Biuro Szyfrów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Akumiszcza (dyskusja | edycje) m →Biuro za granicą: link do nowej strony (Cadix) |
|||
Linia 144:
W maju 1940 roku Niemcy tuż przed rozpoczęciem ofensywy na [[Belgia|Belgię]], [[Luksemburg|Luxemburg]] i [[Holandia|Niderlandy]], mającej otworzyć drogę na Francję, po raz kolejny zmienili sposób szyfrowania wiadomości. W wyniku czego arkusze Zygalskiego okazały się nieprzydatne.”<ref name="ReferenceA">[[Marian Rejewski|Rejewski]] (1984 c) p. 243.</ref><ref>[[Marian Rejewski|Rejewski]] (1984 d) s. 269–270.</ref> Według [[Gustave Bertrand]]a „pokonanie nowych trudności wymagała nadludzkiego wysiłku w dzień i w nocy: 20 maja odszyfrowanie rozpoczęło się na nowo.”<ref>[[Gustave Bertrand|Bertrand]] (1973) s. 88–89.</ref>
Tuż po zawieszeniu broni w czerwcu 1940 roku, Polaków ewakuowano do Algierii. W październiku 1940 rozpoczęli oni prace nad „''[[Cadix (centrum wywiadowcze)|ośrodkiem Cadix]]''”, niedaleko [[Uzès]], w nieokupowanym południowym rejonie [[Vichy]], we Francji. Gustave Bertrand wspomagał ich finansowo{{odn|Kozaczuk|1984|s=112–118}}.
Dwa lata później, 8 października 1942 roku, Bertrand dowiedział się z [[BBC]], że [[Operacja Torch|alianci wylądowali we francuskiej Północnej Afryce]]. Będąc przygotowanym na to, że Niemcy zajmą [[Vichy]], 9 października ewakuował on
Uciekając z Cadix, polscy pracownicy ominęli okupowane Włochy i niemieckie [[Gestapo]] i zdołali uciec do Francji przez [[Hiszpania|Hiszpanię]]{{odn|Kozaczuk|1984|s=148–151}}. [[Jerzy Różycki (matematyk)|Jerzy Różycki]], [[Jan Graliński]] i [[Piotr Smoleński]] zginęli w katastrofie francuskiego statku pasażerskiego ''Lamoricière'' na Morzu Śródziemnym, na którym to wracali do Francji z [[Algieria|Algierii]] w styczniu 1942 roku{{odn|Kozaczuk|1984|s=128}}.
| |||