Ludwik Zejszner: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Linia 39:
[[Plik:Grób prof. Ludwika Zeisznera.jpg|mały|Grób prof. Ludwika Zeisznera na Cmentarzu Rakowickim]]
== Działalność naukowa ==
W swoich badaniach geologicznych specjalizował się przede wszystkim w [[Karpaty|Karpatach]] i [[Góry Świętokrzyskie|Górach Świętokrzyskich]]. W latach 1829-18561829–1856 systematycznie badał [[Tatry]], a ze swoich wszystkich publikacji ok. jedną czwartą poświęcił ich geologii. Za jego główną pracę w tym temacie należy uznać ''Rzut oka na budowę geologiczną Tatrów'' (Warszawa 1842)<ref name=H&B>Houdek Ivan, Bohuš Ivan: ''Osudy Tatier'', Šport, Bratislava 1976, s. 68</ref>. W 1843 r. towarzyszył w wycieczkach w Tatry i Góry Świętokrzyskie wybitnemu brytyjskiemu geologowi i [[Stratygrafia|stratygrafowi]] [[Roderick Murchison|Roderickowi Murchisonowi]]. W 1844 r. w Berlinie opublikował, choć anonimowo, pierwszą w dziejach szczegółową mapę geologiczną Tatr, która została potem wykorzystana w mapie geologicznej Europy Środkowej Murchisona z 1845 r., a następnie w mapie geologicznej całego imperium austriackiego autorstwa [[Wilhelm von Haidinger|Haidingera]] z 1847 r. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na dawne [[zlodowacenie]] Tatr i prowadził badania w tym kierunku<ref>Szaflarski Józef: ''Poznanie Tatr. Szkice z rozwoju wiedzy o Tatrach do połowy XIX wieku'', Warszawa 1972</ref>. Zajmował się również [[Hipsometria|hipsometrią]], [[klimat]]em i [[Hydrografia|hydrografią]] Tatr, tatrzańskim nazewnictwem i kulturą górali tatrzańskich<ref name=H&B/>.
 
Eksplorował również [[Pasmo Babiogórskie]]. Na szczycie [[Babia Góra|Babiej Góry]] stanął 31 sierpnia 1830 r., jako pierwszy zapisując jego nazwę w formie ''Diabła Kuchnia''<ref>Omylak Józef: ''Z dziejów poznania i ochrony'', w: "Światy Babiej Góry", wyd. Babiogórski Park Narodowy i Wydawnictwo "Grafikon", Zawoja 2002, s. 153</ref>. W 1849 r. jako jeden z pierwszych polskich naukowców odbył i opisał podróż do źródeł [[Wisła|Wisły]] i na [[Barania Góra|Baranią Górę]]. W latach 50 i 60. XIX w. wykonał 9 arkuszy mapy geologicznej Gór Świętokrzyskich. W sumie był autorem 146 prac naukowych i szeregu mniejszych publikacji.