Anna Enquist: verschil tussen versies
k contrapunt autobiografisch rond dodelijk ongeluk dochter |
k stadsdichter A'Dam |
||
| Regel 37: | Regel 37: | ||
Op 16 september 2008 werd door het feministische maandblad [[Opzij (tijdschrift)|Opzij]] beweerd dat Broer zou stoppen met schrijven.<ref>{{cite web|url=http://www.nu.nl/news/1747467/140/Anna_Enquist_stopt_met_schrijven.html|title=Anna Enquist stopt met schrijven|date=16 september 2008|work=Nu.nl}}</ref> Een dag later meldde uitgeverij [[De Arbeiderspers]] dat het niet waar was en dat een citaat totaal uit zijn verband getrokken was.<ref>{{cite web|url=http://www.volkskrant.nl/kunst/article1068069.ece/Anna_Enquist_stopt_niacute_et_met_schrijven|title=Anna Enquist stopt níet met schrijven|date=17 september 2008|work=de Volkskrant}}</ref> |
Op 16 september 2008 werd door het feministische maandblad [[Opzij (tijdschrift)|Opzij]] beweerd dat Broer zou stoppen met schrijven.<ref>{{cite web|url=http://www.nu.nl/news/1747467/140/Anna_Enquist_stopt_met_schrijven.html|title=Anna Enquist stopt met schrijven|date=16 september 2008|work=Nu.nl}}</ref> Een dag later meldde uitgeverij [[De Arbeiderspers]] dat het niet waar was en dat een citaat totaal uit zijn verband getrokken was.<ref>{{cite web|url=http://www.volkskrant.nl/kunst/article1068069.ece/Anna_Enquist_stopt_niacute_et_met_schrijven|title=Anna Enquist stopt níet met schrijven|date=17 september 2008|work=de Volkskrant}}</ref> |
||
In februari 2014 werd bekend dat zij twee jaar lang de [[stadsdichter]] van Amsterdam zal zijn. |
In februari 2014 werd bekend dat zij twee jaar lang de [[stadsdichter]] van Amsterdam zal zijn.<ref>[http://www.parool.nl/amsterdam/anna-enquist-is-de-nieuwe-amsterdamse-stadsdichter~a3590786/ Het Parool, 5 februari 2014, interview]</ref> |
||
== Bibliografie == |
== Bibliografie == |
||
Versie van 25 aug 2016 08:49
| Anna Enquist | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Anna Enquist, Frankfurter Buchmesse 2015
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Christa Widlund-Broer | |||
| Pseudoniem(en) | Anna Enquist | |||
| Geboren | 19 juli 1945 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | schrijfster, dichteres, psychoanalytica | |||
| Handtekening | 
| |||
| Werk | ||||
| Genre | roman, poëzie | |||
| Bekende werken | Het meesterstuk (1994) De tussentijd (2004, poëzie) Contrapunt (2008, roman) | |||
| Uitgeverij | De Arbeiderspers | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Anna Enquist (Amsterdam, 19 juli 1945) is het pseudoniem van de Nederlandse schrijfster en dichteres Christa Widlund-Broer. Ze is psychoanalytica en debuteerde in 1991 met de poëziebundel Soldatenliederen. Met haar eerste roman Het Meesterstuk (1994) vestigde ze meteen haar naam als schrijfster.
Biografie
Christa Broer groeide op in Delft en studeerde na het gymnasium-A klinische psychologie in Leiden; vervolgens studeerde ze piano aan het Haags conservatorium, met bijvak cello. Daarna doceerde ze psychologie in Amsterdam en begon begin jaren 80 aan een gespecialiseerde opleiding psychoanalyse. In 1987 begon ze haar werk als psychoanalytica en stopte ze met haar muzikale carrière. Tegelijkertijd begon ze gedichten te schrijven.
Daarmee is gezegd dat de schrijfster pas op latere leeftijd literair werk is gaan publiceren. Het tijdschrift 'Maatstaf' publiceerde in 1988 haar eerste gedichten. In 1991 kwam haar eerste dichtbundel uit: Soldatenliederen. Haar eerste roman "Het meesterstuk" (1994), is geschreven op het stramien van de opera Don Giovanni van Mozart. Het boek kwam in de boeken-toptien en werd bekroond met de Debutantenprijs.
