Huis Arenberg

adellijk geslacht

Het huis Arenberg is een adellijk geslacht uit de Duitse Eifel, genoemd naar de Burg Aremberg bij Ahrweiler. In de loop der eeuwen verwierf de familie overal eigendommen, vooral in de Zuidelijke Nederlanden. Daarbij waren bijvoorbeeld het Arenbergpaleis in Brussel, nu het Egmontpaleis, het kasteel van Aigremont, kasteel van Arenberg te Heverlee, kasteel van Barbançon (Beaumont), kasteel van Beersel, kasteel van Beveren (Prosperpolder), kasteel van Bouchout, kasteel van Écaussinnes-Lalaing, kasteel van Edingen, kasteel Haultepenne te Gleixhe, kasteel van Loenhout, kasteel van Marche-les-Dames, kasteel van Mirwart, kasteel van Opprebais, toren van Rotselaar, kasteel van Vorselaar te Vorselaar, Wedderborg te Wedde (Groningen) en kasteel van Wisbecq.

Huis Arenberg
Huis Arenberg
Huis Arenberg
Wapenspreuk Christus protector meus
Familiehoofd Leopold van Arenberg
Kasteel van Arenberg in het Belgische Heverlee; tegenwoordig eigendom van de Katholieke Universiteit Leuven

Na de Eerste Wereldoorlog werden de Franse en Belgische bezittingen, waaronder het Heverleebos en het Meerdaalwoud, van hertog Engelbert Marie van Arenberg respectievelijk in 1919 en 1921 onder sekwester geplaatst.[1] Op basis van hun vermoede Pruisische nationaliteit werden de Arenbergs beschouwd als "vijandige ingezetenen".

Het huis Arenberg is nog altijd een bekende adellijke familie in België.

Het "oude" hertogdom

bewerken
  Zie Hertogdom Arenberg (-1803) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Rond 1280 kwam het bezit van de burg Arenberg (die in de 19e eeuw afgebroken werd) aan de graven van der Mark.

Door het huwelijk in 1547 van Jan van Ligne (= Johan van Barbançon) met Margaretha, dochter van graaf Robert III van der Mark-Arenberg kwam het huis Ligne in het bezit van het graafschap Arenberg.

In 1576 kreeg de familie de waardigheid van rijksvorst, in 1644 de titel van hertog. Het hertogdom Arenberg lag in de Eifel op de linker Rijnoever en omvatte plaatsen als Ahrweiler, Antweiler en Lommersdorf, daarnaast ook de heerlijkheden Gillenfeld, Fleringen, Kasselburg, Kerpen, Kommern, Saffenburg en Schleiden.

Het "nieuwe" hertogdom

bewerken
  Zie hertogdom Arenberg (1803-1810) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Hertogen van Arenberg

bewerken
 
Hertogen van Arenberg

Literatuur

bewerken
  • Mark Derez en Jan Roegiers (eds.), Arenberg in de lage landen. Een hoogadellijk huis in Vlaanderen & Nederland Leuven, 2002. ISBN 9789058672339
  • Bertrand Goujon, Les Arenberg. Le gotha à l'heure des nations (1820-1919). Paris, 2017. ISBN 9782130631651
  • Mark Derez, Soutkin Vanhauwaert en Anne Verbrugge (eds.), Arenberg. Portret van een familie, verhaal van een verzameling, tent.cat., Leuven, 2018. ISBN 9782503581163
  • Claude-Isabelle Brelot en Bertrand Goujon, La maison d'Arenberg en France, 2018. ISBN 9789071868009
  • Willam D. Godsey en Veronika Hyden-Hanscho, Das Haus Arenberg und die Habsburgermonarchie. Eine transterritoriale Adelsfamilie zwischen Fürstendienst und Eigenständigkeit (16.-20. Jahrhundert), 2019. ISBN 9783795432997
bewerken