Wikipedysta:Tadam/brudnopis

Znamiona

• Wartość znamionowa
  • Napięcie znamionowe
  • Prąd znamionowy
  • Moc znamionowa
  • Impedancja znamionowa

• Nominał
  • Nominał pieniądza

dekomunizacja

• nazwy do zmiany

vacatio legis

info o śmierci

juhu

Model swoi-obcy, Paragraf 175

Transportkorps Speer zintegrować z Transportflotte Speer itp

Mniszkowa

Wladyslaw Masiarz (Kraków ) Początki miast miast na Syberii

Georga von Steina

Flagi i herby

{{Herb infobox
 |nazwa              = 
 |grafika            = 
 |opis grafiki       = 
 |typ herbu          = miejski
 |alternatywne nazwy = 
 |projektant         = 
 |pierwsza wzmianka  = 
 |wprowadzony        = 
 |ostatnie zmiany    = 
 |wycofany           = 
 |commons            = 
}}

Herby miast woj. Liczba znalezionych aktów: 100.

'''Herb Xowa''' – jeden z symboli miasta [[xxxxx]] i [[|gminy xxxx]] w postaci [[herb]]u<ref>{{Cytuj stronę | url = | tytuł = | opublikowany =Biuletyn Informacji Publicznej | data dostępu =2024-08-16}}</ref>.
== Wygląd i symbolika ==

<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko = |imię = |autor link = |tytuł = |url = |czasopismo = |adres czasopisma = |oznaczenie = |wolumin = |wydanie = |strony = |data = |rok = |miesiąc = |odpowiedzialność = |wydawca = |miejsce = |issn = |doi = |doietykieta = |pmid = |pmc = |oclc = |bibcode = |id = |cytat = |język = |data dostępu = 2024-08-16 |odn = }}</ref>

<ref name="PLEWAKO">{{Cytuj książkę | nazwisko = Plewako | imię = Andrzej | nazwisko2 = Wanag | imię2 = Józef | tytuł= Herbarz Miast Polskich | strony = | wydawca = [[Wydawnictwo „Arkady”|Arkady]] | miejsce= Warszawa | rok = 1994 | isbn = 9788321335681 }}</ref>

<ref name="GUMOWSKI">{{cytuj książkę | nazwisko = Gumowski | imię = Marian |autor link=Marian Gumowski | tytuł = Herby miast polskich | strony = | wydawca = [[Wydawnictwo „Arkady”|Arkady]] | miejsce = Warszawa | rok = 1960 }}</ref>

<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Sypień | imię = Jacek | tytuł = Górnicze tradycje Małopolski w heraldyce | wydawca = Stowarzyszenie „Zamek Rabsztyn” | miejsce = Olkusz | rok = 2020 |isbn = 9788395536991 }}</ref>

<ref name="SEROKA">{{cytuj książkę | nazwisko = Seroka | imię = Henryk | tytuł = Herby miast małopolskich do końca XVIII wieku | wydawca = DiG | miejsce = Warszawa | rok = 2002 | isbn = 9788371812330 }}</ref>

<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Gumowski | imię = Marian | tytuł = Pieczęcie i herby miast wielkopolskich | wydawca = Drukarnia Państwowa | miejsce = Poznań | rok = 1932 }}</ref>

<ref>{{Cytuj stronę | url =https://docplayer.pl/56717082-Orzel-piastowski-i-fabryki-komunistyczna-spuscizna-w-polskiej-heraldyce-miejskiej.html | tytuł =ORZEŁ „PIASTOWSKI” I FABRYKI – KOMUNISTYCZNA SPUŚCIZNA W POLSKIEJ HERALDYCE MIEJSKIEJ. | nazwisko =Znamierowski | imię =Alfred | opublikowany =docplayer.pl | strony = | data dostępu =2024-08-16}}</ref>

Herb został zatwierdzony przez [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (1918–1939)|Ministra Spraw Wewnętrznych]] w 19XXXX roku<ref name="ZARZĄDZENIE_MINISTRA">{{Cytuj stronę | url =https://eli.gov.pl/eli/MP/1938/639/ogl | tytuł =Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych XXXXXXXXXXXXXXXXXX | opublikowany =eli.gov.pl | data dostępu =2024-08-16}}</ref>.

DzU przed 2012: {{Dziennik Ustaw|2006|191|1410}}
DzU od 2012: {{Dziennik Ustaw|2012|7}}

interwiki {{link-interwiki|Redern|de|Redern|Rederów}}

<gallery>
Plik:XXXXXX|opis
Plik:XXXXXX|opis
Plik:XXXXXX|opis
</gallery>

Kolejność sekcji końcowych

• Zobacz też
• Uwagi
• Przypisy
• Bibliografia
• Linki zewnętrzne

{{Dopracować|źródła = 2021-03|styl = 2021-03|lead=2021-03}}

Słabe herby, słabe flagi

• Zasady projektowania flag
• dubel flażny wersja 1 oraz wersja 2
• fajny opis flagi [1]
• flaga niewiadomo czyja [2]
• fajny herb Zawadzkiego [3]
• fajna mała wioska, którą było Borne Sulinowo [4]
• do zrobienia:

1. Dolnośląskie: Herb Wojcieszowa
2. Lubelskie Herb Jarczowa
3. małopolskie Herb Podgórza
4. mazowieckie Herb Brwinowa, Herb Glinojecka
5. podkarpackie Herb Przecławia
6. świętokrzyskie Herb Koprzywnicy
7. kujawsko-pomorskie Herb Piotrkowa Kujawskiego
8. zachodniopomorskie Herb Bornego Sulinowa

ten ->>>>> Herb Brzozowic <<<<<<- oraz

Herb Mroczy • Herb Dukli • Herb Trzyńca • Herb Orłowej • Herb Suraża • Herb Kędzierzyna • Herb Wilanowa • Herb Koziegłów • Herb Mokotowa • Herb Kalet • Herb Jelcza-Laskowic • Herb Ursusa • Herb Jarosławia • Herb Ryk • Herb Czchowa • Herb Prusic • Herb Bemowa (Warszawa) • Herb Międzyborza • Herb Boguszowa-Gorców • Herb Bielawy • Herb Białołęki • Herb Słociny (Rzeszów) • Herb Strzegomia • Herb Strzelina • Herb Brzozowic • Herb Miasteczka Śląskiego • Herb gminy Sochocin • Herb Legnicy • Herb Cieszyna • Herb Janowa Lubelskiego • Herb Mikołowa • Herb Lądka-Zdroju

