Iva Majoli

tenisistka chorwacka

Iva Majoli, zamężna Marić (ur. 12 sierpnia 1977 w Zagrzebiu) – chorwacka tenisistka, występująca na światowych kortach od 1991 do 2004 roku, mistrzyni French Open 1997 w grze pojedynczej, półfinalistka Mistrzostw WTA 1996 w grze pojedynczej, klasyfikowana w rankingu WTA na 4. miejscu w grze pojedynczej (1996) i na 24. miejscu w grze podwójnej (1995), reprezentantka Chorwacji w Pucharze Federacji, Pucharze Hopmana i na letnich igrzyskach olimpijskich (1996, 2000). Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem. Od 2012 kapitan reprezentacji Chorwacji w Pucharze Federacji.

Iva Majoli
Ilustracja
Państwo

 Chorwacja

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1977
Zagrzeb

Wzrost

175cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1991

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

8 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

4 (5 lutego 1996)

Australian Open

QF (1996)

Roland Garros

W (1997)

Wimbledon

QF (1997)

US Open

4R (1994)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

24 (21 sierpnia 1995)

Australian Open

3R (1998)

Roland Garros

3R (1997, 2002, 2003)

Wimbledon

QF (2001)

US Open

QF (1997)

Kariera tenisowa

edytuj

W ciągu kariery zawodowej (1991-2004) wygrała osiem turniejów w grze pojedynczej i jeden w deblu, legitymując się bilansem singlowym 316 wygranych – 225 przegranych meczów. W lutym 1996 osiągnęła pozycję nr 4 na liście rankingowej WTA, w sierpniu 1995 była klasyfikowana na pozycji nr 24 w grze podwójnej. Kilkakrotnie występowała w turnieju Masters, osiągając półfinał w 1996 i ćwierćfinał w 1997.

Jej największym sukcesem była wygrana French Open w 1997. Niepodziewanie pokonała w finale Szwajcarkę Martinę Hingis 6:4, 6:2, dla której była to jedyna porażka w turniejach wielkoszlemowych w sezonie. Miesiąc po sukcesie na kortach Rolanda Garrosa osiągnęła swój jedyny ćwierćfinał na Wimbledonie, w którym uległa Rosjance Annie Kurnikowej. Ćwierćfinały w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła ponadto trzykrotnie na French Open (1995, 1996, 1998) i raz na Australian Open (1996). Na US Open dotarła najwyżej do IV rundy (1/8 finału) w 1994.

W latach 1994, 1997-2000, 2002 i 2004 była członkinią reprezentacji narodowej w Pucharze Federacji. Występowała także na igrzyskach olimpijskich w 1996 i 2000. Zdobyła dwie prestiżowe nagrody przyznawane przez stowarzyszenie tenisistek zawodowych WTA – dla najlepszej młodej zawodniczki sezonu w 1993 oraz za udany powrót do czołówki światowej w 2000.

Krótko po sukcesie wielkoszlemowym przestała osiągać dobre rezultaty. Z powodu kontuzji w 1998 wypadła po raz pierwszy od czterech lat z czołowej dwudziestki rankingu światowego, a rok później nawet z pierwszej setki. Podjęła próbę powrotu do czołówki światowej i rok 2000 zakończyła na miejscu 73, 2001 na miejscu 42, a 2002 na miejscu 32. Wkrótce jednak ponownie utraciła miejsce w czołowej setce i w listopadzie 2004 zakończyła karierę zawodniczą.

9 września 2006 roku została żoną biznesmena Stipe Maricia. 31 października 2006 urodziła swoją pierwszą córkę, Mię.

W 2007 roku wystąpiła w chorwackiej edycji Tańca z gwiazdami, w którym zajęła 6. miejsce. Partnerował jej Marko Herceg.

Pod koniec 2015 roku zdecydowała się powrócić do zawodowego tenisa. Wraz z Anastasiją Buchanko otrzymały dziką kartę do zawodów deblowych podczas turnieju w Moskwie[1].

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 13 lutego 1994 Osaka Dywanowa (hala)   Manuela Maleewa 1:6, 6:4, 5:7
Finalistka 2. 24 kwietnia 1994 Barcelona Ceglana   Arantxa Sánchez Vicario 0:6, 2:6
Finalistka 3. 30 października 1994 Essen Dywanowa (hala)   Jana Novotná 2:6, 4:6
Finalistka 4. 26 lutego 1995 Barcelona Ceglana   Arantxa Sánchez Vicario 7:5, 0:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 8 października 1995 Zurych Dywanowa (hala)   Mary Pierce 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 2. 15 października 1995 Filderstadt Twarda (hala)   Gabriela Sabatini 6:4, 7:6
Zwyciężczyni 3. 4 lutego 1996 Tokio Dywanowa (hala)   Arantxa Sánchez Vicario 6:4, 6:1
Finalistka 5. 18 lutego 1996 Paryż Dywanowa (hala)   Julie Halard-Decugis 5:7, 6:7
Zwyciężczyni 4. 25 lutego 1996 Essen Dywanowa (hala)   Jana Novotná 7:5, 1:6, 7:6
Finalistka 6. 6 października 1996 Lipsk Dywanowa (hala)   Anke Huber 7:5, 3:6, 1:6
Zwyciężczyni 5. 23 lutego 1997 Hanower Dywanowa (hala)   Jana Novotná 4:6, 7:6, 6:4
Zwyciężczyni 6. 4 maja 1997 Hamburg Ceglana   Ruxandra Dragomir 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 7. 8 czerwca 1997 Paryż Ceglana   Martina Hingis 6:4, 6:2
Finalistka 7. 12 listopada 2000 Kuala Lumpur Twarda   Henrieta Nagyová 4:6, 2:6
Finalistka 8. 23 września 2001 Quebec Dywanowa (hala)   Meghann Shaughnessy 1:6, 3:6
Zwyciężczyni 8. 21 kwietnia 2002 Charleston Ceglana   Patty Schnyder 7:6(5), 6:4
Finalistka 9. 5 maja 2002 Bol Ceglana   Åsa Svensson 3:6, 6:4, 1:6

Gra podwójna

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 30 kwietnia 1995 Linz Dywanowa (hala)   Petra Schwarz   Meredith McGrath
  Nathalie Tauziat
1:6, 2:6
Finalistka 2. 26 lutego 1995 Barcelona Ceglana   Mariaan de Swardt   Łarysa Sawczenko
  Arantxa Sánchez Vicario
5:7, 6:4, 5:7
Finalistka 3. 20 sierpnia 1995 Toronto Twarda   Martina Hingis   Gabriela Sabatini
  Brenda Schultz-McCarthy
6:4, 0:6, 3:6
Finalistka 4. 4 maja 1997 Hamburg Ceglana   Ruxandra Dragomir   Anke Huber
  Mary Pierce
6:2, 6:7, 2:6
Zwyciężczyni 1. 11 lutego 2001 Paryż Dywanowa (hala)   Virginie Razzano   Kimberly Po-Messerli
  Nathalie Tauziat
6:3, 7:5

Przypisy

edytuj
  1. Bartosz Gębicz: Majoli znów na korcie. Chorwacka mistrzyni Garrosa z 1997 roku zagra w deblu w Moskwie. przegladsportowy.pl, 2015-10-19. [dostęp 2015-10-20]. (pol.).

Bibliografia

edytuj