Beide ambities uit haar leven, muziek en de psychoanalyse, zijn terug te vinden in haar werk. Zo is een van de twee hoofdpersonen in de roman Het Geheim een pianiste. Ongeveer tien jaar na haar debuut als schrijfster kreeg Enquist veel bekendheid door haar bespiegelingen rond voetbal, welke gepubliceerd werden in 'Hard Gras'.
Broer trouwde met de Zweedse cellist Bengt Widlund, met wie ze twee kinderen kreeg.
Op 3 augustus 2001 kwam hun toen 27-jarige dochter Margit op de Dam te Amsterdam om het leven bij een verkeersongeluk, toen zij op haar fiets werd overreden door een rechtsafdraaiende vrachtwagen zonder dodehoekspiegel. Mede dankzij Broer werd zo'n spiegel verplicht gesteld. In haar roman Contrapunt (2008) probeert ze dezelfde tragische gebeurtenis te laten verwerken door het hoofdpersonage, die om het verlies van haar dochter te verwerken Bach's Goldbergvariaties als pianist probeert te doorgronden.
Op 16 september 2008 werd door het feministische maandblad Opzij beweerd dat Broer zou stoppen met schrijven.[1] Een dag later meldde uitgeverij De Arbeiderspers dat het niet waar was en dat een citaat totaal uit zijn verband getrokken was.[2]
In februari 2014 werd bekend dat zij twee jaar lang de stadsdichter van Amsterdam zal zijn.[3]
Bibliografie
- Soldatenliederen (1991, poëzie)
- Jachtscènes (1992, poëzie)
- Een nieuw afscheid (1994, poëzie)
- Het meesterstuk (1994, roman)
- Klaarlichte dag (1996, poëzie)
- Het geheim (1997, roman)
- Het oordeel: tien jaar Surplus, elf verhalen (1997)
- De kwetsuur (1999, verhalen)
- De gedichten 1991-2000 (2000)
- De tweede helft (2000, poëzie)
- Tussen boven- en onderstem (2001, cd samen met pianist Ivo Janssen; preludes van Frédéric Chopin met voorgelezen poëzie door Anna Enquist)
- Hier was vuur (2002, poëzie)
- De ijsdragers (2002), boekenweekgeschenk
- De erfenis van meneer De Leon (2002, cd samen met pianist Ivo Janssen; alle pianowerken uit 'Het geheim' en voorgelezen passages door Anna Enquist)
- De sprong (2003), vijf monologen)[4]
- De tussentijd (2004, poëzie)
- Kom dichterbij (2004, cd samen met pianist Ivo Janssen: Kinderszenen van Schumann, en Children's corner van Claude Debussy, afgewisseld met 'kindergedichten' van Anna Enquist)
- De thuiskomst (2005, roman) genomineerd voor de NS-publieksprijs, historische roman gecentreerd rond Elizabeth Batts, de vrouw van de Britse ontdekkingsreiziger James Cook.
- Alle gedichten (2005, poëzie, bundeling van Soldatenliederen, Jachtscènes, Een nieuw afscheid, Klaarlichte dag, De tweede helft en De tussentijd)
- Lawines van steen (2005, cd met pianist Ivo Janssen: Sergej Prokofjevs zesde sonate voor piano afgewisseld met theatermonologen voor het stuk Lazarus-Een Rotterdamse anthologie (2001)).
- De uittocht (2006, cd met pianist Ivo Janssen: On an overgrown path, een tiendelige cyclus van Leoš Janáček, gecombineerd met de theatermonoloog Mendel Bronstein, gevolgd door Papillons, de twaalfdelige cyclus van Robert Schumann, gecombineerd met gedichten uit Enquists laatste twee bundels).
- Mei (2007, novelle)
- Contrapunt (2008, roman)
- Struisvogels op de Coolsingel (2009, theatermonologen met Antoine Uitdehaag en Anne Vegter).[5]
- Nieuws van nergens (2010, poëzie)
- ALT (2010 gedicht, ill. Guy Swart)
- Twaalf keer tucht (2011, verhalen)
- De verdovers (2011, roman)
- Kool! : alles over voetbal (2012, verhalen en gedichten)
- Een kooi van klank (2013), poëzieweekgeschenk[6]
- Kwartet (2014, roman)
- Hoor de stad (2015, poëzie)
Trivia
- Vele boeken zijn uitgekomen als EPUBs, Grootletterboeken, geluidscassettes, Daisy-roms en luisterboeken door Enquist zelf voorgelezen.
