Elvin Jones: verschil tussen versies

Elvin Jones
Algemene informatie
Land	Verenigde Staten van Amerika
Geboortenaam	Elvin Ray Jones
Geboortedatum	9 september 1927
Geboorteplaats	Pontiac
Overlijdensdatum	18 mei 2004
Overlijdensplaats	Englewood
Wijze van overlijden	natuurlijke dood
Werk
Beroep	jazzdrummer, studiomuzikant
Actieve periode	1948 - 2004
Kunst
Muziekinstrument	drumstel
Genre	jazz, postbop
Platenlabel	Blue Note, Enja Records
Familie
Broers en zussen	Thad Jones, Hank Jones
Diversen
Prijzen en onderscheidingen	NEA Jazz Masters
Website	Officiële website
	De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.; U kunt die informatie hier bewerken.
Portaal	muziek

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Huidige versie van 28 jun 2023 om 16:27

Elvin Ray Jones (Pontiac (Michigan), 9 september 1927 – Englewood (New Jersey), 18 mei 2004) was een jazz drummer.

Hij werd geboren als jongste zoon in een gezin van tien. Twee van zijn broers werden ook jazzmusici: Hank speelde piano en Thad trompet.

In de jaren veertig begon zijn carrière. Hij werkte in het kader van het door het leger opgezette programma Operation Happiness en werkte korte tijd in Detroit. In 1955 probeerde hij bij het ensemble van Benny Goodman te komen, maar een auditie had geen succes. Jones vertrok naar New York en kreeg een plek bij de band van Charles Mingus. Met Jones bracht deze band de plaat J is for Jazz uit.

In 1960 trad Jones toe tot het legendarische John Coltrane Quartet, dat de jazz een geheel nieuwe impuls gaf. Zij vernieuwden de jazz in dezelfde mate als Louis Armstrong en Charlie Parker gedaan hadden. Toch kwam het in 1966 tot een breuk. Jones kon zich niet langer vinden in de richting die Coltrane op wilde en hij verschilde van mening over de drumstijl die de tweede drummer van het John Coltrane Quartet, Rashied Ali voorstond.

Na zijn vertrek bij Coltrane speelde Jones bij Duke Ellington en vormde uiteindelijk zijn eigen band Jazz Machine. Met zijn complexe, polyritmische stijl zorgde hij er mede voor dat het slagwerk een volwaardige rol kreeg in het jazzensemble en dus niet langer een voornamelijk dienende functie vervulde. Time Magazine riep hem uit tot “the worlds greatest rhythmic drummer”, 'de grootste ritmische drummer van de wereld'.

Jones beïnvloedde veel andere drummers, waaronder Mitch Mitchell, Ginger Baker en John Densmore.

Jones hield zich ook bezig met onderwijs. Hij gaf clinics en schonk daarbij vooral aandacht aan de geschiedenis van de muziek en de techniek van het drummen. Ook gaf hij regelmatig gratis concerten in gevangenissen.

Jones overleed in 2004 aan een hartaanval.

Op de in 2019 door het tijdschrift Rolling Stone gepubliceerde ranglijst van 100 beste drummers in de geschiedenis van de popmuziek kreeg Elvin Jones de 23e plaats toegekend.^[1]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Solo[bewerken | brontekst bewerken]

Year	Album	Personnel	Label
1961	Together!	Philly Joe Jones
1961	Elvin Jones & Company	N/A
1961	Elvin!	N/A
1963	Illumination	Jimmy Garrison	Impulse!
1965	Dear John C.	N/A	Impulse!
1967	Heavy Sounds	Richard Davis, Frank Foster, Billy Greene	Impulse!
1968	Puttin' It Together	N/A	Blue Note Records
1969	Polycurrents	N/A	Blue Note Records
1970	Coalition	N/A	Blue Note Records
1971	Genesis	N/A	Blue Note Records
1972	Live At The Light House	N/A	Blue Note Records
1973	At This Point In Time	N/A	Blue Note Records
1975	Mr. Thunder	N/A	East West Records
1978	Remeberance	Pat LaBarbera, Michael Stuart, Roland Prince	MPS Records
1982	Brother John	N/A	Quicksilver Records
1992	Youngblood	N/A	Enja Records
2004	The Truth	N/A	Half Note

Ensemble[bewerken | brontekst bewerken]

