Ludwik Zejszner: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Linki zewnętrzne: dodanie kategorii
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 11 użytkowników)
Linia 7:
|data urodzenia = [[1805]]
|miejsce urodzenia = [[Warszawa]]
|data śmierci = [[3 stycznia]] [[1871]]
|miejsce śmierci = [[Kraków]]
|stopień lub tytuł naukowy = profesor
|jakich nauk = geograficznych
|specjalność =
|almamater = [[Uniwersytet Warszawski]]
|aktywność zawodowa =
Linia 31:
|www =
}}
'''Ludwik Zejszner''' (ur. w [[1805]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[3 stycznia]] [[1871]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polski [[geologia|geolog]], [[Paleontologia|paleontolog]], [[geografia|geograf]], [[kartografia|kartograf]] i [[Krajoznawstwo|krajoznawca]], prekursor [[Kartografia geologiczna|kartografii geologicznej]] w Polsce. W pracach publikowanych po niemiecku zapisywał swoje nazwisko jako '''Ludwig''' '''Zeuschner'''<ref>{{Cytuj |autor = Zeuschner, L. |tytuł = Geognostische Beschreibung der mittleren devonischen Schichten zwischen Grzegorzowice und Skaly-Zagaje bei Nowa Slupia |czasopismo = Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft |data = 1869 |wolumin = 21 |s = 263-274. |url = https://www.zobodat.at/pdf/Z-dtsch-Geol-Ges_21_0263-0274.pdf}}</ref>.
 
== Życiorys ==
Syn nadwornego aptekarza króla [[Stanisław August Poniatowski|Poniatowskiego]]. Studiował na [[Uniwersytet Warszawski|Królewskim Uniwersytecie Warszawskim]], a potem na uniwersytetach w [[Berlin]]ie i [[Getynga|Getyndze]]. Na tej ostatniej obronił [[doktor (stopień naukowy)|doktorat]] z [[Krystalografia|krystalografii]] w 1829 r.{{r|graniczny_et_al}}
 
W 1829 r. został kierownikiem katedry mineralogii na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], którą kierował do 1833 r., gdy został zdymisjonowany za posiadanie polskiej prasy niepodległościowej z okresu [[Powstanie listopadowe|powstania listopadowego]]. Następnie do 1837 r. był dyrektorem [[Górnictwo|górnictwa]] [[Wolne Miasto Kraków|Wolnego Miasta Krakowa]]. W okresie 1838–1847 mieszkał w Warszawie, gdzie zajmował się własną pracą naukową. Po [[Wiosna Ludów|Wiośnie Ludów]] powrócił w 1848 na [[Uniwersytet Jagielloński]], gdzie pracował do 1857 r. Od tegoż 1857 r. zatrudniony w [[Akademia Medyko-Chirurgiczna w Warszawie|warszawskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej]], a następnie w warszawskim państwowym biurze geologicznym, gdzie wykonywał mapy geologiczne i badał złoża na terenie [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Kongresówki]]. Tu związał się ze stronnictwem [[Aleksander Wielopolski|Wielopolskiego]] i przeszedł do służby rządowej jako urzędnik do specjalnych poruczeń. Po upadku [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]], którego był przeciwnikiem, powrócił do [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]]. Następnie pracował w karpackim przemyśle [[Ropa naftowa|naftowym]] aż do 1870 r., kiedy to powrócił do Krakowa. 3 stycznia 1871 r. został zamordowany przez osobę, którą przyjął na służbę. Powód zbrodni nie został wyjaśniony – w grę wchodził motyw rabunkowy lub polityczny<ref>Szerzej opisuje sprawę Widacki, 1992.</ref>. Pochowany na [[Cmentarzcmentarz Rakowicki|Cmentarzucmentarzu Rakowickim]] w Krakowie<ref>{{Cytuj |autorredaktor = [[Jan Wiktor Tkaczyński (red.)]] |tytuł = Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017|wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego | miejsce = Kraków |data = 2018 |isbn = 9788323345275|s = 329}}</ref> (pas 23, płd.).
[[Plik:Grób prof. Ludwika Zeisznera.jpg|mały|Grób prof. Ludwika Zeisznera na Cmentarzucmentarzu Rakowickim]]
== Działalność naukowa ==
W swoich badaniach geologicznych specjalizował się przede wszystkim w [[Karpaty|Karpatach]] i [[Góry Świętokrzyskie|Górach Świętokrzyskich]]. W latach 1829–1856 systematycznie badał [[Tatry]], a ze swoich wszystkich publikacji ok. jedną czwartą poświęcił ich geologii. Za jego główną pracę w tymtej temaciedziedzinie należy uznać ''Rzut oka na budowę geologiczną Tatrów'' (Warszawa 1842)<ref name=H&B>Houdek Ivan, Bohuš Ivan: ''Osudy Tatier'', Šport, Bratislava 1976, s. 68</ref>. W 1843 r. towarzyszył w wycieczkach w Tatry i Góry Świętokrzyskie wybitnemu brytyjskiemu geologowi i [[Stratygrafia|stratygrafowi]] [[Roderick Murchison|Roderickowi Murchisonowi]]. W 1844 r. w Berlinie opublikował, choć anonimowo, pierwszą w dziejach szczegółową mapę geologiczną Tatr, która została potem wykorzystana w mapie geologicznej Europy Środkowej Murchisona z 1845 r., a następnie w mapie geologicznej całego imperium austriackiego autorstwa [[Wilhelm von Haidinger|Haidingera]] z 1847 r. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na dawne [[zlodowacenie]] Tatr i prowadził badania w tym kierunku<ref>Szaflarski Józef: ''Poznanie Tatr. Szkice z rozwoju wiedzy o Tatrach do połowy XIX wieku'', Warszawa 1972</ref>. Zajmował się również [[Hipsometria|hipsometrią]], [[klimat]]em i [[Hydrografia|hydrografią]] Tatr, tatrzańskim nazewnictwem i kulturą górali tatrzańskich<ref name=H&B/>.
 
