Żelazny Wilk: Różnice pomiędzy wersjami

Związek został założony w [[1927]] r. przez [[Augustinas Voldemaras|Augustinasa Voldemarasa]], b.byłego przywódcę chrześcijańskich demokratów i premiera [[Litwa|Litwy]] od [[1926]] r.<ref name="MB">M. Blinkhorn, ''Fascism and the Right in Europe 1919-1945'', 2014, s. 53</ref>. Jego nazwa wzięła się z legendy o śnie [[Giedymin]]a<ref>[http://ja.gram.pl/blog_wpis.asp?id=660183&n=114 ''Legendy o założeniu Wilna'']</ref>, spopularyzowanej przez [[Adam Mickiewicz|Adama Mickiewicza]] w '[[Pan Tadeusz|"Panu Tadeuszu"]]. Funkcję honorowego przewodniczącego związku pełnił prezydent [[Antanas Smetona]]. W krótkim czasie jednak drogi obu polityków rozeszły się głównie z powodu zaangażowania się A. Voldemarasa w działalność radykalnej organizacji. Żelazny Wilk był używany przez A. Voldemarasa do walk z jego politycznymi wrogami. Rekrutował się w dużej części spośród młodych oficerów litewskiej armii, którzy byli zafascynowani hasłami faszyzmu. Uważali oni, że A. Smetona prowadzi zbyt umiarkowaną politykę. Działalność ruchu została zakazana w [[1930]] r., po czym kontynuowano ją nielegalnie w podziemiu. Nawiązano wówczas bliższe kontakty z Niemcami. W kwietniu [[1934]] r. członkowie Żelaznego Wilka dokonali nieudanej próby [[Zamach stanu|zamachu stanu]], stłumionej przez oddziały wierne prezydentowi A. Smetonie; A. Voldemaras został uwięziony. W [[1938]] r. wyszedł na wolność i wyemigrował.

[[Kategoria:Wojsko litewskie (1918-19401918–1940)]]