wymowa:
?/i, IPA[suˈrɔvɔɕʨ̑], AS[surovość]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha człowieka, który stosuje restrykcyjne zasady, jest wymagający i stanowczy
(1.2) cecha środowiska lub warunków życia, które nieprzyjazne, trudne i niekorzystne
(1.3) cecha estetyki lub stylu, który jest minimalistyczny, pozbawiony wygód i ozdób
(1.4) cecha przepisów prawnych, które rygorystyczne i przewidują dotkliwe kary
(1.5) cecha potrawy lub jej składników, które nie zostały ugotowane, usmażone czy upieczone
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Była znana z surowości wobec swoich uczniów.
(1.1) Surowością swojego charakteru budził respekt, a czasem wręcz strach.
(1.2) Było coś pięknego w surowości tego pustynnego krajobrazu.
(1.2) Podczas ekspedycji naukowcy zmagali się z surowością arktycznych warunków.
(1.3) Surowość minimalistycznego wnętrza sprawiała, że było ono bardzo nowoczesne.
(1.3) Brutalizm to styl architektoniczny charakteryzujący się surowością formy i użyciem betonu jako głównego materiału konstrukcyjnego[1].
(1.4) Byłem zaskoczony surowością mandatu.
(1.4) Surowość przepisów ruchu drogowego ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa.
(1.5) Weganie cieszyli się surowością buraków w tej sałatce.
(1.5) Surowość ryb w sushi była zachwycająca.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rygoryzm, srogość
(1.3) prostota
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. surowy
przysł. surowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Brutalizm w architekturze, flipnapierwotnym.pl, dostęp: 22 czerwca 2024.