David Macpherson (ur. 3 lipca 1967 w Launceston) – australijski tenisista i trener tenisa.

David Macpherson
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1967
Launceston

Wzrost

175 cm

Gra

leworęczny

Status profesjonalny

1985

Zakończenie kariery

2002

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

293 (5 marca 1990)

Australian Open

2R (1987)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

16

Najwyżej w rankingu

11 (2 listopada 1992)

Australian Open

SF (1998)

Roland Garros

3R (1991, 1996, 1998)

Wimbledon

QF (1998, 2002)

US Open

QF (1991, 1996, 2000)

Kariera tenisowa

edytuj

Występując jeszcze jako junior wygrał w 1985 roku juniorski turniej Australian Open w grze podwójnej wspólnie z Brettem Custerem, a w 1983 roku był finalistą US Open.

Jako zawodowy tenisista Macpherson występował w latach 1985–2002.

W grze podwójnej wygrał 16 turniejów z rangi ATP World Tour, począwszy od 1990 roku w Toronto (z Patrickem Galbraithem), a kończąc w 2003 roku w Newport (z Jordanem Kerrem). Ponadto był uczestnikiem 13 finałów deblowych. W zawodach wielkoszlemowych najlepszy wynik ustanowił w 1998 roku podczas Australian Open, gdzie startował z Davidem Wheatonem. Spotkanie o udział w finale przegrał z Toddem Woodbridge’em i Markiem Woodforde’em.

W rankingu gry pojedynczej Macpherson najwyżej był na 293. miejscu (5 marca 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 11. pozycji (2 listopada 1992).

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (16–13)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 18 lutego 1990 Toronto Dywanowa (hala)   Patrick Galbraith   Neil Broad
  Kevin Curren
2:6, 6:4, 6:3
Finalista 1. 3 marca 1991 Rotterdam Dywanowa (hala)   Steve DeVries   Patrick Galbraith
  Anders Järryd
6:7, 2:6
Finalista 2. 20 października 1991 Lyon Dywanowa (hala)   Steve DeVries   Tom Nijssen
  Cyril Suk
6:7, 3:6
Zwycięzca 2. 9 lutego 1992 Mediolan Dywanowa (hala)   Neil Broad   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
5:7, 7:5, 6:4
Zwycięzca 3. 8 marca 1992 Indian Wells Twarda   Steve DeVries   Kent Kinnear
  Sven Salumaa
4:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca 4. 3 maja 1992 Atlanta Ceglana   Steve DeVries   Mark Keil
  Dave Randall
6:3, 6:3
Zwycięzca 5. 10 maja 1992 Charlotte Ceglana   Steve DeVries   Bret Garnett
  Jared Palmer
6:4, 7:6
Zwycięzca 6. 21 czerwca 1992 Manchester Trawiasta   Patrick Galbraith   Jeremy Bates
  Laurie Warder
4:6, 6:3, 6:2
Zwycięzca 7. 4 października 1992 Brisbane Twarda (hala)   Steve DeVries   Patrick McEnroe
  Jonathan Stark
6:4, 6:4
Finalista 3. 1 listopada 1992 Sztokholm Dywanowa (hala)   Steve DeVries   Mark Woodforde
  Todd Woodbridge
3:6, 4:6
Finalista 4. 21 lutego 1993 Stuttgart Dywanowa (hala)   Steve DeVries   Mark Kratzmann
  Wally Masur
3:6, 6:7
Zwycięzca 8. 18 kwietnia 1993 Nicea Ceglana   Laurie Warder   Shelby Cannon
  Scott Melville
3:4 krecz
Finalista 5. 22 sierpnia 1993 New Haven Twarda   Steve DeVries   Cyril Suk
  Daniel Vacek
3:6, 6:7
Finalista 6. 15 stycznia 1995 Sydney Twarda   Trevor Kronemann   Todd Woodbridge
  Mark Woodforde
6:7, 4:6
Zwycięzca 9. 5 marca 1995 Scottsdale Twarda   Trevor Kronemann   Luis Lobo
  Javier Sánchez
4:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca 10. 16 kwietnia 1995 Barcelona Ceglana   Trevor Kronemann   Goran Ivanišević
  Andrea Gaudenzi
6:2, 6:4
Zwycięzca 11. 7 maja 1995 Monachium Ceglana   Trevor Kronemann   Luis Lobo
  Javier Sánchez
6:3, 6:4
Zwycięzca 12. 18 lutego 1996 San José Twarda (hala)   Trevor Kronemann   Richey Reneberg
  Jonathan Stark
6:4, 3:6, 6:3
Finalista 7. 14 lipca 1996 Gstaad Ceglana   Trevor Kronemann   Jiří Novák
  Pavel Vízner
6:4, 6:7, 6:7
Finalista 8. 22 czerwca 1997 Rosmalen Trawiasta   Trevor Kronemann   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
4:6, 5:7
Finalista 9. 13 lipca 1997 Gstaad Ceglana   Trevor Kronemann   Jewgienij Kafielnikow
  Daniel Vacek
6:4, 6:7, 3:6
Finalista 10. 1 marca 1998 Filadelfia Twarda (hala)   Richey Reneberg   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
6:7, 7:6, 2:6
Zwycięzca 13. 24 maja 1998 Sankt Pölten Ceglana   Jim Grabb   David Adams
  Wayne Black
6:4, 6:4
Finalista 11. 12 marca 2000 Scottsdale Twarda   Patrick Galbraith   Jared Palmer
  Richey Reneberg
3:6, 5:7
Zwycięzca 14. 7 stycznia 2001 Adelaide Twarda   Grant Stafford   Wayne Arthurs
  Todd Woodbridge
6:7(5), 6:4, 6:4
Finalista 12. 15 kwietnia 2001 Casablanca Ceglana   Pablo Albano   Michael Hill
  Jeff Tarango
6:7(2), 3:6
Finalista 13. 29 kwietnia 2001 Atlanta Ceglana   Rick Leach   Mahesh Bhupathi
  Leander Paes
3:6, 6:7(7)
Zwycięzca 15. 7 października 2001 Tokio Twarda   Rick Leach   Paul Hanley
  Nathan Healey
1:6, 7:6(6), 7:6(4)
Zwycięzca 16. 13 lipca 2003 Newport Trawiasta   Jordan Kerr   Julian Knowle
  Jürgen Melzer
7:6(4), 6:3

Kariera trenerska

edytuj

W latach 2005–2016 był szkoleniowcem amerykańskich bliźniaków, Boba i Mike’a Bryanów[1].

Przypisy

edytuj
  1. Brad Kaller: BRYAN BROTHERS NOT READY TO RETIRE, WANT TO 'GO OUT WITH A BANG'. tennis.com, 25 sierpnia 2016. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).

Bibliografia

edytuj