Królestwo Obojga Sycylii

Włoskie państwo istniejące w latach 1816-1860/61

Królestwo Obojga Sycylii – państwo istniejące w latach 1816–1860 na terenie Sycylii i południowej części Półwyspu Apenińskiego.

Królestwo Obojga Sycylii
Regno delle Due Sicilie
1816–1861
Herb Flaga
Herb Flaga
Hymn: "Inno al Re"
(Hymn dla Króla)

Ustrój polityczny

monarchia

Stolica

Neapol

Data powstania

12 grudnia 1816

Data likwidacji

12 lutego 1861

Władca

Franciszek II

Powierzchnia

111 900 km²

Populacja (1860)
• liczba ludności


8 703 000

• gęstość

77,8 os./km²

Język urzędowy

sycylijski, neapolitański

Mapa opisywanego kraju
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „Królestwo Obojga Sycylii”
40°50′00,0000″N 14°15′00,0000″E/40,833333 14,250000

Państwo powstało z przekształcenia się Królestwa Neapolu po kongresie wiedeńskim. Koronę sycylijską otrzymał ród Burbonów, z którego później oddzieliła się cała gałąź – Burbonowie Sycylijscy. Niecodzienna nazwa państwa ma swój rodowód z XIII wieku – gdy w wyniku tzw. nieszporów sycylijskich doszło do podziału Królestwa Sycylii na część wyspiarską i kontynentalną ze stolicą w Neapolu – zaś władcy obu państw utrzymali i używali tytułu Królów Sycylii.

Kres państwa nadszedł w 1861 roku, kiedy Giuseppe Garibaldi zajął cały obszar królestwa i włączył je do zjednoczonych Włoch.

Królowie Obojga Sycylii

edytuj
Osobny artykuł: Władcy Neapolu i Sycylii.

Gospodarka

edytuj

Najlepiej rozwiniętą gałęzią gospodarki był przemysł. Jednym z najważniejszych kompleksów przemysłowych w królestwie była stocznia Castellammare di Stabia, która zatrudniała 1800 pracowników. Fabryka w Pietrarsie, w której wyrabiano m.in. lokomotywy, trakcję kolejową i armaty, była największym zakładem przemysłowym na Półwyspie Apenińskim. W skład kompleksu wchodziła także szkoła dla maszynistów i inżynierów marynarki wojennej, dzięki czemu królestwo mogło obejść się bez angielskiego personelu w branży kolejarskiej powszechnego w innych regionach włoskich. Dużym sukcesem inżynierii królestwa okazało się zbudowanie i zwodowanie pierwszego na świecie okrętu parowego z napędem śrubowym „Giglio delle Onde”. Podjął służbę 17 maja 1847 r., łącząc stolicę Neapolu z portami Kalabrii, Mesyny, Gallipoli i Tarentu.

W Kalabrii największą fabryką była odlewnia żeliwa Fonderia Ferdinandea. Żelazo w niej produkowane pozwalało m.in. na samodzielną produkcję broni w pobliskiej fabryce Mongiana zatrudniającej ponad 1600 pracowników. Na Sycylii (niedaleko Katanii i Agrigento) wydobywano siarkę w celu wytworzenia prochu. Sycylijskie kopalnie były w stanie zaspokoić większość światowego zapotrzebowania na siarkę. Produkcja jedwabnych tkanin koncentrowała się w San Leucio (niedaleko Caserty). W regionie Basilicata było także kilka zakładów w Potenza i San Chirico Raparo, w których przetwarzano bawełnę, wełnę i jedwab. Przetwarzanie żywności było szeroko rozpowszechnione, szczególnie w pobliżu Neapolu (Torre Annunziata i Gragnano).

Łączna wartość kapitałów znajdujących się w obiegu wynosiła przed najazdem Garibaldiego 443,3 mln lirów w różnych walutach, głównie (424 mln lirów) srebrnych. Odpowiadało to niemal dwóm trzecim całego kapitału Półwyspu Apenińskiego[1].

Podział terytorialny kraju

edytuj
 
Prowincje Królestwa Obojga Sycylii
 
Prowincja Stolica
1   Abruzzo Ultra L’Aquila
2   Abruzzo Citra Chieti
3   Terra di Lavoro Neapol
4   Contado di Molise Campobasso
5   Principato Ultra Benevento
6   Principato Citra Salerno
7   Capitanata Foggia
8   Basilicata Potenza
9   Terra di Bari Bari
10   Terra di Otranto Lecce
11   Calabria Citra Cosenza
12   Calabria Ultra Catanzaro
13 Sycylia Palermo

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Kingdom of the Two Sicilies [online], Reggia di Caserta Unofficial [dostęp 2020-01-10] (ang.).