High Noon: verschil tussen versies

In september 1951 begonnen de opnames die 32 dagen zouden duren. Tien dagen werden door regisseur Fred Zinnemann gebruikt voor de repetities. Aangezien hij altijd de opnames zorgvuldig plande, wist Zinneman dat hij 400 opnames nodig had voor de vier weken die de productie zou duren. Aangezien er maar een mager budget van 750.000 dollar beschikbaar was, werd elke scène in maximaal één tot drie takes opgenomen. Een belangrijk element in de film is de tijd. De film speelt zich af tussen 10.35 en 12.15 uur. Net iets langer dan de vierentachtig minuten die de film duurt. Het verschil van bijna twee minuten zit in de montage. Zinneman en Kramer waren niet gelukkig met de eerste montage. Elmo Williams, die verantwoordelijk was voor de montage, monteerde de film opnieuw en bracht de film iets over de werkelijke tijd. Anders dan in andere westerns uit die tijd wilde Zinneman namelijk de film laten zien alsof de kijker er midden inzit. Van minuut tot minuut kan de kijker het verhaal volgen. Via allerlei klokken die Zinneman in beeld brengt wordt de kijker op het puntje van zijn stoel gezet. Aangezien de enige actie in de film in de laatste tien minuten zit, moest Zinneman de spanning verder opbouwen via een uitgekiende montage en het sterke spel van de acteurs. Zinneman gebruikte ook andere technieken om de spanning op te bouwen, Zo gebruikt hij een camera op een kraan die omhoog gaat net voordat het vuurgevecht begint. De camera op de kraan legt de de eenzame Kane vast die staat te wachten in de lege straat. De opnames waren trouwens niet zonder gevaar. Bij het opnemen van een rijdende trein bleek de remmen van de locomotief te weigeren. Voor kenners was dit te zien aan de zwarte rook die uit de schoorsteen kwam. De regisseur en de cameraman wisten dit echter niet en gingen pas op het laatste moment opzij. De camera werd gegrepen en vernield, maar de film overleefde het ongeluk. Ook Cary Cooper werd geconfronteerd met de gevaren van het filmmaken. Hij weigerde een stand-in bij de opnamen van een vuistgevecht met Lloyd Bridges. Cooper had last van zijn rug en het gevecht was een nachtmerrie voor hem. Tot overmaat van de ramp verprutste de oudste zoon van Lloyd Bridges [[Beau Bridges]] de opnames. Beau was toen nog een kind en mocht meekijken met de opnames, hij moest echter zo hard lachten dat de opnames over moesten. De zieke Cooper bleef echter een professional en deed de opnames over zonder een blijk van afkeuring. Dat Cooper last had van zijn rug en maag (hij had een maagzweer) maakte dat hij er zorgelijk uitzag, met lijnen in zijn gezicht. Zinneman liet met opzet weinig make-up aanbrengen omdat ook het personage van Cooper, Kane, er zorgelijk uit moest zien met lijnen in zijn gezicht.