Collegium Invisibile: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Funkcja sugerowania linków: dodane 3 linki. |
||
(Nie pokazano 37 wersji utworzonych przez 25 użytkowników) | |||
Linia 1:
{{Stowarzyszenie infobox
[[Plik:Collegium Nobilium 11.jpg|thumb|300px|Prowadzone przez [[pijarzy|pijarów]] XVIII-wieczne [[Collegium Nobilium w Warszawie|Collegium Nobilium]], do którego idei nawiązuje Collegium Invisibile, miało za zadanie wykształcenie nowego, inteligenckiego pokolenia Polaków<ref name="kola">{{cytuj stronę | url = http://www.pedagogika.umk.pl/zjazd-pedagogiczny/dokumenty/referaty/kola.pdf | tytuł = Rola kształcenia elitarnego w procesie demokratyzacji i pluralizacji społeczeństwa polskiego po 1989 roku | autor = Anna Maria Kola | rok = 2010 | wydawca = Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu | strony = 18-20 | format = pdf | data dostępu = 2011-04-25|archiwum=http://web.archive.org/web/20120323055319/http://www.pedagogika.umk.pl/zjazd-pedagogiczny/dokumenty/referaty/kola.pdf|zarchiwizowano=2012-03-23}}</ref>]]▼
|nazwa = Collegium Invisibile
|nazwa oryginalna = Stowarzyszenie Naukowe<br />Collegium Invisibile
|grafika = Collegium Nobilium 11.jpg
|opis grafiki = [[Collegium Nobilium pijarów w Warszawie|Collegium Nobilium]], do którego idei nawiązuje Collegium Invisibile
|motto =
|państwo = Polska
|wariant flagi=|siedziba = [[Warszawa]]
|data założenia = [[1995]] rok
|zakończenie działalności =
|rodzaj stowarzyszenia =
|status =
|profil działalności = stowarzyszenie naukowe
|zasięg =
|stanowisko zarządzającego = Przewodniczący
|zarządzający = Aleksander Musiał<br />(od 2020 roku)
|członkowie =
|numer rejestru =
|data rejestracji =
|powiązania = [[Uniwersytet Warszawski]]
|współrzędne =
|kod mapy=|wariant mapy=|opis miejsca=|commons =
|www = http://www.ci.edu.pl
}}
▲
== Historia Collegium ==
Collegium Invisibile ufundowane zostało z inicjatywy prof. [[Wojciech Gasparski|Wojciecha Gasparskiego]], jako element sieci niewidzialnych uniwersytetów powstających w latach 90. XX wieku w Europie. Postulat kształcenia elitarnego stanowił odpowiedź na rosnącą masowość w szkolnictwie wyższym, a nowo wykształcona elita intelektualna miała budować sfery zaniedbane w Polsce przez lata komunizmu<ref name="kola" />. Założenie Collegium możliwe było dzięki wsparciu [[Open Society Institute]] [[George Soros|George'a Sorosa]], który już w 1992 roku przyczynił się do powstania podobnego „Niewidzialnego Uniwersytetu” na Węgrzech – pod nazwą [[Lathatatlan Kollegium]].▼
▲Collegium Invisibile ufundowane zostało z inicjatywy prof. [[Wojciech Gasparski|Wojciecha Gasparskiego]], jako element sieci niewidzialnych uniwersytetów powstających w latach 90. XX wieku w Europie. Postulat kształcenia elitarnego stanowił odpowiedź na rosnącą masowość w szkolnictwie wyższym, a nowo wykształcona elita intelektualna miała budować sfery zaniedbane w Polsce przez lata komunizmu<ref name="kola" />. Założenie Collegium możliwe było dzięki wsparciu [[Open Society
