Naar inhoud springen

Robert Poulet: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 3 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q3362612
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 3: Regel 3:
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij werkzaam in de [[collaboratie|collaborerende]] pers. Daarnaast onderhield hij contacten met de secretaris van [[Koning Leopold III]], graaf [[Robert Capelle]]. Deze keurde het journalistiek optreden van Poulet goed. Poulet was ervan overtuigd dat de koning hem steunde. In 1943 brak hij met de collaboratie nadat hem verhinderd werd een stuk te publiceren dat gericht was tegen [[Léon Degrelle]].
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij werkzaam in de [[collaboratie|collaborerende]] pers. Daarnaast onderhield hij contacten met de secretaris van [[Koning Leopold III]], graaf [[Robert Capelle]]. Deze keurde het journalistiek optreden van Poulet goed. Poulet was ervan overtuigd dat de koning hem steunde. In 1943 brak hij met de collaboratie nadat hem verhinderd werd een stuk te publiceren dat gericht was tegen [[Léon Degrelle]].


Na de bevrijding kreeg Poulet de [[doodstraf]]. In 1948 werd hem echter [[gratie]] verleend. Na zijn vrijlating in 1951 vestigde Poulet zich in [[Frankrijk]]. Hij nam zijn journalistieke en literaire bezigheden weer op. Van [[België|Belgisch]] [[nationalisme]] evolueerde hij naar een [[rechts (politiek)|rechts]] [[anarchisme]]. Poulet heeft steeds volgehouden dat hij tijdens de oorlogsjaren handelde met instemming van het Belgisch [[Hof (monarchie)|Hof]]. Hij hoopte - tevergeefs - op [[rehabilitatie (politiek)|eerherstel]]. Hiertoe schreef hij een brief naar [[Koning Boudewijn]] en schakelde hoofdredacteur van [[De Standaard]] [[Manu Ruys]] in als bemiddelaar. Poulet was ook goed bevriend met [[Robert Faurisson]] en steunde diens negationistische overtuigingen.<ref>Mark McKinney ''History and Politics in French-Language Comics and Graphic Novels'' (2008) ISBN 978-1604730043 ) pagina 38</ref>
Na de bevrijding kreeg Poulet de [[doodstraf]]. In 1948 werd hem echter [[gratie]] verleend. Na zijn vrijlating in 1951 vestigde Poulet zich in [[Frankrijk]]. Hij nam zijn journalistieke en literaire bezigheden weer op. Van [[België|Belgisch]] [[nationalisme]] evolueerde hij naar een [[rechts (politiek)|rechts]] [[anarchisme]]. Poulet heeft steeds volgehouden dat hij tijdens de oorlogsjaren handelde met instemming van het Belgisch [[Hof (monarchie)|Hof]]. Hij hoopte - tevergeefs - op [[rehabilitatie (recht)|eerherstel]]. Hiertoe schreef hij een brief naar [[Koning Boudewijn]] en schakelde hoofdredacteur van [[De Standaard]] [[Manu Ruys]] in als bemiddelaar. Poulet was ook goed bevriend met [[Robert Faurisson]] en steunde diens negationistische overtuigingen.<ref>Mark McKinney ''History and Politics in French-Language Comics and Graphic Novels'' (2008) ISBN 978-1604730043, pagina 38</ref>


Ondanks zijn [[Belgicisme (politiek)|belgicisme]] en gerichtheid op de [[Frans]]talige wereld was Robert Poulet goed bevriend met de radicale [[Vlaams-nationalisme|Vlaams-nationalist]] [[Karel Dillen]], die in de jaren '80 een aantal voordrachten over hem hield. Ook striptekenaar [[Hergé]] was een vriend van Poulet.
Ondanks zijn [[Belgicisme (politiek)|belgicisme]] en gerichtheid op de [[Frans]]talige wereld was Robert Poulet goed bevriend met de radicale [[Vlaams-nationalisme|Vlaams-nationalist]] [[Karel Dillen]], die in de jaren '80 een aantal voordrachten over hem hield. Ook striptekenaar [[Hergé]] was een vriend van Poulet.

Versie van 7 jan 2014 18:05

Robert Poulet (Luik, 4 september 1893Marly-le-Roi, 6 oktober 1989) was een Waals journalist en schrijver.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij werkzaam in de collaborerende pers. Daarnaast onderhield hij contacten met de secretaris van Koning Leopold III, graaf Robert Capelle. Deze keurde het journalistiek optreden van Poulet goed. Poulet was ervan overtuigd dat de koning hem steunde. In 1943 brak hij met de collaboratie nadat hem verhinderd werd een stuk te publiceren dat gericht was tegen Léon Degrelle.

Na de bevrijding kreeg Poulet de doodstraf. In 1948 werd hem echter gratie verleend. Na zijn vrijlating in 1951 vestigde Poulet zich in Frankrijk. Hij nam zijn journalistieke en literaire bezigheden weer op. Van Belgisch nationalisme evolueerde hij naar een rechts anarchisme. Poulet heeft steeds volgehouden dat hij tijdens de oorlogsjaren handelde met instemming van het Belgisch Hof. Hij hoopte - tevergeefs - op eerherstel. Hiertoe schreef hij een brief naar Koning Boudewijn en schakelde hoofdredacteur van De Standaard Manu Ruys in als bemiddelaar. Poulet was ook goed bevriend met Robert Faurisson en steunde diens negationistische overtuigingen.[1]

Ondanks zijn belgicisme en gerichtheid op de Franstalige wereld was Robert Poulet goed bevriend met de radicale Vlaams-nationalist Karel Dillen, die in de jaren '80 een aantal voordrachten over hem hield. Ook striptekenaar Hergé was een vriend van Poulet.

Bibliografie

  • Jean-Marie Delaunois, Dans la mêlée du XXe siècle. Robert Poulet, le corps étranger, Erpe-Mere, Uitgeverij De Krijger, 2003.