Naar inhoud springen

Volha Barabansjtsjikava

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Olga Barabansjikova)
Volha Barabansjtsjikava
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Geboorteplaats Minsk, Wit-Rusland
Geboortedatum 2 november 1979
Woonplaats Londen, Engeland
Minsk, Wit-Rusland
Lengte 1,72 m
Gewicht 56 kg
Profdebuut 1994
Met pensioen 2004
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 548.692 US dollar
Coach Vladimir Perko[1]
Nick Brown[2]
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 201–174
Titels 0 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 49e (2 maart 1998)
Olympische Spelen 1e ronde (1996, 2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2000)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1997)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 70–84
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 81e (19 oktober 1998)
Olympische Spelen halve finale (2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1998, 2000)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1998, 1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1998, 1999)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1998)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 3–3
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1998)
Laatst bijgewerkt op: 16 december 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1994 813 723
1995 260 348
1996 169 289
1997 59 129
1998 61 97
1999 90 115
2000 74 300
2001 781
2002 179 333
2003 149 221
2004 435

Volha Oeladzimirawna Barabansjtsjikava (Wit-Russisch: Вольга Уладзіміраўна Барабаншчыкава, Russisch: Ольга Владимировна Барабанщикова) (Minsk, 2 november 1979) is een tennisspeelster uit Wit-Rusland. Op zevenjarige leeftijd begon zij met het spelen van tennis.[2] Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een enkelhandige backhand. Zij was actief in het proftennis van 1994 tot en met 2004.

In 1996 won zij samen met Amélie Mauresmo het meisjesdubbelspeltoernooi van Wimbledon. Een jaar later speelde zij haar eerste grandslampartij op Roland Garros, waar zij in de eerste ronde werd uitgeschakeld. Op Wimbledon in 2000 kwam zij tot de vierde ronde, haar beste grandslamresultaat.

Barabansjtsjikava debuteerde in 1994 op het ITF-toernooi van Londen (Engeland). Zij stond in 1995 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Pontevedra (Spanje) – zij verloor van de Spaanse Paula Hermida. Later dat jaar veroverde Barabansjtsjikava haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Poitiers (Land), door de Oekraïense Olena Tatarkova te verslaan. In totaal won zij drie ITF-titels, de laatste in 2002 in Opole (Polen).

In 1996 nam Barabansjtsjikava deel aan de Olympische spelen in Atlanta – zij werd in de eerste ronde uitgeschakeld door Française Mary Pierce. Later dat jaar speelde Barabansjtsjikava voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Pattaya. Zij stond in 1998 voor de eerste en enige keer in een WTA-finale, op het toernooi van Istanbul – zij verloor van de Slowaakse Henrieta Nagyová.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 49e plaats, die zij bereikte in maart 1998.

Barabansjtsjikava was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1994 op het ITF-toernooi van Londen (Engeland), samen met de Hongaarse Réka Vidáts. Zij stond in 1995 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Orense (Spanje), samen met de Spaanse Paula Hermida – zij verloren van het Nederlandse duo Stephanie Gomperts en Henriëtte van Aalderen. De week erna veroverde Barabansjtsjikava haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Pontevedra (Spanje), weer samen met Hermida (van wie zij de enkelspelfinale verloor), door het duo Katia Altilia en Stéphanie Content te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de laatste in 2003 in Redbridge (Engeland).

In 1996 nam Barabansjtsjikava deel aan de Olympische spelen in Atlanta, samen met Natallja Zverava – zij bereikten er de tweede ronde. Later dat jaar speelde Barabansjtsjikava voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Pattaya, samen met de Australische Louise Pleming. Zij stond in 1999 voor de eerste en enige keer in een WTA-finale, op het toernooi van Bratislava, samen met de Amerikaanse Lilia Osterloh – zij verloren van het Belgische koppel Kim Clijsters en Laurence Courtois. In 2000 nam Barabansjtsjikava deel aan de Olympische spelen in Sydney, nogmaals samen met Natallja Zverava – zij bereikten er de halve finale (die zij verloren van het Nederlandse duo Kristie Boogert en Miriam Oremans) waarna zij de bronzen finale verloren van het Belgische koppel Els Callens en Dominique Van Roost.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 81e plaats, die zij bereikte in oktober 1998.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Haar beste resultaat behaalde Barabansjtsjikava op Roland Garros 1999, samen met de Tsjech David Rikl – zij bereikten er de derde ronde.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1996–2003 maakte Barabansjtsjikava deel uit van het Wit-Russische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 33–17.

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1998-08-09 Vlag van Turkije WTA Istanbul hardcourt Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 4-6, 6-3, 6-7

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1999-10-24 Vlag van Slowakije WTA Bratislava hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Lilia Osterloh Vlag van België Kim Clijsters
Vlag van België Laurence Courtois
2-6, 6-3, 5-7

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1997 1998 1999 2000 2001  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 3R 2R 1R 3-3
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 1R 1-4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 2R 4R 5-4
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R 1R 1R 3-4

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1997 1998 1999 2000  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 0-2
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 0-2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 2R 2-3
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 0-1

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1998 1999  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 2-1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1-2
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0
[bewerken | brontekst bewerken]