Początkowym ogniwem w tworzeniu polskiego Collegium była Fundacja „Wiedza i Działanie” im. Tadeusza Kotarbińskiego i Ludwiga von Misesa. Założyciele tej fundacji – [[Prakseologia|prakseolodzy]] [[Wojciech Gasparski]], Anna Lewicka-Strzałecka i Danuta Miller – w 1995 roku powołali do życia organizację Collegium Invisibile<ref>{{cytuj stronę| url =http://gu.us.edu.pl/index.php?op=artykul&rok=1995&miesiac=10&id=20&type=no | tytuł =Collegium Invisibile – co to takiego? | data dostępu = 17 listopada 2008| autor =Zofia Ratajczak | język =pl}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url =http://web.archive.org/web/20080415150812/http://www.studencka.pl/artykuly.php?AID=1265 | tytuł =Elitarne niewidzialne | data dostępu = 16 kwietnia 2010| autor =Mariusz Drozdowski | język =pl}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url =http://www3.uj.edu.pl/alma/05/47.html | tytuł =Collegium Invisibile | data dostępu = 17 listopada 2008| autor =Ewa Kołodziejczyk | język =pl}}</ref>. W 1999 roku organizacja uniezależniła się od fundacji – z inicjatywy beneficjentów programu powstało samodzielne stowarzyszenie Collegium Invisibile. Jego pierwszemu Zarządowi przewodniczył [[Dariusz Jemielniak]], przewodnictwo w Radzie Naukowej objął natomiast prof. [[Piotr Węgleński]], rektor [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]; od tej pory te dwie funkcje ''ex officio'' są ze sobą związane<ref name="historia">{{cytuj stronę| url =http://www.ci.edu.pl/index.php?id=historia&kat=Stowarzyszenie | tytuł =Historia | data dostępu = 24 kwietnia 2011| wydawca =ci.edu.pl}}</ref>.▼
▲Początkowym ogniwem w tworzeniu polskiego Collegium była Fundacja „Wiedza i Działanie” im. [[Tadeusz Kotarbiński|Tadeusza Kotarbińskiego]] i [[Ludwig von Mises|Ludwiga von Misesa]]. Założyciele tej fundacji – [[Prakseologia|prakseolodzy]] [[Wojciech Gasparski]], Anna Lewicka-Strzałecka i Danuta Miller – w 1995 roku powołali do życia organizację Collegium Invisibile<ref>{{cytuj stronę| url =http://gu.us.edu.pl/index.php?op=artykul&rok=1995&miesiac=10&id=20&type=no | tytuł =Collegium Invisibile – co to takiego? | data dostępu = 2008-11-17
W kolejnych latach zapoczątkowywane były nowe projekty: w 1999 r. – Szkoły Letnie, w 2002 roku rozpoczęto gromadzenie zbiorów biblioteki, a w 2004 roku wystartował program Pierwszy Tutor. W dziesiątą rocznicę swojego istnienia stowarzyszenie przygotowało w Warszawie jubileuszową konferencję międzynarodową ''Tocqueville: On Democracy in Europe'', w której uczestniczyli najwybitniejsi naukowcy z całego świata, m.in. prof. [[Irena Grudzińska-Gross]], prof. [[Raymond Boudon]] i prof. [[Michael Hereth]]. W roku 2008 po raz pierwszy odbyła się Wioska Olimpijska – obóz letni dla laureatów [[Olimpiady
W 2010 r. członkowie Collegium brali udział w debacie o kształcie reformy szkolnictwa wyższego i stypendiów dla doktorantów, publikując artykuły m.in. w ''[[Gazeta Wyborcza|Gazecie Wyborczej]]'' i ''[[Newsweek]]u''<ref>
== Działalność ==
[[Plik:Templeofrosycross.png|
System nauczania stosowany w Collegium jest podstawowym elementem edukacji liberalnej: oprócz realizacji projektów naukowych polega bowiem na indywidualnych zajęciach z wybranej dyscypliny pod okiem profesora wybranego przez studenta<ref name="kola" />. Wśród tutorów znajdują się znaczące postaci w polskim życiu społecznym i naukowym – profesorowie akademiccy, byli ministrowie, prezesi [[Narodowy Bank Polski|Narodowego Banku Polskiego]], sędziowie [[Trybunał Konstytucyjny (Polska)|Trybunału Konstytucyjnego]] czy parlamentarzyści.
