mieszkanie (1.1-2)
wymowa:
?/i, IPA[mʲjɛˈʃkãɲɛ], AS[mʹi ̯eškãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zespół pomieszczeń mający odrębne wejście, przystosowanych do zamieszkania przez ludzi; zob. też mieszkanie w Wikipedii
(1.2) miejsce, gdzie dana osoba mieszka
(1.3) rzecz. odczas. od mieszkać
odmiana:
(1.1-2)
(1.3)
przykłady:
(1.1) Mamy mnóstwo niesprzedanych mieszkań.
(1.2) Mieszkaniem Diogenesa z Synopy była beczka.
(1.3) Bardzo miło wspominam mieszkanie w akademiku podczas studiów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) małe / duże / przytulne / dwupokojowe / trzypokojowe / … mieszkanie • wystrój mieszkania • mieszkanie komunalne / spółdzielcze / własnościowe / z przydziału
synonimy:
(1.1) apartament, chata, dom, dach nad głową, garsoniera, hawira, kwatera, kawalerka, izba, lokum, lokal, loft, własne M, własny kąt, pokój, pomieszczenie, rezydencja
antonimy:
(1.2) praca, szkoła
(1.3) niemieszkanie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mieszkaniec mos, mieszkanka ż, mieszkaniówka ż, mieszkalnictwo n, zamieszkanie n
zdrobn. mieszkanko n
czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., pomieszkać dk., zamieszkiwać ndk., zamieszkać dk., omieszkać
przym. mieszkaniowy, wewnątrzmieszkaniowy, mieszkalny, mieszkalniczy, zamieszkały
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Gdy podajemy numer mieszkania, używamy słowa mieszkanie w dopełniaczu, np. ul. Chopina 24, mieszkania 8[1].
zobacz też: mieszkanieizbadom
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Miodek, Sienkiewicza 30, mieszkania 5, w: Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1987.