bez szablonu fakt

Herb Białegostoku • Herb Bielawy • Herb Biłgoraja • Herb Bochni • Herb Bolkowa • Herb Bychawy • Herb Bytomia • Herb Będzina • Herb Czarnkowa • Herb Czerska • Herb Frampola • Herb Gdyni • Herb Gorzowa Śląskiego • Herb Grudziądza • Herb Górzna • Herb Gąbina • Herb Jabłonkowa • Herb Jabłonowa Pomorskiego • Herb Janowa Lubelskiego • Herb Jezioran • Herb Karpacza • Herb Katowic • Herb Kleczewa • Herb Kocka • Herb Konina • Herb Koronowa • Herb Kożuchowa • Herb Krasnegostawu • Herb Krosna Odrzańskiego • Herb Kruszwicy • Herb Kutna • Herb Kępic • Herb Lubienia Kujawskiego • Herb Lubina • Herb Lubska • Herb Lwówka Śląskiego • Herb Mieroszowa • Herb Międzyborza • Herb Nakła nad Notecią • Herb Nowego Targu • Herb Nowego Warpna • Herb Obornik • Herb Olsztynka • Herb Ostrowa Lubelskiego • Herb Piotrkowa Kujawskiego • Herb Poddębic • Herb Pogorzeli • Herb Ponieca • Herb Puszczykowa • Herb Radzynia Chełmińskiego • Herb Rawy Mazowieckiej • Herb Rejowca Fabrycznego • Herb Sieradza • Herb Srebrnej Góry • Herb Starego Sącza • Herb Stawiszyna • Herb Stoczka Łukowskiego • Herb Strzelna • Herb Szczyrku • Herb Szydłowca • Herb Turku • Herb Wejherowa • Herb Wisły • Herb Witnicy • Herb Wojkowic • Herb Wolsztyna • Herb Łęcznej • Herb Łęczycy • Herb Śmigla • Herb Świdnika • Herb Świebodzic • Herb Świecia

FHQ

End of FHQ

Freedom to Roam: A Study of Mobile Device Adoption and Accessibility for People with Visual and Motor Disabilities

Cerkiew św. Paraskewy w Surochowie

Jakuby –

Citronex – dobry link

• https://www.forbes.pl/przywodztwo/citronex-polski-potentat-bananowy/wbfc67r
• https://www.bild.de/regional/dresden/banane/er-macht-gruene-suedfruechte-gelb-54383974.bild.html

Toyota Land Cruiser

Erupcja Ilopango

While historians disagree on the scale of impact of the Jusinian plague and its contribution to the descent of the Estern Roman Empire, there can be even less certitude concerning any role played by volcanism. Neverless, if two sulpur-rich eruptions (or even an eruption followed by a bolide impact) occured shortly before 536 and 541, and were resposible for the climatic swingsapparent in the treeeing records, then it is concevible that they conspired with other internal and external pressures on the Empire to deepen an agrarian crisis. Interestingly, an important Irish cronicle known as the "Annals of Ulster" refers to a "failure of bread" in 536. Several volcanoes have been implicated on the basis of very approximately dated tephra, including Krakatau, but the most recent correlation, sugested by Rober Dull and his collegues, is to the TBJ eruption of Ilopango volcano in El Salvador. This is a fascinating hypothesis since it would link a major known eruption with clear evidence for local-, regional-, and hemispheric-scale social change.

Long before this link was suggested, Mesoamerican specialists had recognised a period known as the Hiatus in the middle to latter half of the sixth century CE, which is associated with depopulation and abandonment across large areas of the lowland Maya region. If Ilopango volcano in El Salvador were responsible for 536 CE event, it could link the Hiatus to the regional disturbances of the eruption discussed in Section 10.2 and the upheavals in the World. The TBJ eruption of Ilopango would then rank as one to have had the greatest and most widespread human impact in the historic period..

Sheets and his collegues have documented the scale of this disaster from surveys and axcavations, which indicate that massive ash falls rendered the area within a 100 km radius of Ilopango uninhabitable for a century or more. This implies that a large zone within the southeastern Maya area was depopulated by the eruption - wether through death or emigration. Although mmuch of the Pacific coastal agricultural region appears to have ascaped heavy damage, ash falls certainly reduced production at least temporarily. It has also been proposed that far-reaching ash falls could have reduced the aquatic food resouces harvested from rivers and coastal areas, and that dis astrous flooding from torrential rainfalls spawned by Ilopango's ash could affected areas beyound the immediate impact. The dating of the Ilopango eruption has always been uncertain. Iloopango ash deposits lie over Late Preclassic remains and sre in turn succeeded by Early Classic materials at several sites, including Chalchuapa. Based on chrocoal samples from Ilopango ash, the midpoint of an average of nine calibrated radiocarbon dates falls at 260 (one-sigma range at AD 146-374). More recently, five charcoal samples from Ilopango ashe were dated by the more accurate AMS radiocarbon method, yielding a calibrated average date of 429 (two-sigma range at AD 408-536). The new AMS dates appear to place the Ilopango eruption at the end of the period of widespread decline in the southern area, making it more likely that its impact was a final blow to southestern societies already in decline.

Pokład

Pokład Słoneczny transatlantyku TSS Stefan Batory

Pokład statku – trwałe, wodoszczelne pokrycie zamykające od góry kadłub statku. Może być stalowe,drewniane lub wykonane z kompozytów. W nomenklaturze żeglarskiej nazywane jest dekiem lub pokładówką.

Pokłady mogą być oznaczone literami lub liczbami. Mogą też nosić nazwy związane z ich funkcją np. pokład namiarowy, łodziowy, promenadowy czy słoneczny. Na małych jednostkach znajdują się również półpokłady będące wąskimi przejściami znajdującymi się wzdłuż pokładówek lub kokpitu.

Dla zapewnienia wygodnej i bezpiecznej żeglugi powierzchnię pokładu pokrywa się antypoślizgową warstwą. Dookoła pokładu często znajduje się nadburcie (falszburta) z relingami mające zapobiec wypadnięciu za burtę. Do schodzenia pod pokład służą zejściówki oraz luki. W pokładzie montuje się również otwory wentylacyjne oraz okna i świetliki zapewniające oświetlenie w kabinach. W pokładzie może znajdować się kokpit.

Rodzaje pokładów

Pokład górny

najwyższy, nieprzerwany pokład, rozciągający się na całej długości statku.

Pokład dziobowy

część pokładu górnego znajdująca się na dziobie lub osobny pokład rozciągający się od dziobu na niecałą długość statku.

ALBO Fordek, pokład dziobowy – powierzchnia pokładu statku w dziobowej części jednostki, znajdująca się nad forpikiem. Na żaglowcu fordek rozciąga się od dziobu do pierwszego masztu.

ALBO Bakdek, także bak (pokład dziobowy) – część dziobowa pokładu między dziobnicą a przednim masztem; również pokład nadbudowy dziobowej, zazwyczaj ponad pokładem głównym. Na baku mieszczą się urządzenia kotwiczne i cumownicze, zaś znajdujące się pod nim pomieszczenia to komora łańcuchowa, magazyny bosmańskie, czasem pomieszczenia załogi.

ALBO Bak – skrajna część pokładu dziobowego (fordek), położona najbliżej dziobu statku wodnego. Na baku mogą być zainstalowane urządzenia cumownicze i kotwiczne, a pod bakiem może być schowek na najrzadziej używane rzeczy.

Na jachcie rodzaj kadłuba, którego nadbudowa (a tym samym pokład) rozciąga się od dziobu do ok. 2/3 długości kadłuba. Mniej więcej w połowie nadbudówki umiejscowiony jest maszt.

Pokład dolny

znajdujący się poniżej pokładu górnego.

patrz -> Tylny pokład Tylny pokład lub Dolny pokład (ang. The Steerage) – fotografia wykonana w 1907 roku przez Alfreda Stieglitza.

Pokład rufowy

część pokładu górnego znajdująca się na rufie lub osobny pokład na rufie

ALBO

Achterdek, pokład rufowy (ang. poop deck) – powierzchnia pokładu na statku w części rufowej. Na jachcie znajduje się za kokpitem. Na żaglowcu achterdek rozciąga się od ostatniego masztu do rufy. Najczęściej pod achterdekiem znajduje się ładownia rufowa nazywana achterpikiem.

Pokład grodziowy

do którego dochodzą poprzeczne grodzie wodoszczelne.

Pokład nadbudówki

nakrywający nadbudówkę lub pokładówkę.

Pokład wolnej burty

do którego mierzona jest wolna burta. Jest to zwykle pokład górny.

Pokład wytrzymałościowy

stanowiący górny element konstrukcji statku.

Pokład pojazdowy

na promach i samochodowcach, na którym przewożone są pojazdy.

Pokład startowy

pokład przystosowany do startów i lądowań statków powietrznych Zajmuje niemal całą długość i szerokość kadłuba okrętu. Wyposażony jest czesto w urządzenia ułatwiające start (katapulty, aerofiniszer. Posiadają urządzenia ułatwiające pilotom samolotów podejście do lądowania. Rodzajem pokładu startowego jest też lądowisko dla śmigłowców. Stanowi ono wyposażenie większości współczesnych okrętów, a także niektórych statków cywilnych. -> zobacz osobny art. Pokład startowy

All hands on deck! (wszystkie ręce na pokład!) - to zawołanie żeglarskie oznaczające natychmiastowe wezwanie całej załogi na pokład w celu wykonania jakiejś czynności mającej ratować statek przed niebezpieczeństwem (np. w celu wykonania błyskawicznego manewru przed zauważoną właśnie górą lodową, lub zbliżającym się sztormem).

.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-._.-.

Pokłady mogą być oznaczone literami lub liczbami. Mogą też nosić nazwy związane z ich funkcją np. pokład namiarowy, łodziowy, promenadowy, słoneczny itp.

Dek – w terminologii żeglarskiej powierzchnia kadłuba żaglowca, zamykająca jego wnętrze od góry lub, w szczególnych przypadkach, powierzchnia nadbudówki znajdującej się na jego pokładzie głównym. Cechą charakterystyczną deku jest to, że można po nim chodzić, jest to więc pokład otwarty.

Spardek - na statku powierzchnia pokładu znajdująca się na nadbudówce lub pomoście - wystających ponad pokład główny jednostki.

Achterdek, pokład rufowy (ang. poop deck) – powierzchnia pokładu na statku w części rufowej. Na jachcie znajduje się za kokpitem. Na żaglowcu achterdek rozciąga się od ostatniego masztu do rufy. Najczęściej pod achterdekiem znajduje się ładownia rufowa nazywana achterpikiem.

Bakdek – rodzaj kadłuba jachtu, którego nadbudówka (a tym samym pokład) rozciąga się od dziobu do ok. 2/3 długości kadłuba. Mniej więcej w połowie nadbudówki umiejscowiony jest maszt. Fordek, pokład dziobowy – na statku powierzchnia pokładu w dziobowej części jednostki, znajdująca się nad forpikiem. Na żaglowcu fordek rozciąga się od dziobu do pierwszego masztu.

Bak – skrajna część pokładu dziobowego (fordek), położona najbliżej dziobu statku wodnego. Na baku mogą być zainstalowane urządzenia cumownicze i kotwiczne, a pod bakiem może być schowek na najrzadziej używane rzeczy.

Międzypokład - pokład statku znajdujący się wewnątrz ładowni na drobnicowcu (jeden lub kilka). Jeżeli jest ich kilka, oznacza się je numerami, licząc od góry. Jeżeli występują dwa międzypokłady, zamiast numeracji jest górny i dolny międzypokład.

Międzypokłady mają z reguły mniejsze dopuszczalne obciążenie niż dno ładowni. Zastosowanie międzypokładów pozwala na lepsze rozmieszczenie ładunków (nie trzeba układać ładunku w stosy o wysokości na przykład 10 metrów, co zresztą w przypadku wielu towarów nie byłoby możliwe) oraz ich separację.

