Anne Bancroft

amerykańska aktorka (1931–2005)

Anne Bancroft, właśc. Anna Maria Louise Italiano (ur. 17 września 1931 w Nowym Jorku, zm. 6 czerwca 2005 w Nowym Jorku) − amerykańska aktorka.

Anne Bancroft
Ilustracja
Anne Bancroft (1952)
Imię i nazwisko

Anna Maria Louise Italiano

Data i miejsce urodzenia

17 września 1931
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 2005
Nowy Jork

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Martin May
(1953–1957; rozwód)
Mel Brooks
(1964–2005; jej śmierć)

Lata aktywności

1951–2005

Wielokrotna zdobywczyni najważniejszych nagród filmowych, telewizyjnych i teatralnych − Oscara, trzech BAFTA, dwóch Złotych Globów, dwóch Tony Award, dwóch Emmy i Nagrody za pierwszoplanową rolę kobiecą na Festiwalu Filmowym w Cannes[1].

8 lutego 1960 otrzymała własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6368 Hollywood Boulevard[2][3].

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodziła się w nowojorskiej dzielnicy Bronx jako druga z trzech córek Carmelli „Mildred” (z domu Di Napoli), operatorki telefonicznej, i Michaela G. Italiano, twórcy wzorów ubiorów[4][5]. Miała dwie siostry − starszą Joanne i młodszą Phyllis[6]. Jej rodzice byli włoskimi imigrantami z Mezzogiorno[7]. Wychowała się w wierze rzymskokatolickiej[8].

W wieku 9 lat napisała na płocie swojego mieszkania „Chcę zostać aktorką”[6]. W 1948 ukończyła szkołę średnią Christopher Columbus High School. Uczyła się aktorstwa w nowojorskim Herbert Berghof Studio, American Academy of Dramatic Arts[9], Actors Studio i American Film Institute[10]. Jeszcze jako studentka zdobyła kontrakt telewizyjny występując w programach Studio One i Goldbergowie.

Kariera

edytuj

Przez sześć lat była związana kontraktem z 20th Century Studios[11]. Zadebiutowała na ekranie w dramacie Proszę nie pukać (Don’t Bother to Knock, 1952) w reż. Roya Warda Bakera z Marilyn Monroe. W latach 50. grywała głównie drugoplanowe role, m.in. w horrorze Goryl atakuje (Gorilla at Large, 1953) z Raymondem Burrem. W 1958 odniosła sukces na Broadwayu jako Gittel Mosca w sztuce Williama Gibsona Dwoje na huśtawce[12] w reż. Arthura Penna u boku Henry’ego Fondy, otrzymała Tony Award i nagrodę Theatre World[13]. Równie głośny był spektakl Cudotwórczyni Williama Gibsona w reż. Arthura Penna, w którym grała Anne Sullivan, nauczycielkę głuchoniemej i ociemniałej Helen Keller (Patty Duke) i zdobyła kolejną nagrodę Tony za tę kreację, a dwa lata później powtórzyła ją w filmie Cudotwórczyni (The Miracle Worker, 1962), który obiegł kina niemal całego świata i przyniósł jej Oscara, nagrodę BAFTA oraz nominację do Złotego Globu[14].

Powróciła na Broadway w przedstawieniu Matka Courage i jej dzieci Bertolta Brechta (1963), w roli siostry Joanny od aniołów, średniowiecznej zakonnicy mającej obsesję na punkcie księdza (Jason Robards) w sztuce Diabły Petera Halla (1965) i jako Stephanie Abrahams w spektaklu Duet na jedną osobę (1981) w reż. Williama Friedkina u boku Maxa von Sydow. Była nominowana do Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej za rolę Jo Armitage w brytyjskim dramacie Jacka Claytona Zjadacz dyń (The Pumpkin Eater, 1964), jako pani Robinson w dramacie Mike’a Nicholsa Absolwent (The Graduate, 1968), Emma Jacklin w melodramacie muzycznym Herberta Rossa Punkt zwrotny (The Turning Point, 1977) i za rolę matki Miriam Ruth w dreszczowcu psychologicznym Normana Jewisona Tajemnica klasztoru Marii Magdaleny (Agnes of God, 1988)[15] z Jane Fondą. Zaproponowano jej rolę Chris MacNeil (matki) w Egzorcyście (1973), ale musiała ją odrzucić, ponieważ była w ciąży. W miniserialu biblijnym NBC Franco Zeffirelliego Jezus z Nazaretu (Jesus of Nasareth, 1977) jako Maria Magdalena. W melodramacie Charing Cross 84 (1988) wcieliła się w postać pisarki Helene Hanff. W 2002 wystąpiła na Off-Broadwayu w roli Louise Nevelson w sztuce Mieszkaniec Edwarda Albee[16].

