Naar inhoud springen

Robert Poulet: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Amerlinck (overleg | bijdragen)
start
 
 
(29 tussenliggende versies door 21 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Robert Poulet''' ([[Luik]], [[4 september]] [[1893]] - [[Marly-le-Roy]], [[6 oktober]] [[1989]]) was een [[Wallonië|Waals]] journalist en schrijver.
'''Robert Poulet''' ([[Luik (stad)|Luik]], [[4 september]] [[1893]] [[Marly-le-Roi]], [[6 oktober]] [[1989]]) was een [[Wallonië|Waals]] journalist en schrijver.


Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij betrokken bij de [[collaboratie]]. Hij werd hiervoor tweemaal ter dood veroordeeld. In 1948 werd hem genade verleend. Na zijn vrijlating in 1951 week Poulet uit naar [[Frankrijk]].
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij werkzaam in de [[collaboratie|collaborerende]] pers. Daarnaast onderhield hij contacten met de secretaris van [[Koning Leopold III]], graaf [[Robert Capelle]]. Poulet deed de indruk op dat Cappelle zijn journalistieke optreden goedkeurde en dat hij hierbij de spreekbuis van de koning was. In 1943 brak hij met de collaboratie nadat hem verhinderd werd een stuk te publiceren dat gericht was tegen [[Léon Degrelle]].


Na de bevrijding kreeg Poulet de [[doodstraf]]. In 1948 werd hem echter [[gratie]] verleend. Na zijn vrijlating in 1951 vestigde Poulet zich in [[Frankrijk]]. Hij nam zijn journalistieke en literaire bezigheden weer op. Van [[België|Belgisch]] [[nationalisme]] evolueerde hij naar een [[rechts (politiek)|rechts]] [[anarchisme]]. Poulet heeft steeds volgehouden dat hij tijdens de oorlogsjaren handelde met instemming van het Belgisch [[Hof (monarchie)|Hof]]. Hij hoopte - tevergeefs - op [[rehabilitatie (recht)|eerherstel]]. Hiertoe schreef hij een brief naar [[Koning Boudewijn]] en schakelde hoofdredacteur van [[De Standaard]] [[Manu Ruys]] in als bemiddelaar. Poulet was ook goed bevriend met [[Robert Faurisson]] en steunde diens negationistische overtuigingen.<ref>Mark McKinney ''History and Politics in French-Language Comics and Graphic Novels'' (2008) ISBN 978-1604730043, pagina 38</ref>
{{DEFAULTSORT:}}

[[Categorie:Belgisch journalist]]
Ondanks zijn [[Belgicisme (politiek)|belgicisme]] en gerichtheid op de [[Frans]]talige wereld was Robert Poulet goed bevriend met de radicale [[Vlaams-nationalisme|Vlaams-nationalist]] [[Karel Dillen]], die in de jaren 80 een aantal voordrachten over hem hield. Ook striptekenaar [[Hergé]] was een vriend van Poulet.

== Bibliografie ==
* Jean-Marie Delaunois, ''Dans la mêlée du XXe siècle. Robert Poulet, le corps étranger'', Erpe-Mere, Uitgeverij De Krijger, 2003.

{{Appendix}}
{{Bibliografische informatie}}

{{DEFAULTSORT:Poulet, Robert}}
[[Categorie:Belgisch Franstalig journalist]]
[[Categorie:Belgisch Franstalig schrijver]]
[[Categorie:Belgisch Franstalig schrijver]]
[[Categorie:Belgisch collaborateur in de Tweede Wereldoorlog]]
[[Categorie:Belgisch collaborateur in de Tweede Wereldoorlog]]
[[Categorie:Holocaustontkenner]]
[[Categorie:Belgisch rechts-radicaal]]

Huidige versie van 1 mei 2022 om 19:58

Robert Poulet (Luik, 4 september 1893Marly-le-Roi, 6 oktober 1989) was een Waals journalist en schrijver.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij werkzaam in de collaborerende pers. Daarnaast onderhield hij contacten met de secretaris van Koning Leopold III, graaf Robert Capelle. Poulet deed de indruk op dat Cappelle zijn journalistieke optreden goedkeurde en dat hij hierbij de spreekbuis van de koning was. In 1943 brak hij met de collaboratie nadat hem verhinderd werd een stuk te publiceren dat gericht was tegen Léon Degrelle.

Na de bevrijding kreeg Poulet de doodstraf. In 1948 werd hem echter gratie verleend. Na zijn vrijlating in 1951 vestigde Poulet zich in Frankrijk. Hij nam zijn journalistieke en literaire bezigheden weer op. Van Belgisch nationalisme evolueerde hij naar een rechts anarchisme. Poulet heeft steeds volgehouden dat hij tijdens de oorlogsjaren handelde met instemming van het Belgisch Hof. Hij hoopte - tevergeefs - op eerherstel. Hiertoe schreef hij een brief naar Koning Boudewijn en schakelde hoofdredacteur van De Standaard Manu Ruys in als bemiddelaar. Poulet was ook goed bevriend met Robert Faurisson en steunde diens negationistische overtuigingen.[1]

Ondanks zijn belgicisme en gerichtheid op de Franstalige wereld was Robert Poulet goed bevriend met de radicale Vlaams-nationalist Karel Dillen, die in de jaren 80 een aantal voordrachten over hem hield. Ook striptekenaar Hergé was een vriend van Poulet.

  • Jean-Marie Delaunois, Dans la mêlée du XXe siècle. Robert Poulet, le corps étranger, Erpe-Mere, Uitgeverij De Krijger, 2003.