Rokrocznie Collegium Invisibile przyjmuje kilkunastu najlepszych kandydatów wyłonionych podczas dwuetapowej procedury rekrutacyjnej. Warunkiem członkostwa w Collegium jest ukończenie I roku studiów na dowolnej uczelni akademickiej, przedstawienie pracy pisemnej o charakterze naukowym, wypełnienie aplikacji oraz pomyślne przejście rozmowy kwalifikacyjnej<ref name="gazeta">{{cytuj stronę |url=http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,3210910.html |tytuł=Collegium Invisibile czeka na studentów |data=2006-03-14 |
== Studia ==
Linia 25 ⟶ 47:
Oprócz indywidualnego tutorialu studentów Collegium Invisibile realizuje również wiele innych programów.
; Szkoły Letnie
Organizowane od ponad 10 lat warsztaty wprowadzające w zasady samodzielnej pracy badawczej dla maturzystów z [[Krajowy Fundusz na rzecz Dzieci|Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci]], prowadzone przez studentów Collegium. Dzięki nim podopieczni Funduszu stawiają pierwsze kroki w życiu studencko-naukowym, studenci Collegium mogą zaś zdobywać pierwsze doświadczenia dydaktyczne i rozwijać umiejętności pedagogiczne.
; Biblioteka
Celem prowadzenia przez Collegium własnej biblioteki jest gromadzenie obcojęzycznych pozycji, które nie są dostępne w bibliotekach uniwersyteckich na terenie Polski. Z jej zbiorów mogą korzystać na miejscu także osoby nie należące do Stowarzyszenia. Księgozbiory znajdują się przy [[Ulica Krakowskie Przedmieście w Warszawie|Krakowskim Przedmieściu]] 3.
Linia 33 ⟶ 55:
Członkowie Collegium mogą realizować pod egidą Collegium projekty badawcze wspólnie z osobami nienależącymi do Stowarzyszenia. Dzięki temu studenci, absolwenci i tutorzy Collegium mogą nie tylko prowadzić indywidualne badania i prezentować je na wspólnych spotkaniach, ale mają również możliwość skorzystania z pomocy Stowarzyszenia w przeprowadzaniu większych projektów naukowych, wymagających zdobycia zewnętrznych źródeł finansowania.
; Wioska Olimpijska
Jest to najnowszy z programów Collegium – pierwsza edycja miała miejsce we wrześniu 2008 r. Wioska Olimpijska to obóz edukacyjny zorganizowany dla laureatów wybranych [[Olimpiady
Wioski Olimpijskie objęte są patronatem rektorów Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego.
; Projekt Fleck
W ramach tego projektu Collegium wspiera studentów ze Lwowa, wysyłając im książki naukowe, do których dostęp na [[Ukraina|Ukrainie]] jest ograniczony.
== Władze Collegium Invisibile ==
Linia 54 ⟶ 76:
# Agnieszka Dulęba (2012–2013)
# Żaneta Matuszek (2013–2014)
# Sebastian Siembora (
# Magdalena Góralska (
# Marta Marciniak (2016-2017)
# Aleksander Palikot (2017-2018)
# Krzysztof Grzegorczyk (2018-2019)
# Maria Różańska (2019-2020)
# Aleksander Musiał (od 2020).
{{col-break}}
; Rada Naukowa
* dr hab. [[Marcin Pałys]], prof. UW – przewodniczący Rady
* dr hab. [[Anna Jedynak]], prof. UW – sekretarz Rady
* prof. dr hab. [[Anna Brożek (filozof)|Anna Brożek]], UW▼
▲* dr hab. [[Anna Brożek]], UW
Radzie Naukowej przewodniczy rektor [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]].
{{col-end}}
Linia 82 ⟶ 104:
* prof. dr hab. [[Jacek Juliusz Jadacki]] (od 18 listopada 2006)
* prof. [[Zbigniew Pełczyński]] [[Order Imperium Brytyjskiego|OBE]] (od 18 października 2008)
* prof. dr hab. [[Katarzyna Chałasińska-Macukow]] (od 2012)<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.ci.edu.pl/index.php?id=honorowi&kat=Czlonkowie |tytuł=Członkowie honorowi |data= |
== Uczelnie macierzyste ==
Linia 90 ⟶ 112:
Uczelniami macierzystymi członków Collegium były dotąd m.in.
