Zbigniew Zamachowski

polski aktor filmowy i teatralny

Zbigniew Zamachowski (ur. 17 lipca 1961 w Brzezinach) – polski aktor filmowy, teatralny i dubbingowy, lektor, piosenkarz, kompozytor muzyki do etiud filmowych oraz autor muzyki i tekstów piosenek.

Zbigniew Zamachowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1961
Brzeziny

Zawód

aktor, kompozytor, lektor

Współmałżonek

1. Anna Komornicka (rozwód)
2. Aleksandra Justa (rozwód, 2012)
3. Monika Richardson (2014–2023)

Lata aktywności

od 1981

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Życiorys

edytuj

Urodził się w Brzezinach. Jest absolwentem technikum i szkoły muzycznej. W dzieciństwie kilkukrotnie zwyciężał w konkursie wokalnym „Tomaszowska Wiosna” w Tomaszowie Mazowieckim[1].

W filmie debiutował w 1981 rolą w Wielkiej majówce Krzysztofa Rogulskiego. W teatrze debiutował w grudniu 1983. Dwa lata później otrzymał nagrodę za rolę Pianisty w przedstawieniu „Syn marnotrawny” (Łódź – III Ogólnopolski Przegląd Spektakli Dyplomowych). Również w 1985 ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWSFTiT w Łodzi.

Jest laureatem Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego I stopnia za „osiągnięcia aktorskie w teatrze i filmie” oraz Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza za sezon 1992/1993 – przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” – za rolę Wojnickiego w „Wujaszku Wani” Antona Czechowa w Teatrze Studio w Warszawie i tytułową w „Płatonowie” Antona Czechowa w Teatrze Telewizji. Ponadto zdobył liczne nagrody krajowe (m.in. Wiktory '93 '96 i '97, Złota Kaczka '93 oraz dyplom mistrzowski – Nagroda im. prof. Aleksandra Bardiniego na XVIII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu). Dwukrotnie otrzymał nagrodę za pierwszoplanową rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

 
Gwiazda Zbigniewa Zamachowskiego w Alei Gwiazd w Łodzi

W latach 1985–1997 występował w Teatrze Studio w Warszawie, od 1997 jest aktorem Teatru Narodowego. Występował gościnnie również na deskach Teatru Scena Prezentacje w Warszawie.

Jest wykładowcą piosenki aktorskiej w warszawskiej Akademii Teatralnej. Od kwietnia 2008 jest Członkiem Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej.

W 2012 był jurorem w drugiej edycji programu rozrywkowego TVP2 Bitwa na głosy. Od kwietnia do października 2013 współprowadził piątkowe wydania porannego programu TVP2 Pytanie na śniadanie.

W 2020 zaczął prowadzić audycję radiową pt. Zamach na dziesiątą muzę w Radiu Nowy Świat, w którym jest także członkiem redakcji muzycznej[2].

Życie prywatne

edytuj

Trzykrotnie żonaty. Pierwszą żoną aktora była Anna Komornicka, a drugą – Aleksandra Justa, z którą ma czwórkę dzieci: Marię (ur. 1994), Antoniego (ur. 1997), Tadeusza (ur. 1999) i Bronisławę (ur. 2001). 3 maja 2014 ożenił się z Moniką Richardson. W marcu 2021 rozstał się z dziennikarką[3]. Od 2021 związany z aktorką Gabrielą Muskałą[4].

W wolnym czasie grywa w piłkę nożną, tenisa lub golfa.

Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[5].

Jest honorowym obywatelem miasta Brzeziny. Ma swoją gwiazdę przed Szkołą Podstawową nr 2 w Brzezinach.

Filmografia

edytuj

Jako aktor

edytuj

Jako kompozytor

edytuj
  • 1987: Ludożerca

Polski dubbing

edytuj

Dyskografia

edytuj

Skomponowane piosenki

edytuj

Odznaczenia

edytuj
 
Odcisk dłoni w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach

Nagrody

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Cezary Pazura: Byłbym zapomniał... Helion, 2018, s. 67–68. ISBN 978-83-283-3001-6.
  2. Zbigniew Zamachowski [online], Radio Nowy Świat [dostęp 2020-07-30] (pol.).
  3. Monika Zamachowska przerywa milczenie! Ujawniła prawdę o rozwodzie i zdradzie męża. viva.pl. [dostęp 2021-05-06].
  4. Są razem od dwóch lat. To dzięki Zbigniewowi Zamachowskiemu zmieniła swoje życie. viva.pl. [dostęp 2023-12-08].
  5. Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego [online], onet.pl, 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-20].
  6. M.P. z 2016 r. poz. 27 – pkt 7.
  7. Wręczenie medali „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. mkidn.gov.pl, 2015-10-05. [dostęp 2016-02-20].
  8. M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1019 – pkt 7.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj