Święta (dopływ jeziora Dąbie)

dopływ jeziora Dąbie

Święta (do 1945 niem. Swante t. Swante-Kanal, od 1945 Kanał Swantowita[1]) – rzeka[2] w północno-zachodniej Polsce, w Szczecinie. Jeden z większych cieków Międzyodrza. Łączy Odrę Zachodnią z jeziorem Dąbie.

Święta
Ilustracja
Święta, po prawej łęgi wierzbowe na wyspie Dębina
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Szczecin

Rzeka
Źródło
Miejsce Szczecin
Współrzędne

53°27′32″N 14°36′01″E/53,458889 14,600278

Ujście
Recypient jez. Dąbie
Miejsce

Szczecin

Współrzędne

53°28′20″N 14°38′07″E/53,472222 14,635278

Mapa
Mapa rzeki
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Oddziela się od Odry Zachodniej na wysokości osiedla Golęcino poniżej wyspy Gryfia i płynie w kierunku północno-wschodnim pomiędzy wyspami Dębiną na północy a Radolinem i Czarnołęką (Dębinką) na południu. Po drodze przyjmuje niewielkie ramię odpływowe z jeziora Dąbie – Wydrnik łączący się ze Świętą trzema ramionami Żabim Rowem, Piwnym Rowem i ostatecznie jako Wydrnik. Pomiędzy głównym nurtem Wydrnika a Świętą leżą dwie małe wyspy (od zachodu): Żabia Kępa i Kiełpińska Kępa. Święta uchodzi do jeziora Dąbie w jego zachodniej części trzema odnogami, jako (od północy): Goleniowski Nurt, Święcisko i Lubczyński Nurt, tworząc u ujścia niewielką wysepkę – Święty Ostrów pomiędzy Goleniowskim Nurtem a Święciskiem.

Nazwę Święta wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Swante[3].

Święta jest śródlądową drogą wodną[4]. Nie ma określonej w przepisach klasy żeglugowej (we właściwym rozporządzeniu ją pominięto). Na odcinku 60 m od jej wypływu z Odry ma status morskich wód wewnętrznych (w rozporządzeniu ów wypływ błędnie nazwano ujściem)[5].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. "Spis nazw, ulic, placów, rzek, wysp i kanałów miasta portowego Szczecina", Księgarnia Nakładowa J. Kijowskiego w Szczecinie, 1945
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 293, ISBN 83-239-9607-5.
  3. M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 5
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 2019 r. w sprawie śródlądowych dróg wodnych, „Dziennik Ustaw”, 28 czerwca 2019. Dz.U. z 2019 r. poz. 1208
  5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie granic między śródlądowymi wodami powierzchniowymi a morskimi wodami wewnętrznymi i wodami morza terytorialnego. Dz.U. z 2018 r. poz. 1138