* [[Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie|Akademia Górniczo-Hutnicza]],
* [[Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie|Akademia Leona Koźmińskiego]],
* [[Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu]],
* [[Akademia Muzyczna w Krakowie]],
* [[
* [[SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny|Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej]],
* [[Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie]],
Linia 114 ⟶ 136:
* uczelnie we Francji ([[Université Paris Sorbonne]]),
* Holandii ([[Uniwersytet im. Radbouda w Nijmegen]]),
* Niemczech ([[Uniwersytet w Ratyzbonie|Universität Regensburg]], [[Wolny Uniwersytet
* Wielkiej Brytanii ([[University College London]], [[University of Cambridge]], [[Uniwersytet Oksfordzki]], University of Kent, [[Courtauld Institute of Art]]<ref>[http://ci.edu.pl/index.php/pl/component/comprofiler/?user=121|tytuł= Collegium Invisibile]</ref>),
* Danii ([[Uniwersytet Kopenhaski]]),
* Austrii ([[Uniwersytet Wiedeński]]),
* Włoszech ([[Uniwersytet Rzymski „La Sapienza”|Sapienza
* Norwegii ([[Uniwersytet w Oslo]]<ref>
* USA ([[George Washington University]], [[University of Minessota]]<ref>
* Turcji<ref>{{cytuj stronę |url=http://ci.edu.pl/pliki/sprawozdanie2009.pdf |tytuł=Sprawozdanie 2009 |data=2009 |
{{col-end}}
== Opinie i status w środowisku akademickim ==
Collegium ma od początku swojego powstania status organizacji elitarnej. „Możliwość kształcenia w Collegium Invisibile dana jest wybrańcom, ale też i takie założenie przyświecało jego twórcom”, „Tu tworzy się elitarna wspólnota ludzi mądrych, pielęgnujących swoje pasje”<ref name="spr">{{cytuj stronę
W opracowaniach dotyczących Collegium jako jednostki kształcenia elitarnego omawiany jest także tryb przechodzenia selekcji podczas starania się o przyjęcie do stowarzyszenia: selekcję tę, wraz z przedstawicielem Rady Naukowej oraz zaproszonym ekspertem, przeprowadzają bowiem także sami studenci<ref name="kola" />.
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
== Linki zewnętrzne ==
* {{cytuj stronę |url =http://www.ci.edu.pl | tytuł =Oficjalna strona Collegium Invisibile | język =pl}}
* {{cytuj stronę |url =http://ci.edu.pl/pliki/sprawozdanie2008.pdf |tytuł =Folder informacyjny ze sprawozdaniem za rok 2008 |język =pl |
* {{cytuj stronę |url =http://ci.edu.pl/pliki/sprawozdanie2007.pdf |tytuł =Folder informacyjny ze sprawozdaniem za rok 2007 |język =pl |
[[Kategoria:Collegium Invisibile|!]]
|
Aktualna wersja na dzień 18:21, 24 sty 2024
Collegium Nobilium, do którego idei nawiązuje Collegium Invisibile | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data założenia |
1995 rok |
Profil działalności |
stowarzyszenie naukowe |
Przewodniczący |
Aleksander Musiał |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Collegium Invisibile – organizacja naukowa założona w 1995 roku, skupiająca wyróżniających się polskich studentów oraz naukowców, którzy współpracują ze sobą na zasadzie mistrz–uczeń, dzięki zastosowaniu metod pracy renomowanych angielskich uniwersytetów w Oksfordzie i Cambridge[1].
Historia Collegium
[edytuj | edytuj kod]Collegium Invisibile ufundowane zostało z inicjatywy prof. Wojciecha Gasparskiego, jako element sieci niewidzialnych uniwersytetów powstających w latach 90. XX wieku w Europie. Postulat kształcenia elitarnego stanowił odpowiedź na rosnącą masowość w szkolnictwie wyższym, a nowo wykształcona elita intelektualna miała budować sfery zaniedbane w Polsce przez lata komunizmu[1]. Założenie Collegium możliwe było dzięki wsparciu Open Society Institute, który już w 1992 roku przyczynił się do powstania podobnego „Niewidzialnego Uniwersytetu” na Węgrzech – pod nazwą Lathatatlan Kollegium.
Początkowym ogniwem w tworzeniu polskiego Collegium była Fundacja „Wiedza i Działanie” im. Tadeusza Kotarbińskiego i Ludwiga von Misesa. Założyciele tej fundacji – prakseolodzy Wojciech Gasparski, Anna Lewicka-Strzałecka i Danuta Miller – w 1995 roku powołali do życia organizację Collegium Invisibile[2][3][4]. W 1999 roku organizacja uniezależniła się od fundacji – z inicjatywy beneficjentów programu powstało samodzielne stowarzyszenie Collegium Invisibile. Jego pierwszemu Zarządowi przewodniczył Dariusz Jemielniak, przewodnictwo w Radzie Naukowej objął natomiast prof. Piotr Węgleński, rektor Uniwersytetu Warszawskiego; od tej pory te dwie funkcje ex officio są ze sobą związane[5].
W kolejnych latach zapoczątkowywane były nowe projekty: w 1999 r. – Szkoły Letnie, w 2002 roku rozpoczęto gromadzenie zbiorów biblioteki, a w 2004 roku wystartował program Pierwszy Tutor. W dziesiątą rocznicę swojego istnienia stowarzyszenie przygotowało w Warszawie jubileuszową konferencję międzynarodową Tocqueville: On Democracy in Europe, w której uczestniczyli najwybitniejsi naukowcy z całego świata, m.in. prof. Irena Grudzińska-Gross, prof. Raymond Boudon i prof. Michael Hereth. W roku 2008 po raz pierwszy odbyła się Wioska Olimpijska – obóz letni dla laureatów olimpiad przedmiotowych. Został również uruchomiony Projekt Fleck – program pomocy dla studentów z Ukrainy[5].
W 2010 r. członkowie Collegium brali udział w debacie o kształcie reformy szkolnictwa wyższego i stypendiów dla doktorantów, publikując artykuły m.in. w Gazecie Wyborczej i Newsweeku[6] oraz przedstawiając stanowisko w Sejmie[7]. W tym roku odbył się także cykl seminariów organizowanych w Krakowie wspólnie z wydawnictwem „Znak” pod nazwą Colloquia Invisibilia[8].
Działalność
[edytuj | edytuj kod]System nauczania stosowany w Collegium jest podstawowym elementem edukacji liberalnej: oprócz realizacji projektów naukowych polega bowiem na indywidualnych zajęciach z wybranej dyscypliny pod okiem profesora wybranego przez studenta[1]. Wśród tutorów znajdują się znaczące postaci w polskim życiu społecznym i naukowym – profesorowie akademiccy, byli ministrowie, prezesi Narodowego Banku Polskiego, sędziowie Trybunału Konstytucyjnego czy parlamentarzyści.
Rokrocznie Collegium Invisibile przyjmuje kilkunastu najlepszych kandydatów wyłonionych podczas dwuetapowej procedury rekrutacyjnej. Warunkiem członkostwa w Collegium jest ukończenie I roku studiów na dowolnej uczelni akademickiej, przedstawienie pracy pisemnej o charakterze naukowym, wypełnienie aplikacji oraz pomyślne przejście rozmowy kwalifikacyjnej[9].
Studia
[edytuj | edytuj kod]Studia w Collegium polegają na regularnej współpracy studenta z wybranym przez niego tutorem. Może nim być pracownik naukowy uczelni zarówno polskiej, jak i zagranicznej. Kształt współpracy zależy wyłącznie od decyzji obu zainteresowanych stron. Taka forma współpracy „mistrza” i „ucznia” umożliwia studentowi zdobywanie wiedzy i umiejętności w dziedzinach dotychczas przez niego nieznanych, prowadzi do podjęcia wspólnych badań naukowych. Owocem tutorialu jest coroczna praca zaliczeniowa, przedstawiana Radzie Naukowej i Zarządowi Stowarzyszenia, która ma formę eseju, zbioru esejów, opracowania naukowego czy sprawozdania z badań.