Eksplorował również [[Pasmo Babiogórskie]]. Na szczycie [[Babia Góra|Babiej Góry]] stanął 31 sierpnia 1830 r., jako pierwszy zapisując jego nazwę w formie ''Diabła Kuchnia''<ref>Omylak Józef: ''Z dziejów poznania i ochrony'', w: "Światy Babiej Góry", wyd. Babiogórski Park Narodowy i Wydawnictwo "Grafikon", Zawoja 2002, s. 153</ref>. W 1849 r. jako jeden z pierwszych polskich naukowców odbył i opisał podróż do źródeł [[Wisła|Wisły]] i na [[Barania Góra|Baranią Górę]]. W latach 50 i 60. XIX w. wykonał 9 arkuszy mapy geologicznej Gór Świętokrzyskich. W sumie był autorem 146 prac naukowych i szeregu mniejszych publikacji. Prowadził też badania paleontologiczne m.in. nad jurajskimi ślimakami z wapieni w Inwałdzie.
 
Autor podręcznika [[Mineralogia|mineralogii]], podręcznika paleontologii<ref>{{Cytuj |autor = Zejszner, L. |tytuł = Paleontologia polska. Opis zoologiczny, botaniczny i geologiczny wszystkich zwierząt i roślin skamieniałych polskich do poznania warstw ziemi służący wraz z wizerunkami wszystkich gatunków rysowanemi z natury |data = 1846 |miejsce = Warszawa |wydawca = Nakładem Redakcyi Biblioteki Warszawskiéj |url = https://www.paleo.pan.pl/people/archive/Zejszner/zejszner_2_tekst.pdf |archiwum = https://www.paleo.pan.pl/people/archive/Zejszner/zejszner_2_tablice.pdf}}</ref>, książki popularnonaukowej ''Geologia do łatwego zastosówania''[!] (1856), tłumacz z niemieckiego monografii [[Alexander von Humboldt|Humboldta]] pt. ''Kosmos''. Członek - korespondent [[Galicyjskie Towarzystwo Gospodarskie|Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego]] (1846-18701846–1870)<ref>''Provinzial-Handbuch der Königreich Galizien und Lodomerien für das Jahr'' '''1850''', s. 560; '''1851''', s. 625; '''1852''', s. 610; '''1853''', s. 618; '''1854''', s. 634; ''Handbuch des Lemberger Sttathalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr'' '''1855''', s. 462; '''1856''', s. 208; '''1857''', s. 356; '''1858''', s. 250; '''1859''', s. 267; '''1860''', s. 270; '''1861''', s. 402; '''1862''', s. 414; '''1863''', s. 425; '''1864''', s. 434; '''1865''', s. 447; '''1865''', s. 462; ''Galizisches Provinzial-Hanbuch für das Jahr'' '''1868''', s. 808; '''1869''', s. 532; ''Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok'' '''1870''', s. 569;</ref>.
 
