Franciszek Walewski

To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Szczur14pp (dyskusja | edycje) o 21:42, 13 lis 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Franciszek Walewski ps. „Mrok”, „Stryjek” (ur. 21 września 1912, zm. 14 stycznia 1979) – kapitan piechoty Wojska Polskiego i Armii Krajowej, komendant Podobwodu I Skarżysko-Kamienna („Morwa”) w Obwodzie Iłża Inspektoratu Starachowickiego Armii Krajowej (Okręg Radom - Kielce), komendant Obwodu Końskie Inspektoratu Starachowickiego AK.

Franciszek Walewski
Mrok, Stryjek
Ilustracja
pchor. Franciszek Walewski
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

21 września 1912
Szumsko

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1979
Pyszkowo

Przebieg służby
Lata służby

1935 - 1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie II RP
Związek Walki Zbrojnej
Armia Krajowa

Jednostki

14 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca plutonu
II adiutant pułku
szef wyszkolenia i z-ca komendanta Rejonu Skarżysko ZWZ
komendant Podobwodu I Skarżysko-Kamienna AK
komendant Obwodu Końskie AK

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
(kampania wrześniowa)

Życiorys

Syn Jana i Czesławy z domu Pająk.

Absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej - Komorowie. Promowany na stopień podporucznika został ze starszeństwem z dnia 15 października 1935 roku oraz 215. lokatą w korpusie oficerów piechoty[1], po czym skierowano go do służby w 14 pułku piechoty z Włocławka.

Na dzień 21 września 1936 r. zajmował stanowisko młodszego oficera w 3 kompanii strzelców w I batalionie 14 pp[2], a w dniu 16 marca 1938 r. stanowisko dowódcy plutonu w 1 kompanii c.k.m. tegoż pułku[3]. W październiku 1938 roku wziął udział w operacji zaolziańskiej - jako oficer kompanii c.k.m., w zbiorczym batalionie wystawionym przez 14 pp.

Do stopnia porucznika awansowany został ze starszeństwem z dnia 19 marca 1939 roku i 212. lokatą wśród oficerów piechoty[4]. Na dzień 23 marca 1939 roku pełnił funkcję dowódcy plutonu w 2 kompanii c.k.m. 14 pułku piechoty[5], które to stanowisko zajmował do momentu ogłoszenia mobilizacji[6].

Zgodnie z przydziałem mobilizacyjnym został II adiutantem 14 pułku piechoty[7]. Razem z włocławskim pułkiem wziął udział w walkach toczonych na obszarze korytarza pomorskiego i w bitwie nad Bzurą. Został ciężko ranny w dniu 18 września 1939 r. w lesie Budy Stare (w pobliżu Białej Góry nad Bzurą)[7][8].

Uniknął niewoli i działał w konspiracji - w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej, początkowo w stopniu porucznika, a następnie kapitana. Używał pseudonimów „Mrok” i „Stryjek”. Od 15 sierpnia 1940 r. zajmował stanowisko szefa wyszkolenia i zastępcy komendanta Rejonu Skarżysko w Obwodzie Kielce ZWZ, a od października 1940 r. objął prawdopodobnie obowiązki komendanta tego Rejonu[9]. Od wiosny 1942 r. do czerwca 1943 roku pełnił funkcję zastępcy komendanta Podobwodu I Skarżysko-Kamienna w Obwodzie Iłża Armii Krajowej (komendantem był wówczas por. Stanisław Ciaś ps. „Osman”, „Fiszer”)[10]. Został ranny 26 marca 1943 roku podczas akcji w Skarżysku.

Od czerwca 1943 r. do października 1944 roku zajmował stanowisko komendanta Podobwodu I Skarżysko-Kamienna (kryptonim „Morwa”)[a] w Obwodzie Iłża Inspektoratu Starachowickiego AK - wchodzącego w struktury Okręgu Radom - Kielce[10]. Pod koniec lipca 1944 roku Inspektorat Starachowicki AK wystawił bataliony 3 pułku piechoty Legionów AK[b]. Franciszek Walewski „Stryjek” objął wówczas dowództwo batalionu sformowanego w rejonie Skarżyska (II batalion 3 pp Leg. AK)[c][12]. Aresztowany przez Niemców, zbiegł[d] i od listopada 1944 r. przeszedł do pracy konspiracyjnej w Obwodzie Końskie Armii Krajowej[10], którego był komendantem aż do rozwiązania Armii Krajowej (19 stycznia 1945 r.)[e].

Po wojnie zamieszkał we Włocławku, używał wówczas nazwiska Stryjek-Walewski. Pracował jako leśniczy lasów komunalnych.

Franciszek Walewski był zapalonym myśliwym. Zmarł na atak serca w dniu 14 stycznia 1979 r. podczas polowania prowadzonego w okolicach miejscowości Pyszkowo. Pochowany został na włocławskim Cmentarzu Komunalnym, razem z żoną Henryką (zmarłą w Warszawie) - sektor 44A, rząd 1, grób 13.

Plik:12 Promocja SPP (1935) - gen. Maxymowicz-Raczyński, ppor. Henryk Karasiewicz.jpg
XII Promocja SPP (1935) - czwarty z lewej gen. bryg. Włodzimierz Maxymowicz-Raczyński, drugi od lewej ppor. Franciszek Walewski.
Plik:Por. F. Walewski prowadzi kompanię ckm 14 pp.jpg
Por. Franciszek Walewski (pierwszy z lewej) prowadzi kompanię c.k.m. 14 pp.
 
Grób kpt. Franciszka Walewskiego na włocławskim cmentarzu komunalnym.

Awanse

Uwagi

  1. Podobwód I Skarżysko-Kamienna przyłączony został do Obwodu Iłża z Obwodu Kielce w roku 1941 - na podstawie rozkazu Komendy Okręgu. Podobwód ten dzielił się na placówki, których zasięg terytorialny pokrywał się z granicami poszczególnych gmin.[10]
  2. W ramach planu mobilizacji Komendy Głównej AK Okręg Radom-Kielce wystawiał między innymi 2 Dywizję Piechoty Leg. AK, w skład której wchodził 3 pp Leg. AK z obwodów koneckiego i iłżeckiego AK.[11]
  3. W momencie koncentracji ogólnej 3 pp Leg. AK posiadał dwa bataliony, żadnym z nich nie dowodził wówczas Franciszek Walewski.[12]
  4. Aresztowany został przez Gestapo w październiku 1944 r., uciekł z aresztu w następnym miesiącu.
  5. Używał wówczas pseudonimu „Drogosław”.

Przypisy

Bibliografia

  • Igor Kraiński, Jacek Pekról: 14 Pułk Piechoty. Wydawnictwo „Egros”, 1992. ISBN 83-85253-13-0.
  • Zdzisław Ciesielski: Dzieje 14 Pułku Piechoty w latach 1918-1939. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2008. ISBN 978-83-7441-937-6.
  • Armia Krajowa. Obwód Kielce. [dostęp 2018-03-23].
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939: stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Księgarnia Akademicka Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w wojsku polskim 1935 - 1939. Warszawa: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 978-83-7188-691-1.
  • Wojciech Borzobohaty: „Jodła”. Okręg Radomsko-Kielecki ZWZ-AK 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984. ISBN 83-211-0442-8.
  • Eugeniusz Frąckiewicz: Z Włocławka nad Bzurę. Dziennik z września 1939 roku. Warszawa: VEDA Sp. z o.o., 2018. ISBN 978-83-64109-43-0.

Linki zewnętrzne