Programy
[edytuj | edytuj kod]Oprócz indywidualnego tutorialu studentów Collegium Invisibile realizuje również wiele innych programów.
- Szkoły Letnie
Organizowane od ponad 10 lat warsztaty wprowadzające w zasady samodzielnej pracy badawczej dla maturzystów z Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, prowadzone przez studentów Collegium. Dzięki nim podopieczni Funduszu stawiają pierwsze kroki w życiu studencko-naukowym, studenci Collegium mogą zaś zdobywać pierwsze doświadczenia dydaktyczne i rozwijać umiejętności pedagogiczne.
- Biblioteka
Celem prowadzenia przez Collegium własnej biblioteki jest gromadzenie obcojęzycznych pozycji, które nie są dostępne w bibliotekach uniwersyteckich na terenie Polski. Z jej zbiorów mogą korzystać na miejscu także osoby nie należące do Stowarzyszenia. Księgozbiory znajdują się przy Krakowskim Przedmieściu 3.
- Pierwszy Tutor
Program ten adresowany jest do wybitnie zdolnych uczniów szkół średnich. Odpowiada na stale rosnącą potrzebę indywidualnej opieki nad młodzieżą uzdolnioną. Celem projektu jest stworzenie młodym ludziom możliwości regularnej i systematycznej pracy pod okiem studentów Collegium, możliwości dojrzałego pogłębiania wiedzy i rozwijania umiejętności badawczych.
- Projekty Badawcze
Członkowie Collegium mogą realizować pod egidą Collegium projekty badawcze wspólnie z osobami nienależącymi do Stowarzyszenia. Dzięki temu studenci, absolwenci i tutorzy Collegium mogą nie tylko prowadzić indywidualne badania i prezentować je na wspólnych spotkaniach, ale mają również możliwość skorzystania z pomocy Stowarzyszenia w przeprowadzaniu większych projektów naukowych, wymagających zdobycia zewnętrznych źródeł finansowania.
- Wioska Olimpijska
Jest to najnowszy z programów Collegium – pierwsza edycja miała miejsce we wrześniu 2008 r. Wioska Olimpijska to obóz edukacyjny zorganizowany dla laureatów wybranych olimpiad przedmiotowych we współpracy z Krajowym Funduszem na rzecz Dzieci. Na program obozu składa się m.in. udział licealistów w autorskich zajęciach prowadzonych przez studentów Collegium i warsztatach przygotowanych przez uznanych profesorów i młodych naukowców współpracujących ze Stowarzyszeniem oraz praca licealistów nad przygotowaniem i wygłaszaniem referatów. Wioski Olimpijskie objęte są patronatem rektorów Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego.
- Projekt Fleck
W ramach tego projektu Collegium wspiera studentów ze Lwowa, wysyłając im książki naukowe, do których dostęp na Ukrainie jest ograniczony.
Władze Collegium Invisibile
[edytuj | edytuj kod]Collegium Invisibile jest stowarzyszeniem i w związku z tym jego najważniejszym organem jest Walne Zgromadzenie, w którego skład wchodzą wszyscy członkowie stowarzyszenia – tutorzy, studenci i członkowie honorowi. Dokonuje ono wyboru pozostałych władz stowarzyszenia – Rady Naukowej, Zarządu i Komisji Rewizyjnej.
Dotychczasowi przewodniczący Collegium:
|
Radzie Naukowej przewodniczy rektor Uniwersytetu Warszawskiego. |
Ludzie związani z Collegium
[edytuj | edytuj kod]- Z tym tematem związana jest kategoria:
Członkami Collegium są tutorzy, studenci i członkowie honorowi.
