chińskojęzyczny
chińskojęzyczny (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌxʲĩj̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [χʹĩĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) posługujący się językiem chińskim
- (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem chińskim
- (1.3) spisany, stworzony w języku chińskim
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik chińskojęzyczny chińskojęzyczna chińskojęzyczne chińskojęzyczni chińskojęzyczne dopełniacz chińskojęzycznego chińskojęzycznej chińskojęzycznego chińskojęzycznych celownik chińskojęzycznemu chińskojęzycznej chińskojęzycznemu chińskojęzycznym biernik chińskojęzycznego chińskojęzyczny chińskojęzyczną chińskojęzyczne chińskojęzycznych chińskojęzyczne narzędnik chińskojęzycznym chińskojęzyczną chińskojęzycznym chińskojęzycznymi miejscownik chińskojęzycznym chińskojęzycznej chińskojęzycznym chińskojęzycznych wołacz chińskojęzyczny chińskojęzyczna chińskojęzyczne chińskojęzyczni chińskojęzyczne
- przykłady:
- (1.1) Pierwszego dnia po przyjeździe wyłączył chińskojęzyczny kanał telewizyjny[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) chinesischsprachig; (1.2) chinesischsprachig; (1.3) chinesischsprachig
- szwedzki: (1.1) kinesiskspråkig; (1.2) kinesiskspråkig; (1.3) kinesiskspråkig
- źródła:
- ↑ (MARO), Wielki mur chiński, „Dziennik Polski”, 14/05/2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.