joh.17,21) ...en ditBinnen hebbenhet ontdektgenoemde alsIdeaal ideaalzou endat navolgenswaard.vanaf nu hun levensprogramma worden! Haar familieleden vluchtten de bergen in, maar Lubich besloot in de stad te blijven. Terwijl ze tussen het puin op zoek was naar haar vriendinnen, hield ze op een gegeven moment een vrouw vast die buiten zichzelf van verdriet was en die schreeuwde dat vier van haar kinderen waren gestorven. Op dat moment voelde ze haar roeping om zich te vereenzelvigen met het leed van de wereld. Ze besloot om het eenvoudige en oorspronkelijke evangelie voor te leven door bijvoorbeeld in het gezelschap van de armen te zijn. Zo wilde ze het voorbeeld van [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Christus]] volgen. Dat zou volgens haar de sterkst mogelijke vorm van sociale revolutie zijn. Lubich betrok hierbij een groep vriendinnen en zo ontstond de eerste kern van de Focolarebeweging.