- Tutorzy
Tutorami działającymi w Collegium byli do tej pory m.in.: Stefan Amsterdamski, Leszek Balcerowicz, Agata Bielik-Robson, Jan Błoński, Jerzy Bralczyk, Bronisław Geremek, Tadeusz Gadacz, Aleksander Gieysztor, Michał Głowiński, Hanna Gronkiewicz-Waltz, Czesław Hernas, Jerzy Jarniewicz, Jerzy Kłoczowski, Monika Kostera, Andrzej Koźmiński, Ryszard Legutko, Philippe Lejeune, Ewa Łętowska, Krzysztof Meyer, Wojciech Roszkowski, Marek Safjan, Marek Siemek, Piotr Sztompka, ks. Józef Tischner.
- Członkowie Honorowi
- prof. dr hab. Jerzy Axer
- prof. dr hab. Wojciech Gasparski
- prof. dr hab. Jerzy Kłoczowski
- prof. dr hab. Jacek Juliusz Jadacki (od 18 listopada 2006)
- prof. Zbigniew Pełczyński OBE (od 18 października 2008)
- prof. dr hab. Katarzyna Chałasińska-Macukow (od 2012)[10]
Uczelnie macierzyste
[edytuj | edytuj kod]Opinie i status w środowisku akademickim
[edytuj | edytuj kod]Collegium ma od początku swojego powstania status organizacji elitarnej. „Możliwość kształcenia w Collegium Invisibile dana jest wybrańcom, ale też i takie założenie przyświecało jego twórcom”, „Tu tworzy się elitarna wspólnota ludzi mądrych, pielęgnujących swoje pasje”[15][16] – można przeczytać w rekomendacjach prof. K. Chałasińskiej-Macukow, rektor UW. Zbigniew Pełczyński, honorowy członek Collegium i emerytowany profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego, szczególnego charakteru Collegium dopatruje się w rozwijaniu potencjału akademickiego zdolnych studentów przez przeszczepianie na polski grunt tutorialu jako indywidualnej metody kształcenia[15].
W opracowaniach dotyczących Collegium jako jednostki kształcenia elitarnego omawiany jest także tryb przechodzenia selekcji podczas starania się o przyjęcie do stowarzyszenia: selekcję tę, wraz z przedstawicielem Rady Naukowej oraz zaproszonym ekspertem, przeprowadzają bowiem także sami studenci[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Anna Maria Kola: Rola kształcenia elitarnego w procesie demokratyzacji i pluralizacji społeczeństwa polskiego po 1989 roku. Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 2010. s. 18-20. [dostęp 2011-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-23)].
- ↑ Zofia Ratajczak: Collegium Invisibile – co to takiego?. [dostęp 2008-11-17]. (pol.).
- ↑ Mariusz Drozdowski: Elitarne niewidzialne. [dostęp 2010-04-16]. (pol.).
- ↑ Ewa Kołodziejczyk: Collegium Invisibile. [dostęp 2008-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 sierpnia 2007)]. (pol.).
- ↑ a b Historia. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 listopada 2013)].
- ↑ Collegium Invisibile [online], www.ci.edu.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-05] (pol.).
- ↑ Collegium Invisibile [online], www.ci.edu.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-05] (pol.).
- ↑ Collegium Invisibile [online], www.ci.edu.pl [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-05] (pol.).
- ↑ Collegium Invisibile czeka na studentów. gazeta.pl, 2006-03-14. [dostęp 2011-04-25].
- ↑ Członkowie honorowi. ci.edu.pl. [dostęp 2012-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-02)].
- ↑ Collegium Invisibile
- ↑ Collegium Invisibile w Europie. [dostęp 2011-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-29)].
- ↑ Collegium Invisibile w USA. [dostęp 2011-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-29)].
- ↑ Sprawozdanie 2009. ci.edu.pl, 2009. [dostęp 2011-04-27].
- ↑ a b "Folder informacyjny ze sprawozdaniem za rok 2008". [dostęp 2011-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-31)]. (pol.).
- ↑ Folder informacyjny ze sprawozdaniem za rok 2007. [dostęp 2011-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-31)]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Collegium Invisibile. (pol.).
- Folder informacyjny ze sprawozdaniem za rok 2008. [dostęp 2011-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-31)]. (pol.).
- Folder informacyjny ze sprawozdaniem za rok 2007. [dostęp 2011-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-31)]. (pol.).