Warmia (terytorium plemienne)

Warmia (łac. Warmia, Varmia, niem. Ermland, lit. Varmė, prus. *Wormyan, Wārmi[1]), również Warmia plemienna[2] – dawne terytorium plemienne oraz kraina historyczna, położona w północno-zachodniej części Prus.

Warmia
Wārmi
Państwa

 Polska
 Rosja

Położenie na mapie administracyjnej Polski i Rosji
Mapa Warmii
54°22′55″N 19°49′25″E/54,381944 19,823611

Od 1243 roku terytorium dawnej Warmii w większości stało się częścią autonomicznego państwa kościelnego o tej samej nazwie. Pozostałe obszary: północne – weszły w skład Prus Dolnych, zaś zachodnie – ziemi malborskiej.

Etymologia

edytuj
Osobny artykuł: Nazwa Warmii.

Nie jest do końca pewna dokładna etymologia nazwy Warmia. Możliwe, że pochodzi od słowa Varmija, Vormija, lub Varma, które wiąże się ze staropruskim przymiotnikiem *Wormyan, oznaczającym „czerwony”. Może również wiązać się ze słowem oznaczającym „robaka”, „owada” (pol. czerw (robak); lit. varmas – „komar”)[2].

Położenie

edytuj

Warmia sąsiadowała z Pogezanią, Barcją i Natangią. Region ten prawie w całości graniczył na północnym zachodzie z Zalewem Wiślanym, natomiast jego wschodnią naturalną granicą była rzeka Łyna. Obecnie region ten jest podzielony między województwo warmińsko-mazurskie i obwód królewiecki.

Historia

edytuj
 
Warmia na mapie Prus

W XIII do Warmii plemiennej należały następujące włości (lauksy): Wewa, Plut, Medenowe, Wuntenowe i Lanzania[2].

Podobnie jak w przypadku pozostałych plemion pruskich zamieszkujących okoliczne ziemie, tak też i Warmowie zostali poddani akcji chrystianizacyjnej, która z czasem doprowadziła do całkowitego zniszczenia ich kultury i religii. Pierwsze próby chrystianizacji tych terenów miały miejsce już w XI wieku[3]. W XIII w. padli oni ofiarą ekspansji Zakonu Krzyżackiego wzdłuż brzegów Zalewu Wiślanego do Pregoły. Jednak podbój Warmii nie był łatwą sprawą, gdyż Warmowie wraz z sąsiednimi Natangami, Pogezanami i Bartami bardzo zaciekle bronili się przed ekspansją krzyżacką. Walki toczyły się głównie wokół strategicznie położonej pruskiej osady na cyplu Zalewu Wiślanego, gdzie wzniesiono później krzyżacki zamek Bałga. Krzyżacy w 1238 r. ponieśli tam klęskę, lecz w 1239 r. zdobyli ją i obsadzili swoją załogą, broniąc się przed atakami Prusów. Sytuacja Zakonu poprawiła się po przybyciu krzyżowców pod wodzą księcia brunszwickiego Ottona, który w 1240 r. rozbił pod Bałgą połączone siły Warmów, Natangów i Bartów. Otworzyło to drogę do dalszej ekspansji na kolejnych plemion pruskich[4].

W 1243 r. legat papieski powołał do życia cztery nowe diecezje, a wśród nich diecezję warmińską[3], której obszar bardzo różnił się od pierwotnej Warmii. Biskupstwo warmińskie na mocy układów z 1251 i 1254 r. otrzymało oprócz terenów od Zalewu Wiślanego (pomiędzy Braniewem, a Fromborkiem) i lewego brzegu Łyny (Lidzbarka Warmińskiego), też wschodnią część Pogezanii od rzeki Pasłęki (okolice Ornety i Dobrego Miasta), obszar Galindii na prawym brzegu górnej Łyny (Olsztyn) i dalej na wschód od niej (okolice Barczewa i Biskupca) oraz teren Barcji (Jeziorany, Bisztynek, Reszel)[4].

W 1260 r. po klęsce wojsk krzyżackich w bitwie ze Żmudzinami, plemiona Warmów pod wodzą Glappo wzięły udział w II powstaniu pruskim, w związku z czym biskup warmiński zmuszony został do opuszczenia swojej diecezji. W 1261 r. przywódcy Warmów udało się odbić z rąk krzyżackich Lidzbark Warmiński, a później Braniewo, natomiast w 1266 zdobył zamek Brandenburg[5]. W 1273 r. Glappo, który dowodził oblężeniem Królewca został w wyniku zdrady swojego służącego podstępem schwytany przez Krzyżaków i po torturach stracony. Tego samego roku II powstanie Prusów ostatecznie upada[6].

Miasta

edytuj

Do miast leżących współcześnie na terenie Warmii plemiennej należą:

Lp. Miasto Populacja Powierzchnia Jednostka administracyjna
1.   Braniewo 16 907 12,41 km²   województwo warmińsko-mazurskie
2.   Lidzbark Warmiński[a] 15 877 14,4 km²   województwo warmińsko-mazurskie
3.   Mamonowo 8104 20,85 km²   obwód królewiecki
4.   Ładuszkin 3820 6,00 km²   obwód królewiecki
5.   Pieniężno 2802 3,81 km²   województwo warmińsko-mazurskie
6.   Tolkmicko[b][7] 2731 2,29 km²   województwo warmińsko-mazurskie
7.   Frombork 2415 7,59 km²   województwo warmińsko-mazurskie

Zobacz też

edytuj
  1. Prawobrzeżna część miasta leży na terenie Barcji.
  2. Miasto leży na pograniczu Warmii plemiennej i Pogezanii.

Przypisy

edytuj
  1. Rantawa.org, Prūsisks wirdeīns [online], Prūsisks wirdeīns [dostęp 2022-12-31].
  2. a b c Warmowie [online], Encyklopedia Warmii i Mazur [dostęp 2022-08-07] (pol.).
  3. a b DIALEKTOLOGIA POLSKA [online], www.dialektologia.uw.edu.pl [dostęp 2022-08-08].
  4. a b Historia Braniewa – nieznane wydarzenia – 1240- 1300. O POCZĄTKACH BRANIEWA [online], www.historiabraniewa.hekko.pl [dostęp 2022-08-08].
  5. Ostatni wódz wolnych Warmów [online], kultura.wm.pl [dostęp 2022-08-08].
  6. O początkach Braniewa i o tym jak wódz Warmów Glappo miasto zdobywał [online], gazetaolsztynska.pl [dostęp 2022-08-08] (pol.).
  7. Tolkmicko do 1945 r. – Historia Wysoczyzny Elbląskiej [online], www.historia-wyzynaelblaska.pl [dostęp 2022-08-08].

Linki zewnętrzne

edytuj