Adam Baworowski (1913–1942)

Adam Baworowski (ur. 9 sierpnia 1913 w Wiedniu, zm. 1942 pod Stalingradem) – polsko-austriacki tenisista i arystokrata, hrabia. Finalista turnieju Cote d’Azur w Cannes w 1939, w turniejach wielkoszlemowych najdalej dochodził do czwartej rundy w singlu oraz półfinału w deblu, trzykrotny reprezentant Austrii oraz jednokrotny Polski w Pucharze Davisa.

Adam Baworowski
ilustracja
Państwo

 Austria

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1913
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

1942
Stalingrad

Gra pojedyncza
Roland Garros

4R (1937–1938)

Wimbledon

2R (1933, 1936, 1939)

Gra podwójna
Roland Garros

SF (1939)

Pochodził ze znanej galicyjskiej rodziny arystokratycznej. Do czasu Anschlussu mieszkał w Austrii, którą reprezentował na arenie międzynarodowej. W 1936 walnie przyczynił się do wyeliminowania Polski z rywalizacji o Puchar Davisa wygrywając dwa mecze, w tym w singlu przeciwko Ignacemu Tłoczyńskiemu.

W maju 1939 wystąpił w reprezentacji Polski w meczu o Puchar Davisa przeciw Niemcom. Na kortach warszawskiej Legii, Polska przegrała mecz z Niemcami 2:3, a Baworowski doznał trzech porażek. W grze pojedynczej uległ Roderichowi Menzelowi 5:7, 3:6, 6:2, 6:2, 4:6 oraz Hennerowi Henkelowi 4:6, 2:6, 3:6. Natomiast w deblu, partnerując Józefowi Hebdzie został pokonany przez Henkela i Georga von Metaxa 7:5, 4:6, 2:6, 2:6. Największy sukces w deblu odniósł w 1939 na French Open, gdzie w parze z Ignacym Tłoczyńskim dotarł do półfinału[1].

W czasie II wojny światowej wcielony do Wehrmachtu. Niedługo przed śmiercią wg niektórych źródeł miał odstąpić swoje miejsce w samolocie, który przyleciał po rannych żołnierzy, innemu, ciężej rannemu koledze. Zginął podczas bitwy pod Stalingradem w 1942[2].

Przypisy

edytuj
  1. HPT - Adam Baworowski [online], historiapolskiegotenisa.pl [dostęp 2024-07-15].
  2. Dariusz Maciejewski. Rakieta i Mikrofon. „Południe. Głos Śródmieścia Żoliborza i Bielan”, 2011-11-09. poludnie.com.pl. ISSN 2082-6540. (pol.). 

Bibliografia

edytuj