Luki w międzypokładach, prowadzące do niższych części są z reguły zamykane, na współczesnych statkach najczęściej są to składane pokrywy uruchamiane hydraulicznie. Zamknięcia między pokładami nie są wodoszczelne. Półpokład - ta część powierzchni pokładu na jednostce pływającej, której ciągłość pomiędzy burtami jest przerwana poprzez elementy konstrukcyjne wystające z pokładu, lub zagłębiające się w niego. Półpokłady są wąskimi i długimi odcinkami pokładu biegnącymi wzdłuż burt, a rozdzielone pomiędzy burtami mogą być kokpitem, pokładówką, nadbudówką, lukiem towarowym itp.

Pokładnik (bims) - element pokładu jednostki pływającej, poprzeczne wiązanie pomiędzy burtami, dające oparcie poszyciu pokładu. Pokładnik wraz z dwoma wręgami i dennikiem tworzy ramę wręgową.

Pokładówka - na jachcie jest to bardzo niskie, skrzyniowe wyniesienie pokładu, o lekko wypukłym dachu, stanowiące lokalne podwyższenie przestrzeni podpokładowej -> zobacz osobny art. Pokładówka

Półpokładnik - pokładnik pod półpokładem, a więc nie przechodzący całej szerokości pokładu, lecz kończący się na otworze w pokładzie (luk, kokpit, opętnik itp.). Pokład działowy, pokład bateryjny - element konstrukcji dawnych okrętów. Był to pokład, na którym umieszczone były działa -> zobacz osobny art. Pokład działowy

Deutsch	Englisch	Definition
Peildeck	Bearing deck	Das Deck über dem Brückendeck, hier sind in der Regel der Magnetkompass, die Radar- und andere Antennenanlagen bzw. Empfangs- und Sendegeräte und die Blackbox aufgebaut.
Brückendeck	Bridge deck	Das Brückendeck wird unterteilt in die Backbord- und Steuerbordnock und das „Steuerhaus“ bzw. die Kommandobrücke. Auf dem Brückendeck wird die Brückenwache bzw. die Fahrwache durchgeführt. In der Kommandobrücke sind alle Navigationsgeräte und die Steuerung untergebracht. Die beiden Nocks sind jeweils mit einem Tochterkompass und einem Außenfahrstand ausgerüstet, sind teilweise auch überdacht und damit ein Teil der Kommandobrücke.
Hauptdeck	Main deck	Höchstes voll durchgehendes Deck auf dem Rumpf des Schiffes. Über dem Hauptdeck liegen die Aufbauten.
Oberdeck	Upper deck	Bei Schiffen mit Aufbauten das höchste vom Achter- bis zum Vorschiff durchgehende Deck.
Backdeck	Fore castle deck	Deck eines Aufbaus über dem Hauptdeck am Vorschiff.
Achterdeck	Quarterdeck	Achtern höher liegendes Oberdeck.
Welldeck	Well deck	Ungedeckter Bereich des Hauptdecks zwischen Back und Brückendeck.
Orlopdeck	Orlop deck	Unterstes von mindestens drei oder vier Decks (unterschiedliche Angaben in der Literatur). Ursprünglich konnte von einer auf die andere Seite hinübergelaufen werden (Niederländisch: o(ve)rlopen).
Poopdeck	Poop deck	Deck eines Aufbaus über dem Hauptdeck am Hinterschiff.
Promenadendeck	Promenade deck	Auf Passierschiffen vorkommendes höhergelegenes Deck zum Promenieren.
Spardeck	Spar deck	Leicht gebautes Oberdeck. Aufgrund der leichten Aufbauten nur bei Passagier- oder Frachtschiffen vorkommend.
Schattendeck	Shade deck	Offenes leicht gebautes durchgehendes Oberdeck. Aufgrund der leichten Aufbauten nur bei Passagier- oder Frachtschiffen vorkommend.
Schutzdeck	Shelter deck	Im Sinne der Schiffsvermessung offenes leichter gebautes Oberdeck. Aufgrund der leichten Aufbauten nur bei Passagier- oder Frachtschiffen vorkommend.
Wetterdeck	Weather Deck	Alle Decks, ausgenommen die Aufbaudecks, die nicht überdacht bzw. bebaut sind und dem Wetter ausgesetzt sind. Meist das Hauptdeck.
Zwischendeck	Tween deck	Nicht durchgehendes Deck, das zwischen anderen Decks liegt, beispielsweise ein Zwischendeck im Maschinen- oder Laderaum.
Kampanjedeck	Companion	Ein Oberdeck, das gleichzeitig das Dach der Kapitänshütte auf größeren (historischen) Segelschiffen darstellte.

• 01 level is the term used in naval services to refer to the deck above the main deck. The next higher decks are referred to in increasing the number to the 02 level, the 03 level, and so on. Although these are formally called decks, they are usually referred to as levels, because they are usually incomplete decks that span from stem to stern and to athwartships.
• Berth deck: (Naval) A deck next below the gun deck, where the hammocks of the crew are slung.
• Boat deck: Especially on ships with sponsons, the deck area where lifeboats or the ship's gig are stored.
• Boiler deck: (River Steamers) The deck on which the boilers are placed.
• Bridge deck: (a) The deck area including the helm and navigation station, and where the Officer of the Deck/Watch will be found, also known as the conn (b) An athwartships structure at the forward end of the cockpit with a deck, often somewhat lower than the primary deck, to prevent a pooping wave from entering through the companionway. May also refer to the deck of a bridge.
• Flight deck: (Naval) A deck from which aircraft take off or land.
• Flush deck: Any continuous, unbroken deck from stem to stern.
• Gun deck: (Naval) a deck below the spar deck where the ships' cannon were carried. The term originally referred to a deck aboard a ship that was primarily used for the mounting of cannon to be fired in broadsides. However, on many smaller vessels such as frigates and unrated vessels the upper deck, forecastle and quarterdeck bore all of the cannons but were not referred to as the gun deck. The completely covered level under the upper deck was, however, still called the gun deck although it had no guns at all.

• Half-deck: That portion of the deck next below the spar deck which is between the mainmast and the cabin.
• Helo deck: Usually located near the stern and always kept clear of obstacles hazardous to a helicopter landing.
• Hurricane deck: (River Steamers, etc.), the upper deck, usually a light deck, erected above the frame of the hull (deriving its name from the wind that always seemed to blow on the deck).
• Lido deck: Open area, typically at or near the stern of a passenger ship, housing the main outdoor swimming pool and sunbathing area.
• Lower deck: (a) the deck immediately over the hold, orig. only of a ship with two decks. (b) synonym for berth deck.
• Main deck: The principal deck of a vessel; in some ships the highest deck of the hull, usually but not always the weather deck; in sailing warships often a deck under the upper deck.
• Middle or Waist deck The upper deck amidships, the working area of the deck.
• Orlop deck: The deck or part of a deck where the cables are stowed, usually below the waterline. It is the lowest deck in a ship.
• Poop deck: The deck forming the roof of a poop or poop cabin, built on the upper deck and extending from the mizzenmast aft.
• Promenade deck: A "wrap-around porch" found on passenger ships and riverboats encircling the superstructure. This can have open railings or be enclosed in glass, or a combination. Often the entire level where this is located is referred to as the Promenade Deck.
• Quarterdeck: (a) The part of the upper deck abaft the mainmast, including the poop deck when there is one. Usually reserved for ship's officers, guests, and passengers. (b) (Naval) The area to which a gangway for officers and diplomatic guests to board the vessel leads. Also any entry point for personnel.
• Side-deck: The upper deck outboard of any structures such as a coachroof or doghouse, also called a breezeway
• Spar deck: (a) Same as the upper deck. (b) Sometimes a light deck fitted over the upper deck.
• Sweep deck: (Naval) The aftmost deck on a minesweeper, set close to the waterline for ease in launch and recovery of equipment.
• Tween deck: the storage space between the hold and the main deck, often retractable.
• Upper deck: The highest deck of the hull, extending from stem to stern.
• Weather deck: (a) Any deck exposed to the outside. (b) The windward side decks.
• Well deck: (Naval) A hangar like deck located at the water line in the stern of some amphibious assault ships. By taking on water the ship can lower the stern flooding the well deck and allowing boats and amphibious landing craft to dock within the ship.

Ponadczasowość

• usuwanie informacji encyklopedycznej wraz ze zmianą wizerunku

• • https://pl.wikipedia.org/w/index.php?diff=70559270&oldid=65994819&title=Herb_Wronek

istniejąca, nieistniejąca, istniejąca

Porcelanowa Wieża w Nankinie - istniejąca, nieistniejąca, istniejąca albo "Obecnie" Krążek ukaże się najprawdopodobniej w tym roku

prawdziwie nieistniejący: Cmentarz żydowski przy ul. Engeströma w Poznaniu

nieistniejąca stacja wybudowana w 1849 Poznań Jerzyce

nieistniejący już kościół romański przekształcony w nieistniejącą kaplicę św. Marii Egipcjanki

zdjęcie nieistniejącego budynku

czy fragment fundamentów to już nieistnienie czy jeszcze istnienie?

kościół został przebudowany, ale budynek wciąż istnieje

Bursa, która nie jest już bursą, ale budynek istnieje nieistniejący obecnie, a przypuszczalnie pierwszy istniejący dziś (marzec 2022) gimnazjum (likwidacja w 2017)

Fontanna Neptuna we Wrocławiu - fontanna, która zniknęła, ale ją odnaleziono.

były pomnik we Wrocławiu

nieistniejący maszt radiowy, dawniej o wysokości ok. 195 metrów, a obecnie o wysokości 0 metrów?

pomnik zmienił miejsce pobytu, czyli przestał istnieć.

Sytuacja obecna czyli rok 2009 w roku 2022!!!

kościół znajdujący się w nieistniejącej wsi

• fajny przykład na nieistniejący naprawdę i nieistniejący obecnie
  • ten to naprawdę nie istniał Aeroklub Królestwa Polskiego

• • a ten istniał ale przestał

co by było gdyby...

• Czerwony Domek nie istniał
• Wiszące ogrody Semiramidy nie istniały
• Rzeczpospolita Obojga Narodów nie istniała

Dzięki obecności wybitnych specjalistów (prof. Marek Harat, prof. Józef Kałużny i inni)... obecność profesora, który zmarł w 2018 roku jest dość osobliwa...

Obecnie na jego miejscu stoi dworzec autobusowy. Otóż nie stoi od ładnych kilku lat...

nieistniejący już klub siatkarski. Obecnie (od sezonu 2019/2020) na siatkarskich parkietach Ostrołękę reprezentuje klub SPS Volley Ostrołęka. Gra on na poziomie III ligi. WTF???

Rozwiązany NK Varażdin... gra w niej nieprzerwanie do dziś.

właściciel nieistniejącej firmy organmistrzowskiej działającej na przełomie XIX/XX w. Dlaczego ponadczasowość jest ważna: stan likwidacji tej kopalni jak przykład Kopalnia_Wegla_Kamiennego_Kazimierz-Juliusz

• Aktualnie jest wystawiony na sprzedaż

• Dawne zakłady Pressed Steel Company w Swindon, obecnie produkujące BMW Mini (2007)

dyskusje na ten temat

Poczekalnia/Załatwione_kwestie_techniczne_(maj_2015)

Śnieg i inne

Homogenitus – rodzaj chmur powstałych na skutek działalności człowieka np. chmury kłębiaste nad chłodniami kominowymi lub smugi kondensacyjne tworzone przez samoloty.

Pałac w Bolkowie, Dwór w Kietlowie, Dwór w Kostrzy, Dwór w Święcku...

Obecny barokowy kształt majątku w Dolnym Mojsie powstał w 1730 po rozbudowie przez Daniela Friedricha Wilhelma Raschke, członka saskiej Rady Wojennej. Po przekazaniu swojemu (Paten) Salomonowi Friedrichowi Lingke posiadłości w spadku w 1759 całość pozostała w rękach rodziny Lingke aż do roku 1896. W tym okresie powstał zespół parkowy na zachód od pałacu. W roku 1896 podczas próby sprzedaży majątku Majorowi Edmundowi von Witzleben miasto skorzystało z prawa pierwokupu i odkupiono kompleks za 544 tys. Marek, a następnie wydzierżawiono temuż majorowi.