Życie prywatne

edytuj

Była dwukrotnie zamężna. 1 lipca 1953 zawarła związek małżeński z Martinem Mayem. Małżeństwo rozpadło się 13 lutego 1957. W 1961 Bancroft poznała Mela Brooksa, z którym wzięła ślub 5 sierpnia 1964[17]. Mieli syna Maximiliana Michaela (ur. 22 maja 1972)[18]. Ze swoim drugim mężem wzięła udział w komedii Być albo nie być (1983), gdzie zagrała polską aktorkę Annę Brońską.

6 czerwca 2005 zmarła w wieku 73 lat w następstwie choroby nowotworowej[19].

Filmografia

edytuj
 
Grób Anne Bancroft (2011)
Filmy fabularne
Seriale telewizyjne
Reżyser
Scenariusz

Nagrody

edytuj
Rok Nagroda Kategoria Film / Sztuka / Serial
1958 Nagroda Tony Najlepsza aktorka drugoplanowa w sztuce[20] Dwoje na huśtawce
1959 Najlepsza aktorka w sztuce[20] Cudotwórczyni
1963 Nagroda Akademii Filmowej Najlepsza aktorka pierwszoplanowa[20] Cudotwórczyni (1962)
Nagroda BAFTA Najlepsza aktorka pierwszoplanowa[20]
National Board of Review Najlepsza aktorka[20]
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastián Najlepsza aktorka[20]
1965 Nagroda BAFTA Najlepsza aktorka pierwszoplanowa[20] Zjadacz dyń (1964)
Złoty Glob Najlepsza aktorka w filmie dramatycznym[20]
17. MFF w Cannes Najlepsza aktorka[20]
1968 Złoty Glob Najlepsza aktorka w filmie komediowym lub musicalu[20] Absolwent (1967)
1970 Nagroda Emmy Znakomity program rozrywkowy lub muzyczny – muzyka różnorodna i popularna[20] Annie: Kobiety w życiu mężczyzny (1969)
1978 National Board of Review Najlepsza aktorka[20] Punkt zwrotny (1977)
1988 Nagroda BAFTA Najlepsza aktorka pierwszoplanowa[20] Charing Cross 84 (1987)
1999 Nagroda Emmy Najlepsza aktorka drugoplanowa w miniserialu lub filmie telewizyjnym[20] Deep in My Heart (1999)

Bibliografia

edytuj
  • Portret na życzenie: Anne Bancroft. „Film”. nr 23/1985 (1875), s. 22, 1985-06-09. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

Przypisy

edytuj
  1. Anne Bancroft Awards. AllMovie. (ang.).
  2. Anne Bancroft. Walk of Fame. (ang.).
  3. Myrna Oliver: Hollywood Star Walk: Anne Bancroft. „Los Angeles Times”, 2005-06-08. (ang.).
  4. Anne Bancroft Biography (1931-). FilmReference.com. (ang.).
  5. Paid Notice: Deaths Italiano, Michael G.. „The New York Times”, 2001-04-13. (ang.).
  6. a b Anne Bancroft Biography. „TV Guide”. (ang.).
  7. Anne Bancroft What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com, 2016-06-19. (ang.).
  8. Brian Baxter: Obituary Anne Bancroft. „The Guardian”, 2005-06-08. (ang.).
  9. Peter Shelley: Anne Bancroft: The Life and Work. McFarland, 2017-07-21. ISBN 978-1-4766-2858-5.
  10. Donald Greyfield: Anne Bancroft (1931−2005). Find a Grave. (ang.).
  11. Dan Glaister: Anne Bancroft, the original Mrs Robinson, dies aged 73. „The Guardian”, 2005-06-08. (ang.).
  12. Anne Bancroft. Internet Broadway Database. (ang.).
  13. Anne Bancroft Awards. Internet Broadway Database. (ang.).
  14. Anne Bancroft Biography. AllMovie. (ang.).
  15. Anne Bancroft. Rotten Tomatoes. (ang.).
  16. Anne Bancroft. Internet Off-Broadway Database. (ang.).
  17. Anne Bancroft, Stage and Film Star in Voracious and Vulnerable Roles, Dies at 73. „The New York Times”, 2005-06-07. (ang.).
  18. Max Brooks w bazie IMDb (ang.)
  19. Fiona Callingham: Anne Bancroft died of uterine cancer. „Daily Express”, 2023-04-10. (ang.).
  20. a b c d e f g h i j k l m n Anne Bancroft Awards. FamousFix.com. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj