Naar inhoud springen

Troonpretendent: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k WPCleaner v1.31 - Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee! - Zanzibar
Regel 41: Regel 41:
* [[Kigeri V van Rwanda]] - [[Rwanda]]
* [[Kigeri V van Rwanda]] - [[Rwanda]]
* [[Muhammad X al-Husein]] - [[Tunesië]]
* [[Muhammad X al-Husein]] - [[Tunesië]]
* [[Jamsjiid Bin Abdalla]] - [[Zanzibar]]
* [[Jamsjiid Bin Abdalla]] - [[Zanzibar (stad)|Zanzibar]]


== Historische troonpretendenten ==
== Historische troonpretendenten ==

Versie van 26 jan 2014 18:37

Een troonpretendent is een persoon die aanspraak maakt op de troon van een land die bezet is door een andere vorst, of is afgeschaft.

Pretendenten treden vaak op bij wisseling van dynastieën, ofwel omdat de leidende tak van een familie uitsterft en twee takken ruzie maken, ofwel omdat de ene dynastie door de andere vervangen wordt (bijvoorbeeld het Jacobitisme), ofwel vervangen door een republiek, ofwel bij disputen over de Salische Wet (bijvoorbeeld het Carlisme).

Ook wanneer de troon al jaren door een andere dynastie wordt bezet en wanneer het land in kwestie is opgegaan in een andere staat kunnen de leden van de vorstelijke families twisten over hun rechten. Grootvorstin Maria Vladimirowna van Rusland ontzegt de andere leden van het Huis Romanov het recht om zich pretendent te noemen omdat zij "beneden hun stand" getrouwd zouden zijn. In veel koningshuizen zoals Napels-Beide Siciliën (Koninkrijk Napels) en Braganza (Brazilië) zijn er dan ook meerdere pretendenten.

Moderne troonpretendenten

Historische troonpretendenten

Bonnie Prince Charlie

Er zijn in de gehele wereld tientallen pretendenten. Soms met enige hoop op herstel van hun koninklijke of Groothertogelijke positie, soms levend in het besef dat hun land en troon niet hersteld zullen worden. Een bekende pretendent was de zoon van de verdreven Engelse koning Jacobus II, de "Old Pretender". De aanspraken van het Stuart op de Engelse kroon werden van generatie op generatie doorgegeven en nu is het hoofd van het Koninklijk Beierse Huis Wittelsbach, Frans, Hertog van Beieren, de Stuart-pretendent. Er zijn Britten die Elizabeth II afwijzen en in de Stuarts en hun afstammelingen hun rechtmatige koningen zien.

Een bekende pretendent is ook prins Carel Hugo van Bourbon-Parma die aanspraken kan maken op de Franse, Spaanse en Parmezaanse troon. Franco benoemde in 1969 de zoon van een andere troonpretendent (Juan Carlos) tot opvolger. De aanhang van Karel-Hugo, de "Carlisten", is gering. De Franse troon wordt betwist door een aantal pretendenten uit de Huizen Bonaparte, Orléans en Bourbon. De aanspraken op volkomen illusoire tronen kunnen de oude adelsgeslachten diep verdelen.

Net als de Bourbons hebben de families Romanov (Rusland), Bourbon-Beide Siciliën en Braganza (Brazilië) ieder meerdere pretendenten voor de troon voortgebracht.

Er zijn ook oplichters en mensen met waanideeën die zich als pretendenten van tronen presenteren. Zo zijn er diverse paleologen die aanspraak maken op de troon van Byzantium, een "Prins Bonaparte-Bohemen" en een Brusselse kruidenierszoon, Michel Roger Lafosse, "Hertog van Albany", die er in slaagt om mensen te overtuigen van zijn aanspraken op de Engelse troon en de Hongaarse Orde van de Draak ("The Imperial and Royal Dragon Court and Order)" en er was nog onlangs een dame, "Gravin" Hilda Toledano die zich, om onduidelijke redenen, als de rechtmatige koningin van Portugal zag. Zij heeft haar aanspraken kort voor haar overlijden overgedaan aan haar zeer veel jongere echtgenoot.

Anna Anderson beweerde dat ze Anastasia van Rusland was, die de executie door de bolsjewieken overleefd zou hebben. Ook waren er na de Franse Revolutie diverse personen die zich uitgaven voor de Lodewijk XVII van Frankrijk, die toen als verdwenen gold, maar waarvan thans vaststaat dat hij al als kind overleden is.

Het internet heeft de vele fantasten en oplichters gelegenheid gegeven om hun aanspreken wereldwijd bekend te maken.