Gościli tu: w nocy z 25 na 26 listopada 1745 r. król pruski Fryderyk II. W marcu 1813 r. prawdopodobnie tutaj nocowali także: książę Wilhelm Hohenzollern (późniejszy cesarz Wilhelm l) oraz książę Karol meklemburski. Burmistrz zgorzelecki Neumann posyłał im w darze dziczyznę. W maju 1813 r. częstym gościem w pałacyku był pruski kanclerz Karol August von Hardenberg.

różnicowanie komórek, dyferencjacja, cytodyferencjacja, CD (antygen), Dyferencjacja http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/roznicowanie-komorek;3969613.html

– brudnopis. Decyzja katyńska

Skala kolorymetryczna Kolorymetria (chemia) Kolorymetria (fizyka)

Semuc Champey

Indukcjonizm

Światłosiła – stosunek średnicy instrumentu optycznego do jego ogniskowej.

$S={\frac {d}{f}}$

gdzie:

d – średnica obiektywu,

f – ogniskowa.

Jest to stała określająca ilość światła docierającego do ogniska głównego soczewki czy zwierciadła.

W fotografii używa się do tego celu pojęcia "liczba przysłony", które jest odwrotnością światłosiły, a światłosiła nazywana jest "jasnością obiektywu".

Jasność obiektywu – miara ilości światła przepuszczanego przez obiektyw do wnętrza aparatu fotograficznego. Jej wielkość obliczana jest jako kwadrat stosunku średnicy otworu obiektywu do jego ogniskowej, jest więc kwadratem wielkościotworu względnego obiektywu. W astronomii synonimem jasności obiektywu jest światłosiła (np. teleskopu).

Miarą jasności obiektywu jest minimalna liczba przysłony obiektywu.

---

Strzecha budowlana

• Wagner, Heinrich: Kunstdenkmäler im Grossherzogthum Hessen (Buedingen)
• Adamy, Rudolf Kunstdenkmäler im Grossherzogthum Hessen (Friedberg)

Notatki

Sztuka gotycka (plan katedralny, konstrukcja i dekoracja, łuk ostry, sklepienie krzyżowo-żebrowe, system podpór, podział ściany, profilowane filary, głowice, maswerki, wimpergi, fiale, system przęseł przechodzących /travée/, typy sklepień gotyckich: przeskokowe, gwiaździste, sieciowe, zwichrowane, cyrklowe, kryształowe);

Francja: St. Denis - Paryż, St. Remi w Reims; katedry: Paryż, Sens, Chartres, Laon, Reims, Amiens, Bourges, Le Mans, Beauvais. Gotyk promienisty i płomienisty. St. Maclou w Rouen, Vendome.

Anglia: Canterbury (Wilhelm z Sens), Wells, Lincoln, Salisbury, Westminster, Ely, Exeter. Trzy fazy: Early English, Decorated, Perpendicular.

Niemcy: architektura klasztorna: cystersi, zakony żebracze; budowle kamienne i ceglane; Strzechy budowlane, słynni mistrzowie (Hans v. Burghausen zw. Stetthaimer, Jakub v. Schweinfurt, Arnold z Westfalii, Konrad Pflüger, Wendel Roskopf); budowle: Marburg a.d.L., Trewir (NPM), Kolonia (katedra), Strasburg (katedra), Fryburg Bryzgowijski, Schwäbisch-Gmünd, Landshut, Norymberga (św. Sebald, św. Wawrzyniec), Lubeka, Chorin, Brandenburg; kościoły saksońskie: Annaberg, Pirna;

Czechy: okres rozkwitu za Karola IV Luksemburga; epizod za Władysława Jagiellończyka. Mistrzowie: Piotr Parler, Benedykt Rejt; Praga - katedra /dzieło Macieja z Arras i Piotra Parlera; Kolin, Kutna Hora, k-ł św. Barbary; Behyne; sklepienia kryształowe; Praga - Sala Władysławowska na Hradczanach

Austria: Heiligenkreuz - prezbiterium kościoła cysterskiego; Wiedeń, katedra św. Szczepana; Rudolf IV Fundator;

Włochy: Ogólna charakterystyka. Apulia za Fryderyka II Hohenstaufa - Castel del Monte, brama w Capui; Siena - katedra, ratusz; Orvieto - katedra; Florencja - S. Croce, S. Maria Novella, ratusz; Mediolan - katedra; Wenecja - Pałac Dożów, Ca d'oro;

Linki zewnętrzne

Nikos Rusketos na stronie Orfeusza

Kategoria:Grecy w Polsce Kategoria:Greccy wokaliści Kategoria:Polscy wokaliści Kategoria:Urodzeni w 1958

FHQ Adlerhorst

https://www.bundesarchiv.de/oeffentlichkeitsarbeit/bilder_dokumente/00893/index-13.html.de

Ober-Mörlen

lokalizacja w OM

Ostritz - przystanek kolejowy

poziom istotnosci http://www.statsoft.pl/textbook/stathome_stat.html?http%3A%2F%2Fwww.statsoft.pl%2Ftextbook%2Fesc.html

Karnawał

Co cztery lata w Imst świętuje się noc karnawałową zwaną tutaj także pochodem demonów (niem.: Schemenlauf). Die Imster Fasnacht, das Schemenlaufen, ist eine der bekanntesten Fasnachtsbräuche im Alpenraum. Alle vier Jahre lockt das Schemenlaufen Tausende von Besucher, zuletzt 2009. Aus dem alten Widum, einem desolaten Barockbau, wurde nach mühevoller und sorgfältiger ArbInhaltsveit das Haus der Fasnacht mit Archiv und Fasnachtsmuseum. Die Zusammenarbeit mit den beiden anderen großen Fasnachtsorten des Oberlandes, Telfs und Nassereith, wurde intensiviert. Neben der „großen Fasnacht“ findet auch alle vier Jahre die Buabefasnacht statt, die kleine Ausgabe des Schemenlaufens. Bei der letzten Buabefasnacht waren rund 400 begeisterte „Buaben“ von 6–16 Jahren dabei.

W 2001 roku w Imst otworzono muzeum karnawału.

