Ronde van Frankrijk 1910

De 8e editie van de Ronde van Frankrijk werd gehouden van 3 tot 31 juli 1910. Op 14 juli 1910, een rustdag, verdronk de 22-jarige wielrenner Adolphe Helière na een zwempartij in de zee.

  • Aantal etappes: 15
  • Totale afstand: 4737 km
  • Gemiddelde snelheid: 28.680 km/h
  • Aantal deelnemers: 110
  • Aantal uitvallers: 69

Route van de Ronde van Frankrijk 1910.
Eindklassement
Eerste Vlag van FrankrijkOctave Lapize 63 punten
Tweede Vlag van LuxemburgFrançois Faber 67 punten
Derde Vlag van FrankrijkGustave Garrigou 86 punten
Vierde Vlag van BelgiëCyrille Van Hauwaert 97 punten
Vijfde Vlag van FrankrijkCharles Cruchon 119 punten
Zesde Vlag van FrankrijkCharles Crupelandt 148 punten
Zevende Vlag van FrankrijkErnest Paul 154 punten
Achtste Vlag van BelgiëAndré Blaise 166 punten
Negende Vlag van FrankrijkJulien Maitron 171 punten
Tiende Vlag van ItaliëAldo Bettini 175 punten
Rode Lantaarn Vlag van Frankrijk Constant Collet (41e) 580 punten
Ploegenklassement Alcyon -
Tweede ? -
Derde ? -

Nieuwigheden en parcours

bewerken

Voor deze Tour had Henri Desgrange een nieuwe vondst gedaan. Hij stuurde de karavaan voor het eerst de ruige en woeste Pyreneeën in. Hij nam de Tourmalet, de Aubisque, de Aspin en de Peyresourde op in de route. De renners waren niet zo opgetogen over deze nieuwe stunt van de Tourdirecteur. Het aantal deelnemers was daardoor teruggelopen tot 110.

Wedstrijdverloop

bewerken

In de eerste etappe van Parijs naar Roubaix, die gewonnen werd door de Fransman Charles Crupelandt, presenteerde Octave Lapize zich als een kandidaat-winnaar. Ook François Faber was weer geweldig op dreef en in de tweede rit sloeg de Luxemburger al zijn slag. Faber won ook de vierde etappe en toen de karavaan na negen dagen in Luchon aan de voet van de Pyreneeën arriveerde, voerde de sterke Faber het klassement aan. De zware bergrit naar Bayonne kon weleens van beslissende betekenis zijn.

Octave Lapize voelde zich blijkbaar goed thuis in de cols, want hij begon de rit met een grootse vlucht. Eén voor één schudde hij zijn rivalen van zich af. De Tourmalet, de Aspin en de Peyresourde werden als een gems door Lapize beklommen. Letterlijk en figuurlijk, want de wegen in de woeste Pyreneeën waren in die tijd nog niet zo glad geplaveid als tegenwoordig. Het waren echte geitenpaadjes, maar dat deerde Lapize niet. Hij overwon de bergen als een adelaar en vol vertrouwen begon hij aan de laatste hindernis, de Col d'Aubisque. Op die laatste berg kreeg hij echter een gevoelige tik en hij werd er snel ingehaald door de regionale favoriet Lafourcade, die met een kwartier voorsprong op Lapize de top bereikte. In de lange afdaling naar Bayonne nam Lapize echter alle risico's. Hij liet zich als een steen vallen en hij haalde Lafourcade zelfs nog in. De Italiaanse coureur Albini, die aanvankelijk Lapize ook nog was gepasseerd, werd vervolgens in de eindsprint geklopt. Lapize had een slagveld aangericht. Bij stukjes en beetjes arriveerde het verbrokkelde veld in Bayonne. Lapize had een aantal concurrenten een gevoelige slag toegebracht en hij was Faber in het klassement dicht genaderd.

De strijd zou verder tussen deze twee renners gaan, maar Gustave Garrigou kon het niet nalaten om zijn landgenoot af en toe een handje toe te steken. In de rit van Nantes naar Brest reed Faber lek en Garrigou maakte van de gelegenheid gebruik om te demarreren. Hij nam Lapize mee op sleeptouw en door deze vlucht kon die de leiding van Faber overnemen. In de voorlaatste rit poogde Faber wanhopig de zaak nog recht te zetten. In deze lange rit van ruim 400 kilometer koos Faber midden in de nacht het hazenpad. De Luxemburger leek de strijd in zijn voordeel te kunnen beslechten, maar een lekke band strooide roet in het eten. Lapize kwam met de hulp van Garrigou weer bij en er veranderde dus niets in het klassement. De strijd leek toen toch wel definitief beslist, maar in de laatste etappe van Caen naar Parijs kreeg Lapize kort na de start een lekke band. François Faber zag toen zijn kans en demarreerde als een waanzinnige. Hij sprak al zijn reserves aan om in de laatste etappe toch nog voor een stunt te kunnen zorgen.

De kansen leken te keren in het voordeel van de ijzersterke Luxemburger, maar een lekke band stuitte zijn opmars. Nog nooit had de Tour zo'n boeiend slot gehad. De eindzege ging uiteindelijk naar de man, die als beste de Pyreneeën had bedwongen: Octave Lapize.


Belgische en Nederlandse prestaties

bewerken

In totaal namen er 3 Belgen en 0 Nederlanders deel aan de Tour van 1910.

Belgische etappezeges

bewerken
  • In 1910 waren er geen Belgische etappezeges.

Nederlandse etappezeges

bewerken
  • In 1910 waren er geen Nederlandse etappezeges.

Etappes

bewerken
Etappe Start - Finish km Etappewinnaar Leider Klassement
1. Parijs - Roubaix 269 km   Charles Crupelandt   Charles Crupelandt
2. Roubaix -   Metz 398 km   François Faber   François Faber
3.   Metz - Belfort 259 km   Émile Georget   François Faber
4. Belfort - Lyon 309 km   François Faber   François Faber
5. Lyon - Grenoble 311 km   Octave Lapize   François Faber
6. Grenoble - Nice 345 km   Julien Maitron   François Faber
7. Nice - Nimes 345 km   François Faber   François Faber
8. Nimes - Perpignan 216 km   Georges Paulmier   François Faber
9. Perpignan - Luchon 289 km   Octave Lapize   François Faber
10. Luchon - Bayonne 326 km   Octave Lapize   François Faber
11. Bayonne - Bordeaux 269 km   Ernest Paul   François Faber
12. Bordeaux - Nantes 391 km   Louis Trousselier   François Faber
13. Nantes - Brest 321 km   Gustave Garrigou   Octave Lapize
14. Brest - Caen 424 km   Octave Lapize   Octave Lapize
15. Caen - Parijs 262 km   Ernesto Azzini   Octave Lapize