Dominik Ignacy Bekierski
Dominik Ignacy Bekierski herbu Jastrzębiec (zm. 29/30 września 1749 roku) – generał major wojsk koronnych w 1717 roku (patent w 1736 roku, jako generał major wymieniany już w 1728 roku), chorąży winnicki w 1736, starosta dolszański[1], poseł na sejmy, deputat na Trybunał Główny Koronny w 1720 roku.
Jastrzębiec | |
Data śmierci |
---|
Komendant Białej Cerkwi w latach 1737-1738, komendant fortec pogranicznych podolskich i ukrainnych, komendant Kamieńca Podolskiego w latach 1738-1749[2].
Był posłem do cesarza Piotra I. Jako deputat województwa bracławskiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[3]. Poseł na sejm nadzwyczajny pacyfikacyjny 1736 roku z województwa bracławskiego[4].
Przypisy
edytuj- ↑ dołżański
- ↑ Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717-1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura - urzędy - prawo - finanse, Zabrze 2011, s. 467-468.
- ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 62.
- ↑ Henryk Palkij, Sejmy 1736 i 1738 roku : u początków nowej sytuacji politycznej w Rzeczypospolitej, Rozprawy Wydziału Historyczno-Filozoficznego / Polska Akademia Umiejętności ; t. 93, Kraków 2000, s. 219.
Bibliografia
edytuj- Almanach szlachecki, t. I, z. 4, 1939, s. 316.