Year	Album	Leader	Label
1948	Swing...Not Spring!	Billy Mitchell	Savoy Records
1955	Blue Moods	Miles Davis	Prestige Records
1956	Farmer's Market	Art Farmer	New Jazz
1957	Paul Chambers Quintet	Paul Chambers	Blue Note
1957	Live at the Village Vanguard	Sonny Rollins	Blue Note
1958	"Reflections-Steve Lacy Plays Thelonius Monk"	Steve Lacy	New Jazz (8206)
1959	Sketches of Spain	Miles Davis	Columbia
1960	Coltrane Plays the Blues	John Coltrane	Atlantic
1960	Coltrane's Sound	John Coltrane	Atlantic
1960	My Favorite Things	John Coltrane	Atlantic
1961	Olé Coltrane	John Coltrane	Atlantic
1961	Africa/Brass	John Coltrane	Impulse!
1961	Live at the Village Vanguard	John Coltrane	Impulse!
1961	Into Something	Yusef Lateef	New Jazz
1961	Motion	Lee Konitz	Verve
1962	Ready For Freddie	Freddie Hubbard	Blue Note
1962	Ballads	John Coltrane	Impulse!
1962	Coltrane	John Coltrane	Impulse!
1962	Inception	McCoy Tyner	Impulse!
1963	Today and Tomorrow	McCoy Tyner	Impulse!
1963	Impressions	John Coltrane	Impulse!
1963	John Coltrane and Johnny Hartman	Coltrane, Johnny Hartman	Impulse!
1963	Live at Birdland	John Coltrane	Impulse!
1964	Crescent	John Coltrane	Impulse!
1964	A Love Supreme	John Coltrane	Impulse!
1964	Judgment!	Andrew Hill	Blue Note
1964	Stan Getz and Bill Evans	Stan Getz, Bill Evans	Verve
1964	Bob Brookmeyer and Friends	Bob Brookmeyer	Verve
1964	Night Dreamer	Wayne Shorter	Blue Note
1964	JuJu	Wayne Shorter	Blue Note
1964	Speak No Evil	Wayne Shorter	Blue Note
1964	Plays Duke Ellington	McCoy Tyner	Impulse!
1964	Matador	Grant Green	Blue Note
1964	Street of Dreams	Grant Green	Blue Note
1964	Solid	Grant Green	Blue Note
1964	"Talkin' About!"	Grant Green	Blue Note
1964	In 'N Out	Joe Henderson	Blue Note
1964	Inner Urge	Joe Henderson	Blue Note
1964	Into Somethin'	Larry Young	Blue Note
1965	Unity	Larry Young	Blue Note
1965	Rip, Rig and Panic	Roland Kirk	Limelight
1965	I Want to Hold Your Hand	Grant Green	Blue Note
1965	The John Coltrane Quartet Plays	John Coltrane	Impulse!
1965	Transition	John Coltrane	Impulse!
1965	First Meditations	John Coltrane	Impulse!
1965	Sun Ship	John Coltrane	Impulse!
1965	Meditations	John Coltrane	Impulse!
1965	One Down, One Up: Live at the Half Note	John Coltrane	Impulse!
1966	Live In Seattle	John Coltrane	Impulse!
1966	East Broadway Rundown	Sonny Rollins	Impulse!
1966	Blue Spirits	Freddie Hubbard	Blue Note
1967	The Lee Konitz Duets	Lee Konitz	Milestone
1967	The Real McCoy	McCoy Tyner	Blue Note
1968	New York Is Now^[2]	Ornette Coleman	Blue Note
1968	Love Call^[2]	Ornette Coleman	Blue Note
1970	Extensions	McCoy Tyner	Blue Note
1975	Trident	McCoy Tyner	Milestone
1976	Together	Oregon	Vanguard
1987	But Beautiful	Lew Soloff	King Records
1995	After the Rain	John McLaughlin	Verve
1999	Jones for Elvin - Volume 1	Steve Griggs	Hip City Music
1999	Jones for Elvin - Volume 2	Steve Griggs	Hip City Music
2001	Bill Frisell with Dave Holland & Elvin Jones	Bill Frisell, Dave Holland	Nonesuch

Bronnen, noten en/of referenties

↑ 100 Greatest Drummers of All Time - From rock thunder machines to punk powerhouses, we count down the kings and queens of slam. Gearchiveerd op 4 april 2023.
↑ ^a ^b Jazzdisco.org. Gearchiveerd op 29 maart 2023.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Elvin Jones op Wikimedia Commons.

[1] 100 Greatest Drummers of All Time - From rock thunder machines to punk powerhouses, we count down the kings and queens of slam. Gearchiveerd op 4 april 2023.

[Jazzdisco.org-2] Jazzdisco.org. Gearchiveerd op 29 maart 2023.

[1]

[2]

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
+{{Infobox persoon Wikidata
-[[Bestand:Elvin Jones 3.jpg|thumb|Elvin Jones]]
+|stopaltnaam=ja
+|onderschrift=
+|stopdoodsoorzaak=ja
+|stopbeginwerk=
+|stopschrijftaal=ja
+|stopvader=ja
+|stopmoeder=ja
+|stopechtgenoot=ja
+|stopkinderen=ja
+|stoplidmaatschap=ja
+|stoptalen=ja
+|stopschool=ja
+|stopwerkgever=ja
+|portaal=muziek
+}}
 '''Elvin Ray Jones''' ([[Pontiac (Michigan)|Pontiac]] ([[Michigan]]), [[9 september]] [[1927]] – [[Englewood, New Jersey|Englewood]] ([[New Jersey]]), [[18 mei]] [[2004]]) was een [[jazz]][[drummer]].
-Hij werd geboren als jongste zoon in een gezin van tien. Twee van zijn broers werden ook jazz musici: Hank speelde piano en Thad trompet.
+Hij werd geboren als jongste zoon in een gezin van tien. Twee van zijn broers werden ook jazzmusici: Hank speelde piano en Thad trompet.
-In de jaren veertig begon zijn carrière. Hij werkte in het kader van het door het leger opgezette programma ''Operation Happiness'' en werkte korte tijd in [[Detroit (Michigan)|Detroit]]. In [[1955]] probeerde hij bij het ensemble van [[Benny Goodman]] te komen, maar een auditie had geen succes. Jones vertrok naar [[New York City|New York]] en kreeg een plek bij de band van [[Charles Mingus]]. Met Jones bracht deze band de plaat ''J is for Jazz'' uit.
+In de jaren veertig begon zijn carrière. Hij werkte in het kader van het door het leger opgezette programma ''Operation Happiness'' en werkte korte tijd in [[Detroit (Michigan)|Detroit]]. In [[1955]] probeerde hij bij het ensemble van [[Benny Goodman]] te komen, maar een auditie had geen succes. Jones vertrok naar [[New York (stad)|New York]] en kreeg een plek bij de band van [[Charles Mingus]]. Met Jones bracht deze band de plaat ''J is for Jazz'' uit.
-In [[1960]] trad Jones toe tot het legendarische [[John Coltrane]] Quartet, dat de jazz een geheel nieuwe impuls gaf. Zij vernieuwden de jazz in dezelfde mate als [[Louis Armstrong]] en [[Charlie Parker]] gedaan hadden. Toch kwam het in [[1966]] tot een breuk. Jones kon zich niet langer vinden in de richting die Coltrane opwilde en hij verschilde van mening over de drumstijl die de tweede drummer van het John Coltrane Quartet, Rashied Ali voorstond.
+In [[1960]] trad Jones toe tot het legendarische [[John Coltrane]] Quartet, dat de jazz een geheel nieuwe impuls gaf. Zij vernieuwden de jazz in dezelfde mate als [[Louis Armstrong]] en [[Charlie Parker]] gedaan hadden. Toch kwam het in [[1966]] tot een breuk. Jones kon zich niet langer vinden in de richting die Coltrane op wilde en hij verschilde van mening over de drumstijl die de tweede drummer van het John Coltrane Quartet, [[Rashied Ali]] voorstond.
-Na zijn vertrek bij Coltrane speelde Jones bij [[Duke Ellington]] en vormde uiteindelijk zijn eigen band ''Jazz Machine''. Met zijn complexe, polyritmische stijl zorgde hij er mede voor dat het slagwerk een volwaardige rol kreeg in het jazz ensemble en dus niet langer een voornamelijk dienende functie vervulde. [[Time Magazine]] riep hem uit tot “the worlds greatest rhythmic drummer”, 'de grootste ritmische drummer van de wereld'.
+Na zijn vertrek bij Coltrane speelde Jones bij [[Duke Ellington]] en vormde uiteindelijk zijn eigen band ''Jazz Machine''. Met zijn complexe, polyritmische stijl zorgde hij er mede voor dat het slagwerk een volwaardige rol kreeg in het jazzensemble en dus niet langer een voornamelijk dienende functie vervulde. [[Time Magazine]] riep hem uit tot “the worlds greatest rhythmic drummer”, 'de grootste ritmische drummer van de wereld'.