- Verschillende romans en bundels van Anna Enquist zijn in diverse talen vertaald.
Literaire prijzen
- 1992 – De C. Buddingh'-prijs voor nieuwe Nederlandse poëzie, voor Soldatenliederen.
- 1993 – De Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs, voor Jachtscènes.
- genomineerd voor de Europese Literatuurprijs.
- 1995 – De Debutantenprijs, voor de roman Het meesterstuk.
- 1997 – De Trouw Publieksprijs, voor de roman Het geheim.
- 2005 - De Gedichtendagprijs voor Essentie van het missen uit de bundel De Tussentijd.
- 2005 – De Taalunie Toneelschrijfprijs 2005, voor het stuk Struisvogels op de Coolsingel samen met Antoine Uitdehaag en Anne Vegter.
Jurylid voor literaire prijzen
- De C. Buddingh'-prijs (1993)
- De P.C. Hooft-prijs (1994)
- De Herman Gorterprijs (1994)
- De Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs (1998 – 2001)
- De VSB Poëzieprijs (2000)
- De Free Word Award (2003 - 2005)[7]
- De Gedichtendagprijs (2004)
- De Plantage Poëzieprijs (2007)[8]
- De Eline van Haaren-prijs (2008 en 2013).[9]
- De Anna Bijnsprijs Poëzie (2009)
Externe links
- Koninklijke Bibliotheek - profiel Anna Enquist
- Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
- ↑ Anna Enquist stopt met schrijven. Nu.nl (16 september 2008).
- ↑ Anna Enquist stopt níet met schrijven. de Volkskrant (17 september 2008).
- ↑ Het Parool, 5 februari 2014, interview
- ↑ oorspronkelijk voor toneel geschreven; enkele werden uitgevoerd.
- ↑ Zeven theatermonologen over de nadagen van het Duitse bombardement op Rotterdam in 1940. in samenwerking met Bonheur Theaterbedrijf Rotterdam, Koos Hage en Henk Mali. Bekroond met de Taalunie Toneelschrijfprijs 2005.
- ↑ Anna Enquist schrijft geschenk voor nieuwe Poëzieweek. CPNB (19 september 2012).
- ↑ Sinds 1998 uitgereikte jaarlijkse prijs, ingesteld door de Stichting Poets of All Nations, in navolging van de Poetry International Award. De Free Word Award is bestemd voor een dichter die zich in ernstige politieke moeilijkheden bevindt op grond van zijn of haar literaire werk. De Award moet kunnen worden worden aangewend voor de dichter persoonlijk of voor zijn gezin. Het geld is uitsluitend bedoeld voor authentieke dichters, maar het is niet noodzakelijk dat ze al een internationale reputatie hebben. Door de jury wordt de mate van de politieke moeilijkheden vastgesteld en tevens wordt nagegaan van welke invloed de Award kan zijn op de omstandigheden waarin de dichter verkeert. Sinds 1999 bestaat een samenwerking met de Novib-uitgeverij.
- ↑ Jaarlijkse prijsvraag, sinds 1992 van de Vereniging Vrienden van de Plantage te Amsterdam met het doel de Plantage cultureel onder de aandacht te brengen en literair talent te stimuleren. de prijs bestaat uit een boekenbon van wisselende waarde, een kunstwerk van een in de Plantagebuurt wonende /werkende kunstenaar en het lidmaatschap van de Hortus en de Vereniging Vrienden van de Plantage.
- ↑ Vijfjaarlijkse prijs, sinds 1988 door uitgeverij Conserve ter gelegenheid van haar vijfjarige bestaan, genoemd naar de dichteres Eline van Haaren (1953-1983) wier postume debuut de eerste uitgave van uitgeverij Conserve was. De prijs is bedoeld als bekroning van het werk van een vrouw die zich heeft onderscheiden op literair, feministisch, maatschappelijk en/of politiek terrein. De winnares krijgt een symbolische prijs in de vorm van een kunstwerk, vervaardigd door Aris-Jan de Bakker, de vriend van Eline van Haaren. Het geldbedrag dat aan de prijs verbonden is gaat naar het Koningin Wilhelmina Fonds en naar het Nationaal Epilepsie Fonds.