Bruinwieren: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
ander rijk tegenwoordig + commons naar taxobox + link |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
| afbeeldingtekst=[[Kleine zee-eik]] (''Fucus spiralis'') |
| afbeeldingtekst=[[Kleine zee-eik]] (''Fucus spiralis'') |
||
| domein=[[Eukaryoten|Eukaryota]] (Eukaryoten) |
| domein=[[Eukaryoten|Eukaryota]] (Eukaryoten) |
||
| rijk=[[ |
| rijk=[[Chromalveolata]] |
||
| taxon=Stam |
| taxon=[[Stam (biologie)|Stam]] |
||
| w-naam=Phaeophyta |
| w-naam=Phaeophyta |
||
| auteur=Kjellman |
| auteur=Kjellman |
||
| datum=1891 |
| datum=1891 |
||
| species=Phaeophyceae |
| species=Phaeophyceae |
||
| commons=Category:Phaeophyceae |
|||
}} |
}} |
||
De ''' |
De '''bruinwieren''' (Phaeophyta) zijn [[alg]]en. Het zijn meercellige [[plant]]en die zeer groot kunnen worden. Zo wordt ''Macrocystis'' langs de Californische kust tot 60 meter lang. De groene kleur van het [[Bladgroen|chlorophyl]] is verdrongen door het bruine [[pigment]] [[fucoxanthine]]. Hierdoor varieert hun kleur van bleekbruin tot donkerbruin of zijn ze soms zelfs zwartig. Sommige vertegenwoordigers vertonen kenmerkende drijfblazen. |
||
De meeste [[soort]]en zijn [[marien]]. Slechts weinig soorten kunnen verdunning door zoet water of warmer water verdragen. Daarom komen er maar weinig soorten voor in de warmere [[Middellandse Zee]]. Slechts vijf genera van de 265 zijn zoetwaterbewoners. Een aantal van de beter bekende Bruinwieren markeren de verticale kustzonering. Kombu, wakame, [[zeespaghetti]], kelp, arame, hijiki, zee palm en blaaswier zijn de bekendere bruine zeewieren. |
De meeste [[soort]]en zijn [[marien]]. Slechts weinig soorten kunnen verdunning door zoet water of warmer water verdragen. Daarom komen er maar weinig soorten voor in de warmere [[Middellandse Zee]]. Slechts vijf genera van de 265 zijn zoetwaterbewoners. Een aantal van de beter bekende Bruinwieren markeren de verticale kustzonering. Kombu, wakame, [[zeespaghetti]], kelp, arame, hijiki, zee palm en blaaswier zijn de bekendere bruine zeewieren. |
||
| Regel 17: | Regel 18: | ||
== Externe link == |
== Externe link == |
||
*{{en}}[http://www.algaebase.org/browse/taxonomy/?id=4360 Bruinwieren op www.algaebase.org] |
*{{en}}[http://www.algaebase.org/browse/taxonomy/?id=4360 Bruinwieren op www.algaebase.org] |
||
{{Commonscat|Phaeophyceae}} |
|||
[[Categorie:Bruinwieren| ]] |
[[Categorie:Bruinwieren| ]] |
||
Versie van 1 apr 2011 09:34
| Bruinwieren | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Kleine zee-eik (Fucus spiralis) | |||||
| Taxonomische indeling | |||||
| |||||
| Stam | |||||
| Phaeophyta Kjellman, 1891 | |||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||
Bruinwieren op  Wikispecies
| |||||
| |||||
De bruinwieren (Phaeophyta) zijn algen. Het zijn meercellige planten die zeer groot kunnen worden. Zo wordt Macrocystis langs de Californische kust tot 60 meter lang. De groene kleur van het chlorophyl is verdrongen door het bruine pigment fucoxanthine. Hierdoor varieert hun kleur van bleekbruin tot donkerbruin of zijn ze soms zelfs zwartig. Sommige vertegenwoordigers vertonen kenmerkende drijfblazen.
De meeste soorten zijn marien. Slechts weinig soorten kunnen verdunning door zoet water of warmer water verdragen. Daarom komen er maar weinig soorten voor in de warmere Middellandse Zee. Slechts vijf genera van de 265 zijn zoetwaterbewoners. Een aantal van de beter bekende Bruinwieren markeren de verticale kustzonering. Kombu, wakame, zeespaghetti, kelp, arame, hijiki, zee palm en blaaswier zijn de bekendere bruine zeewieren.