Oprócz prac geologicznych sporządził liczne opracowania [[Etnografia|etnograficzne]], zwłaszcza ludów karpackich, w tym wydał ''[[Pieśni ludu Podhalan, czyli górali tatrowych polskich]]'' (1845).
 
== Upamiętnienie ==
Na jego cześć nazwano rodzaj ramienionogów jurajskich ''Zeuschneria'' Smirnova, 1975<ref>{{Cytuj |autor = Smirnova, T.N. |tytuł = Revision of the Upper Tithonian brachiopods from Inwałd (Polish Carpathians) |czasopismo = Acta Geologica Polonica |data = 1975 |wolumin = 25 |numer = 1 |s = 115–139 |url = https://geojournals.pgi.gov.pl/agp/article/view/9910/8443}}</ref>, którego gatunek typowy pochodzi z badanego wcześniej przez Zeuschnera odsłonięcia w [[Inwałd]]zie. Natomiast nazwa rodzajowa ''Zejszneria'' Siemiradzki, 1922 (ramienionóg dewoński, poprawna nazwa ''Carinatina'' Nalivkin, 1930)<ref>{{Cytuj |autor r = Copper, P. |redaktor = R.L. Kaesler |rozdział = Atrypida |tytuł = Treatise on Invertebrate Paleontology, Part H, Brachiopoda (revised), Vol. 4 |data = 2002 |isbn = 0-8137-3108-9 |s = 1375–1474}}</ref> została uznana za ''[[nomen oblitum]]'' (łac. "nazwa zapomniana"); jest to dość rzadki przypadek, kiedy po spełnieniu kilku szczególnych warunków i wbrew ogólnym regułom nomenklatury zoologicznej jako poprawną przyjmuje się nazwę późniejszą
 
Ponadto na cześć L. Zejsznera nazwano kilkanaście gatunków kopalnych zwierząt i roślin<ref>{{Cytuj |autor = Syniawa, M. |tytuł = Biograficzny słownik przyrodników śląskich. Część 1 |data = 2000 |miejsce = Katowice |s = 234 |url = http://www.sbc.org.pl/Content/248990/PDF/K_MaterialyOpracowania_3_2000.pdf}}</ref>, między innymi:
 
* ''Rhynchonella zeuschneri'' Zittel, 1870 ([[Ramienionogi|ramienionóg]] jurajski z obszaru współczesnych Pienin, obecna nazwa ''Lacunosella zeuschneri'')<ref>{{Cytuj |autor = Barczyk, W. |tytuł = Rhynchonellid brachiopods from the Upper Tithonian and Lower Berriasian of the Pieniny Klippen Belt |czasopismo = Acta Geologica Polonica |data = 1979 |wolumin = 29 |numer = 1 |s = 5158 |url = https://geojournals.pgi.gov.pl/agp/article/view/9505/8053}}</ref>;
* ''Chonetes zeuschneri'' Sobolew, 1909 (ramienionóg dewoński z obszaru współczesnych Gór Świętokrzyskich, obecna nazwa ''Devonaria zeuschneri'')<ref>{{Cytuj |autor = Baliński, A.; Halamski, A.T. |tytuł = Pre-Taghanic (Lower to lower Middle Givetian) brachiopods from Miłoszów in the Holy Cross Mountains (Poland) |czasopismo = Annales Societatis Geologorum Poloniae |data = 2023 |wolumin = 93 |numer = 1 |s = 3–102 |url = http://www.asgp.pl/sites/default/files/volumes/93_1_003_102_Balinski_Halmaski.pdf}}</ref>;
* ''Vielicyathus zejszneri'' Morycowa & Roniewicz, 1987 ([[Koralowce|koralowiec]] mioceński z okolic Wieliczki)<ref>{{Cytuj |autor = Morycowa, E.; Roniewicz, E. |tytuł = Scleractinian corals from the Middle Miocene salt deposits in Carpathian Foredeep, Poland |czasopismo = Acta Palaeontologica Polonica |data = 1987 |wolumin = 32 |numer = 1–2 |s = 105–119 |url = https://www.app.pan.pl/archive/published/app32/app32-105.pdf}}</ref>.
Katalog zbiorów L. Zejsznera z dewonu Gór Świętokrzyskich<ref>{{Cytuj |autor = Siemiradzki, J. |tytuł = Zbiory L. Zejsznera z kieleckiego dewonu |czasopismo = Sprawozdanie Komisyi fizjograficznej |data = 1909 |wolumin = 43 |numer = 3 |s = 62–94}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Siemiradzki, J. |tytuł = Sur la faune dévonienne des environs de Kielce d’après les collections de feu le professeur L. Zejszner |czasopismo = Bulletin international de l’Académie des Sciences de Cracovie, Classe des Sciences mathématiques et naturelles |data = 1909 |wolumin = 1909 |numer = 5 |s = 765–770 |url = https://www.biodiversitylibrary.org/item/26235#page/831/mode/1up}}</ref> zestawił [[Józef Siemiradzki]]. Kolekcja ta jest przechowywana w [[Muzeum Przyrodnicze im. Dzieduszyckich we Lwowie|Państwowym Muzeum Przyrodniczym]] we [[Lwów|Lwowie]] (d. Muzeum im. Dzieduszyckich).
 