Linki zewnętrzne

• Fasnacht w Imst (niem.)

Wikipedysta:Piotr967/brudnopis

Wenizelos

18 Οκτωβρίου 1910 – 10 Μαρτίου 1915 23 Αυγούστου 1915 – 7 Οκτωβρίου 1915 27 Ιουνίου 1917 – 18 Νοεμβρίου 1920 24 Ιανουαρίου 1924 – 19 Φεβρουαρίου 1924 4 Ιουλίου 1928 – 26 Μαΐου 1932 5 Ιουνίου 1932 – 3 Νοεμβρίου 1932 16 Ιανουαρίου 1933 – 6 Μαρτίου 1933

18 October 1910 - 10 March 1915 23 August 1915 - 7 October 1915 27 June, 1917 - 18 November 1920 24 January 1924 - 19 February 1924 4 July 1928 - 26 May 1932 5 June, 1932 - 3 November 1932 16 January 1933 - 6 March 1933

Wyuczona bezradność

ciekawe „scenic” – malowniczy

Rosyjska Akademia Nauk Royal Geographical Society

Stalag VIII A

Comiesięczna gazetka Le Lumignon (światło) [5] Rebecca Rischin, For the End of Time: The Story of the Messiaen Quartet, s. 25, Ithaca, N.Y., Cornell University Press, 2003, ISBN 0-8014-4136-6

ex voto

Votivgabe: Bezeichnung für ein Weihegeschenk für eine Gottheit oder einen Heiligen. Votivgaben sind Danksagungen für empfangene Gnadenerweise. In der Praxis werden sie oft schon beim Vorbringen der Bitte um Hilfe in einer bestimmten Angelegenheit gespendet. Votivgaben können plastisch ausgeführt.(wg de.wikipedia)

wotum (l.mn. wota) Kośc. rz.kat. przedmiot ofiarowany Kościołowi na skutek przyrzeczenia a. ślubowania, por. ex voto łac., na skutek (złożonego) ślubu (wg. Słownik wyrazów obcych Władysława Kopalińskiego)

podział administracyjny i polityczny miasta

od 1972 roku do Bad Nauheim włączono okoliczne wsie

• Steinfurth - co dwa lata wielki festiwal róż
• Wisselsheim
• Rödgen
• Schwalheim
• Nieder Mörlen (ok. 5600 mieszkańców)
• Bad Nauheim (ok. 18.000)

Kurort Bad Nauheim

Wraz ze wzrostem leczniczego znaczenia wody jako środka leczniczego wzrosło również znaczenie miasta jako kurortu. W roku --- a w latach --- obecnie jest tu kila dużych sanatoriów (m. in. Park-Klinik, Kurpark-Klinik, Taunus Reha-Klinik, Kerckhoff-Klinik) i kilkanaście mniejszych ośrodków związanych z kuracjami dróg oddechowych, płuc, serca i układu krążenia. Basen termalny, pijalnia wód, łaźnie, tężnie. Nad dobrym samopoczuciem kuracjuszy czuwa orkiestra zdrojowa, która regularnie koncertuje w pijalni wód zdrojowych. W roku 1851(?) --- Süsmeier założył park zdrojowy, który dzisiaj wraz ze stawami zajmuje powierzchnie ponad 200 ha.

zrodla ? Tężnie

Solanki i pozyskiwanie z nich soli znane i praktykowane było w Bad Nauheim od bardzo dawna. Najwcześniejszym i najprostszym sposobem było osuszenie solanki, to jednak wymagało dostarczenia dużej ilości energii by odparować wodę. Najbardziej cierpiały na tym okoliczne lasy, które kurczyły się w zastraszającym tempie. W XVI w. w dwóch warzelniach produkowano 500 ton soli rocznie. Nie był to wynik imponujący gdyż solanka miała niezbyt wysokie stężenie soli. Dopiero zastosowanie tężni przyspieszyło proces produkcyjny. Pierwotnie (XVII-XVIII w.) stosowano tężnie ręczne (Leckwerk) gdzie na drewniane konstrukcje pokryte gałązkami tarniny rzucano/chlapano szuflami solanka a ta rozpryskiwała się na gałązkach i spływała z powrotem do zbiornika pod tężnią. Proces ten wielokrotnie powtarzany pozwalał uzyskać większą gęstość solanki a co za tym idzie podczas warzenia zużywano mniej drewna do odparowania wody. Ok. roku 1700 w Nauheim pojawiło się pierwsze koło wodne i pompy. Pompa pozwoliła na budowanie tężni wysokich na 6 - 8 metrów, a solanka mogla samodzielnie spływać po jej ścianach. W tym czasie produkcja soli wzrosła do 1000 t. rocznie a system tężni rozbudowano do 21 sztuk o łącznej długości 2,5 km. Niektóre z tężni były zadaszone. W 1729 roku w trzech miejskich warzelniach uzyskano wynik 2000 t. soli rocznie - tym samym osiągnięto kres wydajności źródeł. Na początku XVIII w. dokopano się do trzech kolejnych źródeł co pozwoliło jeszcze bardziej rozbudować urządzenia (przybyło 21 tężni, trzy koła wodne oraz 12 zup/patelni(????)). 10 lat później na samym środku rzeki Usa odkryto kolejne źródło (na czas prac związanych z budowa ujęcia musiano zmienić bieg rzeki) a całkowita roczna wydajność wzrosła do 4000 t. soli. Rzeka Usa, która zasilała większość koł wodnych do napędzania pomp latem nie spełniała swej roli prawie w ogóle, by ominąć ten problem wybudowano wielki zbiornik retencyjny (dzisiaj Grosser Teich). Okres miedzy wojna siedmioletnia a czasami napoleońskimi to prawdziwy rozkwit solanek(???) - mimo czasu wojen produkcja utrzymywała sie na poziomie 5000 ton. W roku 1851 zbudowano maszynownie a w niej zainstalowano maszynę parowa. Co raz większy przerób, nowe odwierty, tężnie i rowy z solanka przecinające miasto zupełnie zmienily oblicze Nauheim. W wieku XIX produkowano 2500 t. by pod koniec wieku spaść do 1800 t. soli rocznie. Przy stężeniu ok. 2,5% soli w solance Bad Nauheim nie mogło dorównywać innym miastom produkującym ten surowiec (np. solanki z niedalekiego Schönebeck (Elbe) w tym samym czasie wytwarzały 65.000 ton). W latach 1902 - 1912 sukcesywnie rozbierano stare tężnie i warzelnie. Na początku XX w. w jedynej warzelni i przy pomocy kilku tężni produkowano jeszcze sol na potrzeby kuracjuszy jako sol kąpielowa. W 1959 roku produkcje soli w Bad Nauheim zakończono całkowicie.