-Jones beïnvloedde veel andere drummers, waaronder [[Mitch Mitchell]], [[Ginger Baker]] en [[John Densmore]].
+Jones beïnvloedde veel andere drummers, waaronder [[Mitch Mitchell (drummer)|Mitch Mitchell]], [[Ginger Baker]] en [[John Densmore]].
 Jones hield zich ook bezig met onderwijs. Hij gaf clinics en schonk daarbij vooral aandacht aan de geschiedenis van de muziek en de techniek van het drummen. Ook gaf hij regelmatig gratis concerten in gevangenissen.
 Jones overleed in 2004 aan een hartaanval.
+Op de in 2019 door het tijdschrift ''[[Rolling Stone]]'' gepubliceerde ranglijst van 100 beste drummers in de geschiedenis van de popmuziek kreeg Elvin Jones de 23e plaats toegekend.<ref>[https://www.rollingstone.com/music/music-lists/100-greatest-drummers-of-all-time-77933/ ''100 Greatest Drummers of All Time - From rock thunder machines to punk powerhouses, we count down the kings and queens of slam'']. [https://web.archive.org/web/20230404024218/https://www.rollingstone.com/music/music-lists/100-greatest-drummers-of-all-time-77933/ Gearchiveerd] op 4 april 2023.</ref>
 ==Discografie==
@@ Regel 119: / Regel 137: @@
 |align="left" valign="top"|1948
 |align="left" valign="top"|''Swing...Not Spring!''
-|align="left" valign="top" align="center"|[[Billy Mitchell]]
+|align="left" valign="top" align="center"|[[Billy Mitchell (jazzmusicus)|Billy Mitchell]]
 |align="left" valign="top"|Savoy Records
 |-
@@ Regel 383: / Regel 401: @@
 |-
 |align="left" valign="top"|1968
-|align="left" valign="top"|''New York Is Now''<ref>[http://www.jazzdisco.org/ornette-coleman/discography Jazzdisco.org]</ref>
+|align="left" valign="top"|''New York Is Now''<ref name="Jazzdisco.org">[https://www.jazzdisco.org/ornette-coleman/discography Jazzdisco.org]. [https://web.archive.org/web/20230329092616/https://www.jazzdisco.org/ornette-coleman/discography/ Gearchiveerd] op 29 maart 2023.</ref>
 |align="left" valign="top" align="center"|Ornette Coleman
 |align="left" valign="top"|Blue Note
 |-
 |align="left" valign="top"|1968
-|align="left" valign="top"|''Love Call''<ref>[http://www.jazzdisco.org/ornette-coleman/discography Jazzdisco.org]</ref>
+|align="left" valign="top"|''Love Call''<ref name="Jazzdisco.org"/>
 |align="left" valign="top" align="center"|Ornette Coleman
 |align="left" valign="top"|Blue Note
@@ Regel 414: / Regel 432: @@
 |align="left" valign="top"|1995
 |align="left" valign="top"|''After the Rain''
-|align="left" valign="top" align="center"|[[John McLaughlin]]
+|align="left" valign="top" align="center"|[[John McLaughlin (muzikant)|John McLaughlin]]
 |align="left" valign="top"|Verve
 |-
@@ Regel 433: / Regel 451: @@
 |}
-{{Appendix|2=
+{{Appendix}}
+{{Bibliografische informatie}}
-{{References}}
-}}
 {{Commons|Elvin Jones}}
 {{Navigatie Jazz}}
-[[Categorie:Jazzdrummer|Jones, Elvin]]
+[[Categorie:Amerikaans jazzdrummer|Jones, Elvin]]
-[[cs:Elvin Jones]]
-[[da:Elvin Jones]]
-[[de:Elvin Jones]]
-[[en:Elvin Jones]]
-[[es:Elvin Jones]]
-[[eu:Elvin Jones]]
-[[fi:Elvin Jones]]
-[[fr:Elvin Jones]]
-[[he:אלווין ג'ונס]]
-[[it:Elvin Jones]]
-[[ja:エルビン・ジョーンズ]]
-[[nn:Elvin Jones]]
-[[no:Elvin Jones]]
-[[pl:Elvin Jones]]
-[[pt:Elvin Jones]]
-[[ru:Джонс, Элвин]]
-[[sv:Elvin Jones]]

Geschiedenis van de jazz:	ragtime · stride · dixieland · swing · bop en bebop · freejazz · fusion · gipsyjazz
Jazz in de wereld:	België · Nederland
Categorieën:	musici · bands · albums · nummers · stijlen · festivals · muziektheorie · platenlabels
Portalen:	jazz · muziek