Jego imieniem nazwano też Schronisko Górskie PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich
 
== Przypisy ==
<references>
{{Przypisy|
<ref name=graniczny_et_al>{{cytuj pismo |autor=Marek Graniczny, Joanna Kacprzak, Halina Urban i Piotr Krzywiec |tytuł=Ludwik Zejszner – wybitny człowiek i przyrodnik, jeden z pionierów kartografii geologicznej w Polsce|czasopismo= Przegląd Geologiczny|wolumin=55|wydanie=11|rok=2007|strony= 925-932|url=http://web.pgi.gov.pl/images/stories/przeglad/pg_2007_11_17.pdf}}</ref>
</references>
}}
 
== Bibliografia ==
#* {{cytuj pismo |autor=Marek Graniczny, Joanna Kacprzak, Halina Urban i Piotr Krzywiec |tytuł=Ludwik Zejszner – wybitny człowiek i przyrodnik, jeden z pionierów kartografii geologicznej w Polsce|czasopismo= Przegląd Geologiczny|wolumin=55|wydanie=11|rok=2007|strony= 925-932}}
#* {{cytuj książkę|imię=Jan|nazwisko=Widacki|autor link=Jan Widacki|tytuł=Stulecie polskich detektywów|miejsce=Kraków|rok=1992|wydawca=Wydawnictwo Wawelskie |isbn = 83-85347-04-6}}
#* {{Cytuj książkę | nazwisko = Salmonowicz | imię = Stanisław | nazwisko2 = Szwaja | imię2 = Janusz |autor link2 = Janusz Szwaja| nazwisko3 = Waltoś | imię3 = Stanisław |autor link3 = Stanisław Waltoś| tytuł = Pitaval krakowski | wydawca = Wydawnictwo Literackie Kraków | miejsce = Kraków | data = 1974 | strony = 258-275}}
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://hint.org.pl/itd=n42 Prace Ludwika Zejsznera w języku polskim dostępne w Sieci] (Katalog HINT)
* [https://www.zobodat.at/publikation_series.php?as_l%5B0%5D%5Bi%5D=surnamenr&as_l%5B0%5D%5Bqt%5D=equals&as_l%5B0%5D%5Bv%5D=58635&as_l%5B1%5D%5Bi%5D=&view=list Prace Ludwika Zejsznera w języku niemieckim dostępne w Sieci] (baza danych ZOBODAT)
* [https://polona.pl/search/?filters=public:1,creator:%22Zejszner,_Ludwik_(1805--1871)%22 Dzieła Ludwika Zejsznera] w bibliotece [[Polona]]
 
Linia 67 ⟶ 80:
[[Kategoria:Ludzie związani z Tatrami]]
[[Kategoria:Polscy geolodzy]]
[[Kategoria:Polscy paleontolodzy]]
[[Kategoria:Polscy geografowie]]
[[Kategoria:Polscy krajoznawcy]]
Linia 73 ⟶ 87:
[[Kategoria:Urodzeni w 1805]]
[[Kategoria:Zmarli w 1871]]
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzucmentarzu Rakowickim w Krakowie]]
[[Kategoria:Ofiary zabójstw w Polsce]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Warszawie]]
[[Kategoria:Osoby upamiętnione nazwami taksonów biologicznych]]