zrodla solankowe

Nr zrodla	nazwa	data odkrycia lub odwiertu	wydajnosc
1	Weitzscher Turm	1742	wydajnosc
2	Sprudelhof	1770	wydajnosc
3	Parking Dresdner Bank	1710	wydajnosc
4	niedaleko Karlsbrunnen	1770	wydajnosc
5	niedaleko Karlsbrunnen	1770	wydajnosc
6	Lutherstr.	1770	wydajnosc
7	Fr.-Ebert-Platz	1770	wydajnosc
8	Park Poludniowy	1770	wydajnosc
brak	na poludnie od Sprudelhofu	1710	wydajnosc

Johannisberg

Johannisberg (pol. Wzgórze Świętojańskie) jest najwyższym wzniesieniem w obrębie miasta o wysokości 265 m.n.p.m.

Obiekty wyznaniowe i religijne

• Kościół sw. Jana (Johanneskirche)

Kościół został wybudowany w latach 1898/99 jako St. Johns Church przez Kościół anglikański dla obsługi swoich wiernych z Anglii i Stanów Zjednoczonych przebywających na kuracji w Bad Nauheim. W roku 1960 przekazany Kościołowi Ewangelickiemu

• Kościół św. Bonifacego

Kamień węgielny wmurowano 12 czerwca 1904 a roboty budowlane ukończono 13 marca 1905 roku. W związku z bezpośrednią bliskością tężni sprowadzono specjalny rodzaj piaskowca z okolic Miltenbergu na Bawarii. Zakładano, że budowa kosztować będzie 176 000 Marek (kwota została przekroczona o 1000 Marek w stosunku do przewidywanej). Kościół jest trzy-nawowy z niesymetrycznymi nawami. Nawa główna ma 13,5 m wysokości, prawa 11,5 a najmniejsza lewa nawa boczna tylko 6,5 metra. Mimo powszechnie panującej w mieście mody na secesję i wielkiej pokusie by wykorzystać owe trendy również przy tworzeniu elementów wyposażenia to witraże zrobione zostały wg tradycyjnych wzorców głównie późnego gotyku i renesansu. Wiele z tych witraży zrobionych jest z szkła dmuchanego.

• (Dankeskirche)

• (Wilhelmskirche)

• (Reinhardkirche)

Kościół został wybudowany w latach 1732/33 przez Reinharda von Hanau-Lichtenberg dla małej gminy luterańskiej. Po połączeniu gmin luterańskiej z gminą kościoła reformowanego w 1818 roku kościół stal nieużywany. Dopiero w 1868 Kościół katolicki podpisał umowę najmu budynku za 20 Guldenów rocznie a od 1905 wynajmował go rosyjski Kościół ortodoksyjny. W 1907 za 33,5 tys. Marek miasto kupiło budynek z myślą utworzenia w nim muzeum, jednak w 1908 odsprzedało go ponownie rosyjskim ortodoksom za 35 tys. Marek. Dopiero wówczas dostosowano wnętrze do liturgii wschodniej.

• katholische Kirche Maria Himmelfahrt (Nieder Mörlen), die ab 1733 im Barockstil erbaut wurde und 1754 eingeweiht wurde.

• 
  Johanneskirche
• 
  Reinhardskirche
• 
  Wilhelmskirche
• 
  Kościół św. Bonifacego
• 
  Dankeskirche

Wilhelm Doegen

Wilhelm Albert Doegen (ur. 17. Marca 1877 w Berlinie; zm. 3. listopada 1967) - niemiecki językoznawca założyciel i dyrektor Dźwiękowego Muzeum Narodów oraz Berlińskiego Archiwum Dźwiękowego.

Statystyka

miasto	państwo	rok
Szpindlerowy Młyn	Czechy	2020
Krásná Lípa	Czechy	?
Thusis	Szwajcaria	2018
Strassbourg	Francja	2018
Saint-Louis	Francja	2018
Novi Vinodolski	Chorwacja
Medjugorie	Bośnia i Hercegowina	2023
Zandvoort	Holandia
Nivelles	Belgia
San Pedro La Laguna	Gwatemala
Caye Culker	Belize
Kuala Lumpur	Malezja
Bangkok	Tajlandia
Imst	Austria
Rzym	Włochy
Alicante	Hiszpania
Las Vegas	USA	2008
Cherokee	USA	1999
Çeşme	Turcja
Alanya	Turcja
Mahmutlar	Turcja
Pińsk	Związek Radziecki	1988 około
Náchod	Czechosłowacja	1986 około
Dolní Lipka	Czechosłowacja	1985 około
Budapeszt	Węgry	1991
Njarðvík	Islandia	2022
Kuşadası	Turcja	2022
Paryż	Francja	2023
Zagrzeb	Chorwacja	2023
Wiedeń	Austria	2023
Funchal	Portugalia	2024
Stambuł	Turcja	2024

Ausgewählte Bibliografie

• (Hrsg.) Kriegsgefangene Völker, Band 1: Der Kriegsgefangenen Haltung und Schicksal in Deutschland. 264 S., 101 Bildtafeln, 59 Tabellen. OHLn. Gr.-Oktav. Berlin 1921, Verlag für Politik und Wissenschaft
• (Hrsg.) Unter fremden Völkern. Neue Völkerkunde. 383 S. Mit zahlr. Abb. u. Tafeln. OHLn. Gr.-Oktav. Berlin 1925, Verlag für Politik und Wirtschaft
• Jahrbuch des Lautwesens 1931. 175 S. mit zahlreiche Abb. Berlin, Lehner, 1930

Referenzen

• Biographischer Abriß Wilhelm Doegen
• Hermann A.L. Degener, Wer ist's?, Berlin 1935