Loki

Loki (ook Loke of Lopt) is de god van het vuur in de Noorse mythologie en Germaanse mythologie.

Hij was een zoon van Farbauti en Laufey. Hij was een onruststoker die vaak van gedaante veranderde. Hij werd steeds boosaardiger en tenslotte sloten de goden hem op in een grot, waar hij zou blijven tot Ragnarok, het einde van de wereld. Loki verveelde zich daar vreselijk.

Zijn boosaardige inslag kwam misschien voort uit het feit dat zijn ouders reuzen waren. Hij kon het niet laten gewaagde grappen uit te halen en de goden in gevaar te brengen, al redde hij hen vaak ook weer dankzij zijn slimheid.

Zo bewerkstelligde hij de ontvoering van Idun, waardoor de goden snel verouderden. Soms bracht hij zijn kameraad Thor in gevaar, ook al hielp hij hem ook zijn hamer terug te krijgen in Þrymskviða.

Loki trouwde tweemaal, eerst met de reuzin Angrboda die hem drie monsterlijke wezens schonk: Fenrir, Jormungand en Hel (koningin van de onderwereld; 'hel' werd later overgenomen als naam voor de onderwereld). Daarna trouwde hij met Sigyn, die hem twee zoons schonk: Vali en Narvi.

Na de dood van Balder en Hödur richt de zeereus Aegir een feestmaal aan in zijn grot. Op dat feest gaat Loki te ver in zijn belediging van de andere goden, daarom besluiten ze hem gevangen te zetten. Loki weet dat het zo ver is, en gaat op een kale berg zitten om ze aan te zien komen. Wanneer de goden komen verandert hij zichzelf in een vis. De goden maken een net om hem te vangen, maar hij ontwijkt het eerst. Op zee wachten hem echter de zeemonsters en vissen onder aanvoering van Njord en Aegir. Loki vlucht terug over het net heen, maar Donar is sneller en grijpt hem.

Teneinde een eind te maken aan zijn boosaardigheid wordt hij vastgebonden onder de druipende bek van een gifslang (Jorgmungandr, zelf een van zijn kinderen). Daar wachtte hij op Ragnarok, waarin hij de machten van het kwaad zou aanvoeren tegen de goden. Zelf sneuvelt hij door toedoen van Heimdall.